วัดคลองขุด ข้อมูลวัดคลองขุด ท่องเที่ยววัดคลองขุด ข้อมูลเที่ยววัดคลองขุด

www.dooasia.com > มรดกไทย > มรดกท่องเที่ยว > วัดคลองขุด

วัดคลองขุด

วัดคลองขุด             เที่ยวไปกินไปของผมรอบนี้ดูจะพิกล ๆ อยู่ เพราะเดินทางรอบเดียวไปยาวแต่จุดหมายปลายทางดูจะวน ๆ เพระเป็นผลพลอยได้จากการไปทำงาน ในฐานะที่เป็นประธานคณะที่ปรึกษาของ รมว.กห. ไปในหน้าที่ ข้อ "สาธารณกุศล" โดยไปทางชายแดนจังหวัดตราดซึ่งไปติด ๆ กันมาหลายครั้งแล้ว โดยมีความมุ่งหมายที่จะให้ภาครัฐบาล เปิดด่านติดต่อกับกัมพูชาทางด้านอำเภอบ่อไร่ ที่เรียกว่า ช่องชายแดนด้านบ้านมะม่วง ผ่านเนินสี่ร้อย เข้าสู่บ้านรถถังของกัมพูชาในเขตอำเภอสำรูด เปิดเพียงให้เป็นจุดผ่อนปรน เพื่อการค้าและการท่องเที่ยวเท่านั้น ยังไม่ต้องเปิดเป็นด่านถาวร เพราะกัมพูชาด้านนี้รวมทั้งอีกหลายจุดในจังหวัดตราด และจันทบุรี เขาไม่มีโอกาสพึ่งอาหารการกิน และการครองชีพจากทางภาครัฐบาลกลางของเขาได้ เนื่องจากแหล่งผลิตของกัมพูชาเองก็ไม่มีมาป้อน แหล่งผลิตสินค้าที่ใหญ่และป้อนตลาดของเขาอยู่ก็คือแหล่งผลิตสินค้าจากเมืองไทย ข้อสองคือการคมนาคมของเขาไม่เอาไหน ซึ่งผมเคยเล่าให้ฟังไปแล้วว่าลำบากจริง ๆ นั่งหัวโขกข้างรถไปตลอดทางเลยทีเดียว ดังนั้นจุดซื้อของเขาที่ใกล้ที่สุดและดีที่สุดด้วยคือจากประเทศไทย แต่ไทยก็ไม่ใยดีไปมองแต่ตลาดใหญ่ ๆ เช่น ยุโรป เป็นต้น ไม่นึกว่ารอบบ้านที่มีพลเมืองร่วม ๒๐๐ ล้านนี้ มีกำลังซื้อไม่ใช่น้อย เราไม่มองแต่สิงคโปร์กับมาเลย์เซียเขามอง เขาจึงจับเสือมือเปล่าด้วยการสั่งซื้อสินค้าจากพ่อค้าไทย แต่ไม่ต้องส่งไปที่มาเลย์เซีย หรือสิงคโปร์ ให้ส่งตรงเข้าไปยังกัมพูชาและพม่าเลยทีเดียว ผมถึงตระเวนไปดูทุกประเทศ ที่รอบบ้านเราได้เห็นมาแล้วว่า สินค้าไทยมากมายมีในตลาดร่างกุ้ง พนมเปญ ในพระตะบอง ฯ ล้วนแต่สินค้าไปจากเมืองไทยทั้งสิ้น สั่งโคล่าราคากระป๋องละ ๒ ดอลล่าร์อเมริกันมาดื่มในห้องอาหารของโรงแรมโนโวเทล ที่มัณฑะเลย์ ราคาแตกต่างจากโคล่าบ้านเรากว่าสิบบาท แต่ที่น่าเจ็บใจคือข้างกระป๋องเขียนเป็นภาษาไทย ส่งไปขายโดยมาเลย์เซียเจ็บใจไหม จึงพยายามมาทำงานด้านนี้เพื่อหาข้อมูลให้ภาครัฐบาลมองเห็นความสำคัญ ให้เปิดจุดผ่อนปรนตามแนวชายแดนด้านบ้านมะม่วง อำเภอบ่อไร่ บ้านท่าเส้น อำเภอเมือง จังหวัดตราด แต่พอจะได้ก็มีพวกที่ใจคอไม่สู้จะสุจริตนัก ขอให้เลิกประกาศกฏอัยการศึกตามแนวชายแดนจังหวัดตราดเสียด้วย ซึ่งหากเลิกกองกำลังของนาวิกโยธินจะต้องถอนตัวออกหมด ที่นี้ก็จะมีเหตุการณ์คล้ายที่กำลังเกิดขึ้นที่ภาคใต้ ซึ่งย่านนี้ผมเคยทำงานมาแล้ว ทำในฐานะของแม่ทัพภาคที่ ๔ ส่วนหน้า ทำจนประสบความสำเร็จทำให้โจรจีนคอมมิวนิสต์มาลายาออกมามอบตัว จุดระเบิดจากภาครัฐรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่รู้ว่าเขามีหน้าที่อย่างไร การทำงานต้องใช้ความละเอียดอ่อนอย่างไร ไปสั่งยุบ "พตท. ๔๓" ซึ่งที่ตั้งอยู่ที่จังหวัดปัตตานี แต่ห่างจากยะลากิโลเมตรเดียว ห่างปัตตานีกว่า ๔๐ กิโลเมตร สั่งเลิกแล้วจะตั้งใหม่ ทันทีเมื่อทราบภารกิจของ พตท. ๔๓ แล้วก็ยังตั้งไม่ได้เรียกว่าเขินก็แล้วกัน ภาคตะวันออกก็เช่นกัน หากทหารเรือยังเฝ้าชายแดนอยู่ การล่วงล้ำเข้ามาของพ่อค้าของหนีภาษีและยาเสพติดจะทำได้ยาก และเมื่อโจรเขมรข้ามมาปล้นหมู่บ้านไทยตามชายแดน ตำรวจไม่กล้าตามตีเข้าไป แต่ทหารเขาไปได้หากมีกฏอัยการศึกไว้ในมือของเขา การประกาศกฏอัยการศึกนั้นไม่ให้ใช้ทุกข้อ ยามปกติเช่นนี้เขาจะเว้นบางข้อไว้ให้ใช้ เช่น การเรียกเกณฑ์พล เรียกเกณฑ์ยานพาหนะ จะไปเรียกเกณฑ์ไม่ได้ มีไว้ดีกว่าไม่มี คนที่กลัวกฏอัยการศึกคือคนที่กำลังจะทำการทุจริตเท่านั้น
            ผมไปคราวนี้ได้เดินทางไปจากกระทรวงกลาโหมหลังจากที่มีการประชุมในตอนเช้า กินอาหารกลางวันที่เขาจัดเลี้ยงแล้ว (สิ่งเดียวที่มีให้ในการมาทำงานที่นี่) อาหารจัดเลี้ยงคือ สลัด ๑ จาน อาหารจากหลัก ๑ จาน อาจจะเป็นข้าวผัด ข้าวราดหน้า ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ซุปหรือแกงจืด ๑ ถ้วย และปิดท้ายด้วยขนม ๑ ถ้วย หรือผลไม้จานน้อย ๆ ๑ จาน มีให้เท่านั้นกับคณะที่ปรึกษาที่มาประชุม หรือหากมาสั่งงานก็ไม่มีข้าวให้กิน จึงออกจากกระทรวง ฯ บ่ายแล้ว ไปกันหลายคน และยังไม่มุ่งไป จังหวัดตราด เลยทีเดียวเพราะอาจจะไปถึงค่ำ และอยากลองไปพักที่ระยองด้วยเพราะเขาว่าที่นี่สวย แต่สำหรับผมคราวนี้ต้องแก้คำว่าสวย สะกดเสียใหม่กลายเป็นตัว "ซ" ไป เพราะลืมเอากล้องถ่ายรูปไป กล้องถ่ายรูปของผมกล้องนี้ ร้านอาหารชื่อ ตี๋โภชนาที่มีเป็ดย่างอร่อยนัก อยู่ในซอยบ้านผมคือซอย ๗๑ เขาตั้งชื่อกล้องถ่ายรูปของผมว่า "กล้องพันร้าน" ไม่ใช่กล้อง ๑๐๐๐ ล้าน (บาท) ก็คงจะจริงของเขา ถ่ายภาพมาคงเกิน ๑๐ ปี แล้วถึงแน่จำนวนร้านอาหาร และแหล่งท่องเที่ยวทั้งหลายเกินพันร้านด้วยซ้ำไป
            ดังนั้นอุตส่าห์ได้ไปเห็นสถานที่ที่งดงามแต่ผมไม่มีรูปภาพมาฝาก มาได้ภาพในวันรุ่งขึ้น ๒ - ๓ ใบ จากความเอื้อเฟื้อของชาวตราด ที่เขาไปคอยให้ความสะดวกขอให้เขาถ่ายและจัดส่งมาให้ ภาพอาหารก็ไม่มีเป็นส่วนใหญ่คือโอกาสแนะร้านอาหารที่ผ่านมาทั้งหมดให้เสียเลย
            ผมพักที่ บรูคไซด์ วอลเลย์ อยู่ที่จังหวัดระยอง การเดินทางไปอาจจะไปแบบแพคเกจทัวร์ ราคาคนละ ๑,๕๙๐ บาท ในวันหยุดรวมอาหารเย็นและเช้า ซึ่งอาหารจะอร่อยมาก อร่อยกันทุกมื้อก็แล้วกัน คณะของผมคงชิมอาหารของเขาเฉพาะเย็นกับเช้า มื้อเช้านั้นเป็นบุปเฟต์ เรียกว่าไทย ก็ข้าวแกง จีนก็ข้าวต้มกับอาหารประเภทข้าวต้มพุ้ย ฝรั่งก็ไข่ดาว แฮมเบค่อน หวานก็ผลไม้ ส่วนเย็นเป็นอาหารทะเล กุ้ง หอย ปู ปลา ทั้งสิ้น และการเดินทางอีกแบบคือ ไปเช่าที่พักของเขาแล้วเราก็ไปเที่ยว ระยอง พัทยา มากินอาหารของเขาแบบตามสั่ง แต่วิธีนี้สู้วิธีแพคเกจไม่ได้ คิดแล้วถูกกว่าสะดวกกว่า ไปเที่ยวพัทยาเสียก่อน แล้วมาเข้าที่พักในตอนเย็น รุ่งขึ้นไปเที่ยวระยอง ไปหาดบ้านเพ หรือจะเลยไปถึงจันทบุรี แล้วกลับมานอนอีกคืนจะสนุกมาก ส่วนผมไม่ได้ตั้งใจไปเที่ยวจึงสนุกน้อยหน่อย แต่สนุกกับอาหารเย็นริมทะเลสาปของเขา
            บรุคไซด์ วัลเล่ย์ โทร ๐๒ - ๖๙๓๐๒๓๓ , ๐๓๘ ๖๒๙๐๕๐, ๖๒๙๒๘๐ เขามีบริการทั้งอาหารห้องสัมมนา ห้องคาราโอเกะ ห้องเกมส์ สระว่ายน้ำ
            การเดินทางไปจากกรุงเทพ ฯ ไปทางมอเตอร์เวย์ ไปออกชลบุรีไปทางพัทยา จนพบกับถนนสายพัทยา - ระยอง ก็เลี้ยวซ้ายไปจนถึงสี่แยกที่แยกขวาเข้าเมืองระยอง ให้แยกซ้ายตรงนี้จะเห็นป้ายทางซ้ายใหญ่มโหฬารบอกว่าไป บรูคไซด์ วัลเลย์ เลี้ยวซ้ายไปตามป้ายแล้วจะเลี้ยวขวาอีกที เข้าไปอีกสัก ๓ กิโลเมตร จะถึงวัลเลย์ ซึ่งเขากั้นเชื่อมระหว่างภูเขากลายเป็นทะเลสาป สวยมาก แล้วสร้างสะพานข้ามสร้างบ้านพักไว้รอบอ่างเก็บน้ำนี้ บ้านพักแบบโรงแรมก็มี แบบบ้านเดี่ยวก็มีสวยด้วยไม้ดอกและไม้ประดับ ขออภัยครับที่ลืมกล้องพันร้านคู่ชีพ รับรองว่าบรรยากาศของเขาดีก็แล้วกัน สไตล์บ้านแบบออสเตรเลีย
            วันรุ่งขึ้นมุ่งตรงไปยังจังหวัดตราด ไปยังโรงเรียนวัดโพรงตะเฆ่ อำเภอเมือง ฯ ก่อน เป็นจุดนัดพบที่เราจะให้หน่วยแพทย์เคลื่อนที่ของเราที่ตามมา มาตรวจรักษาชาวบ้าน และนักเรียนของโรงเรียนจำนวน ๕ โรงเรียน ซึ่งทางโ และพานักเรียนมารับการตรวจรักษาพยาบาล กว่าจะแล้วเสร็จก็พอดีเที่ยง ตอนนี้ผมขอเล่าถึงอาหารกลางวัน ที่ทางครูอาจารย์โรงเรียนวัดโพรงตะเฆ่ จัดหาให้รับประทานมื้อกลางวัน และขอจัดเลี้ยงตอบแทนที่พวกเรามีน้ำใจให้แก่ชาวตราด ไม่ขอรับเงินก็ต้องขอขอบคุณกันไว้ตรงนี้อีกที อาหารอร่อยจริง ๆ จัดกันแบบชาวบ้าน นั่งกินกันบนโต๊ะของนักเรียน ที่นำมาต่อแทนโต๊ะอาหาร ลองมาดูรายการอาหารบ้าง
            ขนมจีนแกงไก่ แกงหมูชมวง ซึ่งแกงหมูชมวงนี้หากเรียกกันให้เต็มที่ต้องบอกว่า แกงหมูกับใบชมวง ซึ่งใบชมวงเป็นพืชของเมืองจันทบุรี เมืองตราด ฝีมือแกงหมูชมวงต้องชาวจันทบุรี หรือชาวตราด เมืองอื่นฝีมือจะสู้ได้ยาก ใบชมวงที่บ้านผมก็ปลูกไว้ แต่เวลาเก็บเอามาแกงไม่เป็นหมูชมวง กลายเป็นแกงหมูกับใบไม้ไม่มีรสตามสูตรประจำภาคของเขา อาหารจานต่อไป น้ำพริกผัก ปลาทูสดทอด ปลาทูนั้นเป็นปลาทูข้างแรมตัวอวบอิ่มนัก หากเป็นฤดูหนาวปลาทูข้างแรมจะกินมันดีพิลึก ปิดท้ายด้วยผลไม้เมืองตราดได้แก่ สัปรดตราดสีทอง เงาะ และมังคุด
           จบรายการอาหารกลางวันแล้ว คณะแพทย์ของเรายังคงตรวจรักษากันต่อไป เพราะชาวบ้านและนักเรียนมารับการตรวจรักษามาก การให้ยาก็เช่นกัน เราจะให้ยาที่เราหามาจนเพียงพอ เรียกว่าต้องหายจริง ๆ ไม่ใช่แค่บำบัดเพียงชั่วคราว คณะแพทย์ของเราไปออกงานสาธารณกุศลที่ใด ชาวบ้านจึงชอบกันมาก
            คณะของผมออกจากคณะแพทย์ เพราะอยากไปวัด ซึ่งฝ่าวจังหวัดตาก บอกว่าได้นิมนต์ "หลวงพ่อปุ่ม" หรือพระครูศาสนวุฒิกร เจ้าอาวาสวัดคลองขุด ตำบลห้วยแร้ง อำเภอเมือง ฯ จังหวัดตราด ไว้แล้วเพื่อให้ผมและคณะได้มีโอกาสไปรับประพรมน้ำพระพุทธมนต์ของท่าน บอกว่าหลวงพ่อปุ่ม เป็นเกจิอาจารย์องค์สุดท้ายของตราดในเวลานี้ วัดอยู่ในอำเภอเมือง ฯ แต่ต้องออกไปนอกเมือง ในเขตติดต่อทางอำเภอคลองใหญ่ อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนโพรงตะเฆ่ ผมหมดปัญญาที่จะอธิบายเส้นทางเพราะไม่ได้ขับรถเอง นั่งรถตู้หัวชนหลังคา มองอะไรไม่เห็นดีนัก เห็นถนัดแต่หัวของคนขับรถ แต่หลวงพ่อท่านดัง ไปสอบถามชาวเมืองหาวัดคลองขุดคงหาไม่ยาก ไปถึงหลวงพ่อท่านกรุณาพรมน้ำพระพุทธมนต์ให้ และมอบเหรียญของหลวงพ่อให้อีกคนละเหรียญ และทราบว่าผมเป็นหัวหน้าคณะมา ท่านก็มอบให้ไปแจกลูกน้อง หรือลูกหลานที่ไม่ได้มาด้วย ให้มาอีกกำมือหนึ่ง วันที่ไปนี้พอดีหลวงพ่ออาพาธ ทางคณะ ฯ จึงให้คณะแพทย์ของเรามาตรวจรักษา ปรากฏว่าเมื่อตรวจแล้วท่านเป็นโรคที่ต้องรักษาโดยโรงพยาบาล ในคณะแพทย์ของเรามีแพทย์ทหารเรือ จากโรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้า ฯ ที่สัตหีบ
            จากวัดคลองขุด เขาก็เชิญไปเยี่ยมวัดสุวรรณภักดี หรือวัดทุ่งไก่ดัก บอกทางไปไม่ถูกอีก แต่สอบถามจากชาวเมืองตราดได้ วัดนี้ดูลักษณะใหม่ ไม่ใช่วัดโบราณแต่สิ่งก่อสร้างสวย เช่น อุโบสถสวยมาก พอดีมีผู้ถ่ายภาพมา ผมเลยได้ภาพมาให้ชม มีเขตธรรมสถานเพื่อปฏิบัติธรรม สร้างเป็นระเบียบ ยังกับรีสอร์ท มีศาลากลางน้ำ มียาสมุนไพรวางไว้ในตู้ บอกราคา ใครต้องการก็เอาเงินหยอดใส่ตู้หยิบยาไปได้เลย มียาธาตุแก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ใครที่จะไปปฏิบัติธรรมน่าจะไปได้อีกแห่งหนึ่ง
            มื้อเย็นวันนั้นคณะที่ต้องการพักค้างคืน ก็พักที่บ้านพักของชลประทาน ส่วนคณะแพทย์เดินทางกลับ มื้อเย็นที่ร้านอาหาร วี.เอส.ดรีม ผมเคยเล่าให้ฟังไปแล้ว โดยมาจากกรุงเทพ ฯ พอจะเข้าเมืองตราดจะถึงสามแยกที่ตรงไปจะเข้าตัวเมือง ให้เลี้ยวซ้ายจะมาทางไปเกาะกง เลี้ยวมาได้สัก ๑๐๐ เมตร ร้าน วี.เอส.ดรีม อยู่ทางซ้ายมือ มองเห็นเรือลำโตตั้งโต๊ะอาหารได้หลายโต๊ะ จอดอยู่ข้างร้าน
            ดูรายการอาหารเย็นนี้บ้าง ไก่ต้มน้ำปลาซดชื่นใจ ทอดมันเคี้ยวสนุก ผักน้ำพริกไข่ปูทะเล ขาหมูต้มใบชมวง วันนี้ได้กินใบชมวง ๒ ครั้ง แต่แตกต่างกัน "กระเบนนึ่ง" สำคัญที่เอามาจิ้มน้ำจิ้มที่ทำมาจาก " ตับกระเบน " ไม่มีกลิ่นคาวเลย อร่อยจริง ๆ
            เช้าวันรุ่งขึ้นไปกินอาหารเช้าเจ้าประจำอีก คือ ข้าวเลือดหมู เกาะตะเคียน ร้านนี้อยู่เลยร้านที่กินเมื่อคืนไปประมาณ ๘๕๐ เมตร อยู่ทางขวามือ เช้า ๆ อาหารแบบนี้วิเศษนัก พุ้ยข้าวสวยร้อน ๆ ซดเลือดหมูร้อนโฉ่ คีบสารพัดในชามจิ้มน้ำส้ม ปิดท้ายด้วยขนมถ้วย ติดใจชิมกันทุกทีที่มาค้างตราด
            เที่ยวกลับแวะเข้ามาในเมืองจันทบุรี จะไปกินข้าวแกงร้อยปี เขาบอกว่าอร่อยนัก เพราะขายต่อเนื่องกันมาเป็นเวลานานร่วมร้อยปีแล้ว ออกจะหายากสักหน่อย หากให้ผมบอกทางให้ คงบอกไม่ถูก แต่หากจะไปร้านข้าวแกงร้อยปี ถามเขาคงไม่ยากเพราะมีที่หมายใหญ่เป็นจุดอ้างอิง
            ถ้าเข้าเมืองจันทบุรีก็แยกเข้าตรงปั๊มเชลล์ได้เลย ไปตามถนนท่าหลวง จะให้ดีถามเขาดูว่าทางไปวัดโบสถ์เมือง ไปทางไหน เมื่อพบวัดโบสถ์เมืองแล้วจะมีถนนแยกขวา ร้านข้าวแกงร้อยปีอยู่ตรงมุมถนนท่าสิงห์ ตรงข้ามกับวัดโบสถ์เมืองนั่นเอง ส่วนศาลพระเจ้าตากสินมหาราช อยู่ตรงเชิงสะพานท่าหลวง ร้านข้าวแกงร้อยปีนี้เป็นร้านป้าสำเนียง แต่คนที่เรียกป้านั้นก็อายุปาเข้าไป ๕๐ เศษแล้ว เขาแนะนำว่าเป็นป้าของเขา ดังนั้นป้าสำเนียงก็ต้องอายุกว่า ๗๐๐ ปีแน่ ร้านป้าสำเนียงติดกับก๋วยเตี๋ยวผัดปู ท่าทางน่ากิน และที่แปลกคือ ร้านก๋วยเตี๋ยวผัดปูนี้มีกล้วยปิ้งขาย เป็นกล้วยปิ้งที่มีน้ำจิ้มให้จิ้ม เพิ่มความชุ่มฉ่ำของรสกล้วยปิ้งให้มากขึ้น
            ข้าวแกงป้าสำเนียงนั้นขายแค่บ่ายโมงก็หมดแล้ว ไปกินเป็นมื้อเช้าหรือมื้อสายแหละดี ของอร่อยที่ได้ชิมคือ แพนงหมูอร่อยมากหรือเติมมาก ๆ เข้าไปอีกคำหนึ่ง แกงป่าปลาดุกก็เยี่ยม ร้านป้าสำเนียงเป็นเหมือนเพิงอยู่ริมถนน แต่มีโต๊ะให้นั่งกินข้าวแกงได้ จงอย่าสั่งอาหารมาหลายจาน ให้ตัดใจสั่งมาชิมอย่างใดอย่างหนึ่ง จะได้รสข้าวแกงสมใจ เช่น ข้าวราดแกงป่า แล้วตามด้วยข้าวราดแพนงหมู ได้ ๒ จานจบ นอกจากนี้ยังมีอีกที่อร่อย ผัดกระเพรา หมูทอดกระเทียมพริกไทย พะโล้ เอามาแนมตอนกินแกงป่า
            จบแล้ววิ่งมาพัทยา เพราะกะค้างที่พัทยาอีกคืน คงจะต้องเล่าต่ออีกสักตอน เพราะผมไปเที่ยวพัทยาคราวนี้ไปกิน "ฉลามผัดฉ่า" จะเอามาเล่าให้ฟัง

----------------------------------

| ย้อนกลับ | บน |