|
พลิ้วลมลอยอยู่ดอกบานแล้วดูโสภา |
แลสวยงามสง่า
อยากเด็ดเจ้ามาไว้ชม |
| บุญน้อยเลยไม่สมภิรมย์ได้ |
เฉิดฉวีมีสง่าร้อยมาลัย |
|
เด็ดไปเอาไว้เชย เจ้าเคยเอาไว้ชม |
เกลัดเสียบผมชมต่างตาคราจากกัน |
| ฉันคอยเธออยู่ผ่านเลยฤดูเหมันต์ |
คอยหายใจหวั่น
ภาพเธอผ่องพรรณเย้าตา |
|
คืนนี้เดือนเด่นฟ้านภาผ่อง |
สุขนี้มีเธออยู่รู้ใจปอง |
| มีเชยปรางเนื้อทองเจ้ามองสะเทิ้นอาย |
หลบชะม้ายชายเนตรเมินเชิญพี่ชม |
|
ลมเหนือโชยรักเอย |
เจ้าโรยร่วงหล่นใจหม่นทนระทม |
| ลมเหนือเยือนรักเอย |
เจ้าเตือนใจข่มสุดหาใดข่มฤทัย |
|
ลมพัดพามณฑาเจ้าหอมยังไม่สิ้น |
หอมเอยเพียงกลิ่นนวลเนื้อละไม |
| คนรักกันมาพลันห่างเหินเมินไปได้ |
ไม่เหลือเยื่อใยโอ้ใจเจ้าเอ๋ย |