| ...จะจำไกลไปอยู่ด้วยคู่ครอง |
อย่าให้ข้องเคืองอัชฌาพระสามี |
| อย่าถือองค์นงลักษณ์ว่าอัคเรศ |
แม่ดวงเนตรนึกว่าเหมือนทาสี |
| ต้องซื่อตรงจงรักด้วยภักดี |
ถึงราตรีกราบบาทอย่าขาดวัน |
| ถ้าเธอกริ้วแม่อย่าโกรธพิโรธตอบ |
ประณตนอบโอนอ่อนค่อยผ่อนผัน |
| อนึ่งเหล่าสาวสุรางค์นางกำนัล |
อย่าป้องกันหึงหวงให้จริงเกิน |
| เพื่อคราวทุกข์ปลุกให้พระทัยชื่น |
อย่าเริงรื่นเริดร้างทำห่วงหัน |
| ราชการภารธุระอย่าละเมิน |
จึงเจริญราศรีไม่มีมัว |
| อัญหญิงดีเพราะผลปรนนิบัติ |
รักษาสัตย์สู้ม้วยอยู่ด้วยผัว |
| ผัวยิ่งรักหนักหญิงนี้ยิ่งกลัว |
อย่าถือตัวต่อชายจะหน่ายใจ... |
