วัดท้าวอู่ทอง  ตั้งอยู่ในเขตตำบลโคกไม้ลาย อำเภอเมือง ฯ ประวัติของวัดไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด มีแต่เรื่องเล่าสืบกันมาว่า วัดท้าวอู่ทองสร้างเมื่อ ประมาณ พ.ศ.๒๐๐๐ โดยราษฏรที่อพยบหนีโรคอหิวาห์มาจากเมืองอู่ทอง ในการสร้างวัดแห่งนี้ สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๑ (พระเจ้าอู่ทอง) ได้สละพระราชทรัพย์ ในการก่อสร้างเป็นจำนวนมาก ราษฏรจึงตั้งชื่อตามพระนามของพระองค์ เพื่อเป็นการเทิดทูน และเฉลิมพระเกียรติ
            ในเขตวัดท้าวอู่ทอง มีโบราณสถานที่สำคัญคือ มณฑปวัดท้าวอู่ทอง ลักษณะของมณฑปเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม ตัวอาคารเป็นคอนกรีต คล้ายศิลปตะวันตก ขนาดตัวอาคารวัดโดยรอได้ ๑๓๐ เมตร สูง ๑๐ เมตร สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๓ ภายในอาคารเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปรางสมาธิสี่องค์ สูง ๖ - ๘ เมตร มีพุทธลักษณะงดงาม ประทับนั่งหันพระปฤษฎางค์เข้าหากัน ดูเด่นและสง่ามาก
วัดพระแก้วพิจิตร

            วัดพระแก้วพิจิตร  ตั้งอยู่ฝั่งขวาของแม่น้ำปราจีนบุรี ในเขตตำบลบางบริบูรณ์ อำเภอเมือง ฯ สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๒ มีพระอุโบสถงามด้วยศิลปแบบไทยผสมผสาน กับแบบจีน ยุโรป และเขมร ซึ่งเป็นเอกลักษณะพิเศษ ภายในจิตรกรรมฝาผนังที่งดงามมาก
            อุโบสถ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ขนาดห้าห้อง มีเฉลียงรอบกว้าง ๑๗ เมตร ยาว ๒๑.๓๐ เมตร ตัวอาคารวัดจากผนังกว้าง ๑๐.๕๐ เมตร ยา ๑๖๕๐ เมตร หันหน้าไปทางทิศตะวันออก มีกำแพงแก้วล้อมรอบ บนกำแพงมีลายดอกไม้ ในวงกลตรงกลางผนังทุกห้อง เสากำแพงแก้วมีหัวเสาเป็นแท่นตั้งกระถางต้นไม้ ที่กึ่งกลางแนวกำแพงแต่ละด้าน มีซุ้มประตูเป็นชั้น ๆ ประดับปูนปั้นลายหน้าสิงห์ ลายดอกไม้และนาฬิกา ระหว่างกำแพงแก้วและอุโบสถ เป็นลานประทักษิณ มีซุ้มใบเสมาทรงมณฑปอยู่ในระยะ

            พระอุโบสถหลังนี้จำลองแบบมาจากวัดพระเจ้าช้างเผือก ที่เมืองพระตะบอง ในกัมพูชา คือ หลังคามุงกระเบื้อง มีมุขประเจิดทั้งหน้าและหลัง ถัดลงมาเป็นหลังคาเฉียงรอบสองชั้น ที่สันหลังคาประดับราลี และช่อฟ้า หน้าบันปูนปั้นเขียนสีเป็นรูปวิมาณพระอินทร์ ตอนล่างของหน้าบันเป็นลายกระจังฐานพระ มีสาหร่ายรวงผึ้ง หลังเสามุขประเจิด ประดับปูนปั้นป็นตัวมกร
            ฝาผนังอุโบสถฉาบปูน ตอนบนเขียนภาพปูนปั้นเป็นลายเครื่องแขวนสลับภาพบุคคลครึ่งตัว ลักษณะคล้ายชาวตะวันตก หน้าต่างที่ฝาผนังด้านข้าง มีข้างละห้าช่อง ประตูด้านหน้าและด้านหลังมีช่องประตูข้างละสองช่อง มีบันไดขึ้นจากเฉลียงตรงกลาง ระหว่างช่องประตูมีปูนปั้นภาพเรื่องรามเกียร์ติ ซุ้มประตูและหน้าต่างทำลายปูนปั้นเป็นลายก้านขด มีเศรียรนาคประดับใต้ช่องหน้าต่าง ทำเป็นลายฉลุ
            เฉลียงรอบพระอุโบสถ มีเสานาคเรียงรับหลังคา เป็นเสากลม ห้วเสาแบบใบผักกาด หรือโครินเธียนตามแบบซิลปะตะวันตก ประดับเทพนม ฐานเสาประดับลายปูนปั้นรูปม้า พื้นเฉลียงปูด้วยกระเบื้องเคลือบสี
            ผนังด้านในเดิมมีภาพจิตรกรรมแผ่นผ้าติดกรอนประดับอยู่ แต่ถูกโจรกรรมไปหมด ผนังตอนบนเป็นภาพจิตรกรรมปูนเปียกเป็นภาพริ้วชายผ้ารอบผนังทั้งสี่ด้าน เพดานอุโบสถเป็นสีขาว มีลายดาวทองตรงกลาง และที่มุมเป็นลายพุ่ม

            ภาพในพระอุโบสถมีเสาแปดต้น เป็นเสากลมเซาะร่องเป็นริ้วยาวตลอด เสาทาสีแดง ร่องริ้วเสาทางสีทอง หัวเสาเป็นแบบใบผักกาด หรือโครินเธียนเช่นเดียวกับภายนอก ฐานเสาเป็นลายรูปม้าด้านละตัว บานประตูหน้าต่างด้านในเขียนภาพสีน้ำมัน รูปช่อดอกไม้
            พระอุโบสถวัดแก้วพิจิตร นับว่าเป็นผลงานความคิดสร้างสรรค์อันล้ำค่าในเชิงช่างที่ผสมผสาน มีจุดเด่นของศิลปะทั้งสี่ชาติรวมไว้ในพระอุโบสถหลังนี้ ซึ่งกล่าวได้ว่า มีเพียงแห่งเดียวในประเทศไทย กล่าวคือ กำแพงแก้วที่ล้อมตัวพระอุโบสถ มีการทำซุ้มประตูทางเข้าเป็นชั้น ๆ ประดับปูนปั้นลายหน้าสิงห์ ลายดอกไม้และนาฬิกา ซึ่งเป็นการเลียนแบบเขมร ตัวพระอุโบสถมีโครงสร้างตามแบบศิลปะไทย มีช่อฟ้า ในระกา บราลี ส่วนองค์ประกอบการตกแต่งอาคารเป็นแบบตะวันตก คือใช้เสาพระอุโบสถกลมเซาะร่อง หัวเสาเป็นแบบผักกาด อันเป็นศิลปะแบบโครินเธียน การประดับปูนปั้นเป็นตัวมกรตามแบบศิลปะจีน

| ย้อนกลับ | บน |