ผาเหยียบเมฆ อุทยานแห่งชาติภูกระดึง จังหวัดเลย

 

ปีนภูเขาวิวสูงสุดขอบฟ้า...บนภูเมืองเลย

สุรจิต   จามรมาน

นักเดินทาง ช่างภาพ และนักเขียน

“ผมรักภูเขา และชอบปีนขึ้นไปอยู่บนที่สูง แล้วมองออกไปไกลสุดขอบฟ้า มันให้ความรู้สึกอิสระกว้างไกลดี”

                การเดินทางให้ความสุขและประสบการณ์กับมนุษย์ ทำให้เราพบโลกกว้างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ได้พบปะวัฒนธรรมต่างถิ่น ได้เห็นวิถีชีวิตประเพณี หรือแม้แต่ธรรมชาติที่แตกต่างในโลกสีเขียวของเรานี้

                ผมรักภูเขา และชอบปีนขึ้นไปอยู่บนที่สูง แล้วมองออกไปไกลสุดขอบฟ้ามันให้ความรู้สึกอิสระกว้างไกลดี แล้วอีกอย่างภูเขาสูงให้ความรู้สึกท้าทาย ขับพลังของการผจญภัยสูงสุดอย่างหนึ่ง ถ้าให้เลือกจากการเดินทางมาทั้งประเทศ ผมเลือกภูเมืองเลย โดยเฉพาะภูหลวงกับภูกระดึง ซึ่งมีเสน่ห์ไม่แพ้กัน คือเป็นภูหน้าตัดที่มีพื้นที่ราบบนยอดภู มีป่าชนิดต่างๆ ทั้งป่าดงดิบและป่าสน อีกทั้งเหลี่ยมผาต่างๆ ที่เป็นจุดชมพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตก ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างของภูเมืองเลย ทะเลหมอกยามฤดูหนาว มีดวงอาทิตย์กลมโตโผล่พ้นขอบฟ้ามาเยือนสายตาทุกคู่

                ครั้งที่ผมประทับใจมากกับการไปภูกระดึง นอกจากครั้งแรกแล้ว ก็ดูเหมือนจะเป็นครั้งที่เข้าไปป่าปิดในยุคแรกๆ ที่ไม่ค่อยมีใครได้เข้าไปสักเท่าไร ผมลงไปดำน้ำผ่าที่สูงร่วม 80-100 ม. ด้วยการปีนต้นได้ต้นต่อต้นลงไปถึง 3 ทอด กว่าจะหาทางได้ลงไปถึงน้ำตกชั้นล่างได้ สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีใครไปถึงน้ำตกแห่งนี้สักกี่คน

                “เที่ยวเมืองไทย ด้วยสำนึกของคนรักธรรมชาติ เคารพในสถานที่และวิถีชีวิตของท้องถิ่นที่ไปเยือน”

                ส่วนภูหลวงผมอาจจะไปมาน้อยครั้งกว่าภูกระดึง ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2522 สมัยที่ยังขึ้นไปนั่งคุยกัน ผกค. อยู่บนนั้น ไปดูสนามกอล์ฟช้างที่กว้างใหญ่ ดูป่าสนโหล่นแต้ แล้วก็มาขึ้นทางด้าน อ.ภูเรือ ด้านนี้ดอกไม้แยะมาก และมีทุกฤดู ผมเคยได้ภาพเปราะภูสีชมพูบานสะพรั่งในป่าสนแปกดำท่างกลางสายหมอก มันสวยจนบรรยายไม่ถูกและประกับใจจนทุกวันนี้จริงๆ

                การเดินทางซ้ำๆ ในสถานที่เดียวกัน ต่างวันเวลาต่างฤดูกาลกันนี้ มันให้ความเข้าใจในธรรมชาติได้ดีกว่า ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติที่ไม่จีรัง

                ปรัชญาในการท่องเที่ยวของผม สั้นๆ ง่ายๆ ครับ เที่ยวเมืองไทย ด้วยสำนึกของคนรักธรรมชาติ เคารพในสถานที่และวิถีชีวิตของท้องถิ่นที่ไปเยือน แคนี้เราก็มีมรดกล้ำค่าไว้ให้ลูกหลานเที่ยวได้ไม่รู้หมด

สวนสนแปกดำ


น้ำตกขุนพอง


ผาเตลิ่น


เส้นทางความสุขที่ยี่สิบสี่