วัดศรีชุม ตั้งอยู่ห่างจากวัดพระพายหลวงด้านทิศตะวันตก 800 เมตรครับ เป็นวัดที่ประดิษฐานพระอจนะและลักษณะ ของวิหารอันเป็นที่ ประดิษฐานพระอจนะนั้นสร้างเป็นรูปสี่เหลี่ยมลักษณะคล้ายมณฑปแต่หลังคาพังทลายลง มาหมดแล้ว เหลือเพียงผนังทั้งสี่ด้าน ผนังแต่ละด้านหนามากก่ออิฐถือปูนอย่างแน่นหนา และผนังทางด้าน ใต้นี่เองที่มีช่องให้คนเข้าไปภายในและเดินขึ้น ไปตามบันไดแคบ ๆ ถึงหลังพระอจนะ หรือเวียนขึ้นมณฑป ด้านบนได้ ภายในช่องกำแพงตามฝาผนังมีภาพเขียนเก่าแก่แต่เลอะเลือนเกือบหมด ภาพเขียนนี้มีอายุเกือบ 700 ปี นอกจากนี้แล้วบนเพดานช่องบันได ยังมีแผ่นหินชนวนขนาดใหญ่ด้วยครับ แกะสลักลวดลายต่าง ๆ ไว้มีจำนวนทั้งหมด 50 ภาพ เมื่อเดิน ในถ้ำเรื่อยไปตามบันได จะโผล่บนหลังคาวิหาร มองเห็นทิวทัศน์อันงด งามของเมืองเก่าสุโขทัยได้โดยรอบ เพราะเหตุใดวิหารวัดศรีชุมจึงมี ความเร้นลับซ่อนอยู่อย่างนี้ เรื่องนี้หาก พิจารณากันอย่างลึกซึ้งแล้ว จะพบว่าพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์พระร่วง ทรงพระปรีชาสามารถในด้านปลุก ปลอบใจทหารหาญและด้าน อื่น ๆ อีกมาก เพราะทางด้านหลังพระอจนะมีช่องเล็ก ๆ ถ้าหากใครแอบเข้าไป ทางอุโมงค์แล้วไปโผล่ที่ช่องนี้และพูดออกมาดัง ๆ ผู้ที่อยู่ภายในวิหารจะต้องนึกว่า พระอจนะพูดได้และเสียง นั้นจะต้องกังวานน่าเกรงขาม เพราะวิหารนี้ไม่มีหน้าต่างแต่เดิมคงมีหลังคาเป็นรูปโค้งคล้ายโดมครับ