หาดทอง
ต้องขออภัยท่านผู้อ่านทุกท่าน ผมเล่าถึงเรื่องน้ำมันปาล์มและเล่าว่าผมได้มีโอกาสไปดูโรงงานน้ำมันพืช
ผมให้ข้อมูลผิดไป ๒ ประการ ต้องขอแก้คือ
น้ำมันปาล์มที่ใช้กันอยู่ทั่วโลกนั้น ใช้กันอยู่ประมาณปีละ ๒๔ ล้านตัน มาเลเซีย
ประเทศเดียวผลิตส่งออกเสีย ๑๒ ล้านตัน อินโดนิเซีย ๙ ล้านตัน ที่เหลือเป็นของประเทศอื่น
ๆ อีก ๓ ล้านตัน ในประเทศอื่น ๆ นี้รวมประเทศไทยเข้าไว้เพียง ๗ แสนตัน
ผมเล่าว่ายอดผลิตน้ำมันพืชโอลีนนั้นผลิตได้สูงถึงวันละ ๕๐ ตัน ความจริงแล้ว
โอลีน น้ำมันเขาผลิตได้ถึงวันละ ๕๐๐ ตัน
คราวนี้ลงไปใต้อีก ไปพัทลุงไปพบแหล่งท่องเที่ยว ที่ไม่มีคนไทยไปเที่ยวหรือมีก็น้อยมาก
แต่ปรากฎว่าทัวร์จากมาเลเซีย และสิงค์โปร์ไปเที่ยวกันตรึมไปเลย เพราะสถานที่ท่องเที่ยวดี
อาหารอร่อยมาก เป็นอาหารสไตล์เบตง กิจการทั้งชุดมีทัวร์ทะเลสาป เที่ยวเกาะและกินอาหารจีน
(ขาดแต่ที่พักยังไม่มี) ล้วนแต่เป็นคณะจากเบตงจัดทำทั้งสิ้น
จากพัทลุงมุ่งหน้าลงใต้ต่อไป ตามถนนที่จะไปหาดใหญ่จะผ่านทางแยกซ้ายเข้าไปยังอำเภอเขาชัยสน
ซึ่งที่อำเภอนี้ จุดเลี้ยวห่างจากพัทลุง ๒๑ กม. เลี้ยวซ้ายเข้าไปอีก ๗ กม.
จะถึงบ่อน้ำร้อน ธารน้ำเย็น
ผมไม่ได้ไปมานานเกินสิบปีแล้ว ปรากฎว่าได้พัฒนาไปมากมาย ตรงธารน้ำเย็นมีศาลา
น้ำเย็นจะไหลออกมาจากในถ้ำ น้ำไหลตลอดปี มีลูกปลาว่ายอยู่ในน้ำหน้าถ้ำ
ถ้ำกว้าง ๑ - ๒ เมตร แต่บางช่วงจะกว้างถึง ๓๐ - ๔๐ เมตร ยาวตลอดความยาวของภูเขา
เมื่อถึงหน้าถ้ำธารน้ำเย็นแล้ว จะวิ่งรถไปรอบ ๆ ภูเขาได้ มีถนนราดยางรอบภูเขา
และเมื่อไปแล้วก็จะไปผ่านบ่อน้ำร้อน (ไปจากธารน้ำเย็นเลยก็ได้ ใกล้นิดเดียว)
ตรงทางไปหัวเขาชัยสน
จะมีทางไปแอ่งน้ำแร่
ที่บ่อน้ำร้อนพัฒนาไปมาก มีที่อาบน้ำ ห้องน้ำอย่างดี ทำสถานที่สวยงาม เชื่อกันว่าน้ำร้อนที่แห่งนี้เป็นน้ำศักดิ์สิทธ์
รักษาโรคภัยได้ อุณหภูมิ ๖๐ องศา ฯ ถ้าเกิดอาการสั่นสะเทือน น้ำจะยิ่งร้อนจัดมากขึ้น
เขาชัยสนสวย มีทางเดินขึ้นเขา มีลิงแยะ
จากเขาชัยสน ไปอีก ๗ กม. แล้วแยกซ้ายอีก ๒.๕ กม. จะถึงวัดเขียนบางแก้ว
วัดนี้มีพระบรมสารีริกธาตุ มีเจดีย์ทรงเดียวกับพระบรมธาตุเมืองนครศรีธรรมราช
รุ่นเดียวกัน แต่เล็กกว่า และยังไม่ได้พัฒนาไปเท่าที่ควร เมื่อประมาณ ๒๐ ปีที่แล้วผมเคยนำผ้าป่าไปทอดเพื่อบูรณะองค์พระบรมธาตุ
แต่ทำไปไม่ได้มากนักก็ย้ายจากใต้เสียก่อน แล้วก็ไม่ได้กลับไปอีกเลย หลังวัดคือ
โบราณสถานที่ยังไม่ได้พัฒนา
เกาะโพธิ์
คือ สถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ของพัทลุง เป็นแหล่งท่องเที่ยวมาหลายปีแล้ว
แต่คนไทยไม่ค่อยจะรู้จัก ส่วนมากจะเป็นนักท่องเที่ยวจาก มาเลเซีย สิงค์โปร์
ที่มากับทัวร์ มากินอาหารที่อร่อยมาก สไตล์เบตง แล้วลงเรือไปเที่ยวเกาะ เที่ยวทะเลสาปลำปำ
หรือความจริงก็คือ ทะเลสาปสงขลา เพราะพื้นที่ติดต่อกัน ชมนกน้ำ นกนานาชนิด
ชมเกาะ เส้นทางไปเกาะโพธิ์ และร้านอาหารหาดทอง
จากพัทลุง ผ่านทางแยกเข้าอำเภอเขาชัยสนพอถึง กม.๓๔ - ๓๓.๕ จะมีทางแยกซ้ายป้ายบอกว่าไปอำเภอบางแก้ว
เลี้ยวซ้ายเข้าถนนไปอำเภอบางแก้ว สาย ๔๑๓๘ วิ่งมา ๘ กม. ข้ามทางรถไฟ
ผ่านอำเภอบางแก้ว วิ่งมาอีก ๑๒ กม. เลี้ยวขวาตรงบ้านหาดเต่า (หากตรงไปอีก
๑๐๐ เมตร จะถึงทะเลสาป ) มีป้ายบอกหาดทองที่ปากทางเลี้ยวขวาไปจนวิ่งผ่านวัดอัมพะวัน
ทางซ้ายมือ แล้วจะพบป้ายที่ปากทาง "หาดทอง" ให้เลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าไปทางทะเลสาป
ตามถนนลูกรัง ชนทะเลสาปแล้วเลี้ยวขวาอีกที ร้านตั้งโดดเดี่ยวริมทะเลสาปอยู่ทางขวามือ
หากไม่ได้ไปกับทัวร์ ให้โทรจองเรือไปเที่ยวเกาะ จองอาหารด้วย หรือสั่งอาหารไว้เลย
กินแล้งเที่ยวเกาะก็ได้โทร ๐๑ ๗๓๘ ๙๐๕๘, ๐๑ ๙๕๙ ๘๐๓๗ ค่าเรือไปเกาะหัวละ ๑๐๐
บาท เที่ยวทะเลสาป เหมาลำใหญ่ ๑,๕๐๐ บาท ลำเล็ก ๑,๐๐๐ บาท ส่วนค่าอาหารหากเหมาโต๊ะจีน
อาหาร ๗ อย่าง โต๊ะละ ๑,๐๐๐ บาท
ไปเที่ยวเกาะ ลงเรือชมนก ชมน้ำ มีนกเป็ดน้ำทั้งปี เป็นทะเลน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เป็นอุทยานนกน้ำ ยาวประมาณ ๘๐ กม. กว้างประมาณ ๒๕ กม.
ลงเรือเที่ยว มีเกาะสี่ เกาะห้า เขตอำเภอปากพยูน เป็นเกาะที่มีสัมปทานรังนก
เป็นรังนกที่ดีที่สุดในประเทศ ใกล้ ๆ กับเกาะรังนก มองเห็นกันคือ เกาะต้นโพธิ์
มีท่าเรือให้ขึ้นเกาะได้สะดวก เมื่อขึ้นไปแล้วเดินเวียนรอบเกาะ มีสิ่งทีน่าสนใจควรชมดังนี้
เจ้าแม่กวนอิม
เจ้าแม่กวนอิมพันมือ แกะสลักด้วยไม้ท่อนเดียวนำมาจากจีน มีแอ่งน้ำใต้ผาเงาทอดลงมาในน้ำสวยนัก
เดินต่อไปยังหน้าผาที่มีพระพุทธรูป เดินต่อไปข้ามสะพานแห่งโชคลาภ ข้ามแล้วจะประสบโชคลาภ
ไปชมต้นโพธิ์คู่ ที่มาของชื่อเกาะ สีต้นเหมือนสีทองต้นหนึ่ง เหมือนสีเงินต้นหนึ่ง
ชาวมาเลย์ น้ำท่องเที่ยวและชาวสิงค์โปร์มาเที่ยวมาขอหวย แต่กลับไปแทงที่บ้านของเขาถูกกันมามากแล้ว
เลยต้นโพธิ์คู่มาแล้ว มาถึงหลักหินที่ปิดทองอร่ามเลยทีเดียว ได้ความว่าคนสิงค์โปร์ยกมาปักให้
เพราะเขาขอหวยกลับไปถูกที่บ้านเขา เลยยกเสาหินมาให้ และขอหวยซ้ำเข้าไปอีก
ถูกอีกเลยปิดทองกันเป็นการใหญ่ มีกระบอกเสียมซีให้ขอเลข มีไม้แดง ๒ อัน ให้โยนเสี่ยงทายจะมีโชคไม้หงายท้องอันหนึ่ง
คว่ำอันหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีจุดที่มีกลิ่นกาแฟธรรมชาติ มีหอย
๑,๐๐๐ ปี สะพาน ๑๒ ราศี จระเข้หินเจ้าคงคา เจ้าน้ำเป็นหินที่นำมาจากมาเลเซีย
มีวิหารหลวงพ่อทวด
มีรอยเท้าหลวงพ่อทวดอยู่บนหิน ข้าง ๆ มีต้นไทร หินแก้วมังกร
เป็นหินธรรมชาติรูปร่างเหมือนมังกร เดินครบรอบเกาะพบหมดตามที่เล่ามา
กลับมากินอาหารที่ร้านบนฝั่ง ที่กำลังพัฒนาพื้นที่ให้สวยงามมากขึ้น อาหารดี
ราคาย่อมเยา ไปหลาย ๆ คนก็สั่งโต๊ะจีนเขาไปเลย ๑,๐๐๐ บาท เท่านั้น
กุ้งอบเกลือ กุ้งน้ำจืด มีกุ้งกร้ามกราม ชาวบ้านจับมาจากทะเลสาปเอามาขาย
เขาบอกว่าจับได้ ๗ - ๘ ตัว เอามาขายก็ได้เงินหลายร้อยบาทแล้ว พอกินพอใช้อย่างสบาย
เขาจึงรับซื้อกุ้งจากชาวบ้าน
เคาหยก อาหารเบตงขนานแท้ หมูสามชั้นนึ่ง วางมาบนเผือกนึ่ง ด้วยกรรมวิธีของเคาหยก
อร่อยแปลก อีกแบบจะรองด้วยผักกาดดำ
ไก่เส้น ใช้ไก่บ้าน ขาหมูเบตง มันน้อยเนื้อมาก เน้นที่หนังหมูได้เคี้ยว ต้องการคากิ
ให้สั่งเอาไว้ด้วยให้ยกมาอีกจาน
ปลาทับทิม ๓ รส เขาซื้อปลามาจากอำเภอปากพยูน ไม่ใช่ปลาจากทะเลสาป เนื้อปลาขาวรสซึมเข้าเนื้อ
ผัดผักน้ำ สั่งผักน้ำมาจากเบตงทุกวัน เพราะที่อื่นปลูกไม่ได้ มีที่เบตงแห่งเดียว
ไก่เบตง ตัวใหญ่เนื้อนุ่ม นุ่มแน่น ไม่ได้นุ่นยุ่ย ได้เคี้ยว
ซี่โครงหมูตุ๋นสมุนไพรจีน (ความจริงปลูกเมืองไทย) ยกมาร้อนโฉ่ ซดชื่นใจหอมกลิ่นสมุนไพร
........................................................
|
