|
หนูเอยหนูจงฟัง พี่จะสอนพี่จะสั่ง
หนูจงฟังเอาไว้ให้ดี |
| หนูเอยสมัยนี้
เป็นสมัยที่ เอาดีด้วยปัญญา |
|
หนูอย่าซุกซน จงอดจงทน หนูจงบ่นท่องวิชา |
| ในภายภาคหน้า
จะได้พึ่งวิชา ปัญญาจะเฟื่องฟู |
|
หนูเอยหนูจงเพียร หนูจงเล่าหนูจงเรียน
หนูจงเพียรหาความรู้ |
| หนูเอยจงคิดดู
หากว่าใครลบหลู่ แล้วหนูจะโทษใคร |
|
หนูเร่งเร็วพลัน จงบากจงบั่น
หนูจงหมั่นอย่าท้อใจ |
| หนูเอยจะบอกให้
ปลูกปัญญาเอาไว้ เรียนไปให้เชี่ยวชาญ |
|
หนูอย่าเกเร อย่าเที่ยวอย่าเตร่
เสเพลประพฤติพาล |
| หนูเอยอย่าเกียจคร้าน
หมั่นเพียรเขียนอ่าน คบพาลจะเสียคน |
|
หนูกอบการดี เป็นศักดิ์เป็นศรี
ทั้งเป็นที่น้อมกมล |
| หนูจะไม่อับจน
แต่จงเลือกคบคน แล้วตนจะรุ่งเรือง |
|
หนูเอยหนูฟังว่า เพราะสติปัญญา
นั้นจะพาให้กระเดื่อง |
| หนูเอยชาติบ้านเมือง
จะเจริญฟุ้งเฟื่อง ก็เนื่องด้วยเด็กไทย |
|
แม้ชาติต่างแดน มาหมิ่นมาแคลน
หนูไม่แค้นบ้างหรือไร |
| บ้านเมืองเจริญได้
อยู่ที่เด็กของไทย มิใช่ใครอื่นเลย |