๔๐๒. กาลิทาส  กวีเอกของอินเดีย มีชีวิตอยู่ประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๐ เรื่องที่กาลิทาสเป็นผู้แต่งศกุนตลา รฆวงศ์ กุมารสมภพ เมฆทูต ฤตุสังหาร เป็นต้น            หน้า ๑๒๖๕
            ๔๐๓. กาลิลี  ๑. เป็นแคว้นโรมัน ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศปาเลสไตน์ ปัจจุบันคือ อิสราเอล แคว้นกาลิลี ยาวจากเหนือถึงใต้ประมาณ ๑๐๐ กม. กว้างประมาณ ๕๐ กม. ทางตะวันออกจดประเทศตจอร์แดน ทางใต้จดแคว้นสะมาเรีย และภูเขาคาร์เมล ทางตะวันตกจดทะเลเมดิเตอเรเนียน
                    เมืองสำคัญได้แก่ เมืองไฮฟา อันเป็นเมืองท่าสำคัญ กาลิลีมีซากซึ่งแสดงถึงความเจริญในสมัยโบราณอยู่หลายแห่ง นับตั้งแต่สมัยหินจนถึงสมัยประวัติศาสตร์ มีซากวัดและอารามของพวกไบแซนไตน์ โบสถ์และป้อมปราการในสมัยสงครามครูเสด
                    ๒. เป็นทะเลสาบในประเทศอิสราเอล อยู่ทางด้านตะวันออกของแคว้นกาลิลี มีความยาวประมาณ ๒๔ กม. กว้างประมาณ ๑๐ กม. อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลเมดิเตอเรเนียน ๒๒๗ เมตร ลึก ๕๐ เมตร            หน้า ๑๒๖๕
            ๔๐๔. กาลิเลโอ กาลีไล   เป็นนักดาราศาสตร์ นักคณิตศาสตร์ และปรัชญาเมธีชาวอิตาเลียน เกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๑๐๗ เป็นนักปราชญ์คนแรกที่บอกว่าโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์            หน้า ๑๒๖๙
            ๔๐๕. กาลี - เจ้าแม่  เป็นปางหนึ่งของพระอุมาในลักษณะที่ดุร้าย ในลัทธิฮินดูนิกายศากตะ เป็นเจ้าแม่แห่งโรคระบาด และเหตุการณ์ร้ายแรงแห่งธรรมชาติ มีผิวกายดำ ปากเปื้อนโลหิตแดง มีเขี้ยวงอกออกมา สวมมาลัยทำด้วยศีรษะมนุษย์            หน้า ๑๒๗๖
            ๔๐๖. กาเลน  เกิดเมื่อปี พ.ศ.๖๗๔ ได้เรียนปรัชญาและแพทย์ ได้เป็นศัลยแพทย์ของโรงเรียนนักต่อสู้ที่ใช้อาวุธ ได้เป็นแพทย์ประจำพระองค์จักรพรรดิ์โรมันชื่อ มาร์คัส ออริลิอุส และจักรพรรดิ์โรมันต่อมาอีกสององค์ กล่าวว่า กาเลนเขียนหนังสือไว้กว่า ๕๐๐ เล่ม งานและการสั่งสอนของกาเลน มีอิทธิพลครอบคลุมการศึกษาทางแพทย์ ต่อมาอีกเกือบ ๑,๒๐๐ ปี
           ๔๐๗. กาเลส์  เป็นเมืองอยู่ในจังหวัดปาส์ เดอ กาเลส์ ทางตอนเหนือของประเทศฝรั่งเศส บนช่องแคบโดเวอร์ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ได้มีการรบอย่างหนักในบริเวณเมืองนี้           หน้า ๑๒๘๑
            ๔๐๘. กาว  หมายถึง ของเหนียวที่เคี่ยวมาจากเอ็น หนัง กีบสัตว์ เพื่อใช้ผนึกสิ่งของ
                    คำว่า กาว ตามความนิยมทั่ว ๆ ไป หมายถึง วัตถุประสานอย่างอื่นด้วย            หน้า ๑๒๘๑
            ๔๐๙. กาวิละ   นามเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์หนึ่ง เป็นบุตรเจ้าชายแก้ว ที่พระเจ้าอังวะตั้งให้เป็นเจ้าฟ้า เจ้าเมืองนครลำปาง ในพงศาวดารโยนกกล่าวว่า เจ้ากาวิละ เกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๒๘๕ ถึงแก่พิราลัย เมื่อปี พ.ศ.๒๓๕๖            หน้า ๑๒๘๙
            ๔๑๐. กาษมีระ  ดู กัษมีร            หน้า ๑๒๙๓
            ๔๑๑. กาสี  แคว้นหนึ่งในแคว้นใหญ่ (มหาชนบท) ๑๖ แคว้นของอินเดียสมัยโบราณ มีเมืองหลวงคือ กรุงพาราณสี สมัยก่อนพุทธกาลเป็นแคว้นที่มีอำนาจมากที่สุด ในมัธยมประเทศ พระมหากษัตริย์ของแคว้นนี้มีพระนามส่วนมากว่า ท้าวพรหมทัต ต่อมในสมัยพุทธกาลแคว้นนี้หมดอำนาจลง ตกเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นโกศล และบางคราวก็ตกอยู่ในอำนาจของแคว้นมคธ            หน้า ๑๒๙๓
            ๔๑๒. กาหลง ๑  ชื่อเรียกไม้ประดับชนิดหนึ่ง เป็นไม้พุ่มขนาดย่อม ดอกขาวใหญ่ ๕ - ๘ ซม. หอมจาง ๆ ออกเป็นช่อแบน ๆ ช่อละ ๑ - ๑๐ ดอก
            ๔๑๓. กาหลง ๒ - ดอก  เป็นชื่อเรียกดอกตัวผู้ของกระเบาน้ำ            หน้า ๑๒๙๕
            ๔๑๔. กาหลิบ  ภาษาอาหรับเรียกว่า คอลีฟะห์ คือ ผู้ที่ได้รับแต่งตั้งจากนบีมูฮำหมัด ให้มีหน้าที่เป็นผู้แทนของท่าน หลังจากท่านล่วงลับไปแล้ว เพื่อดูแลผลประโยชน์ทั่วไปของบรรดามุสลิม
                    กาหลิบ ที่ได้รับแต่งตั้งจาก นบีมูฮำหมัด มีอยู่สี่ท่านคือ
                        ๑  อาบู บากัร อัล - สีดดีก  เป็นบุตรอุสมาน เป็นหลานของอารืม ท่านผู้นี้เป็นญาติกับนบีมูฮำหมัด ท่านถึงแก่กรรมเมื่อปี พ.ศ.๑๑๔๐ (ฮ.ศ.๑๖)
                        ๒  อุมัร บิน อัล - ก๊อตตอบ  เป็นบุตรของ นาฟิล เป็นญาติกับนบีมูฮำหมัด
                        ๓    อุสมาน เป็นบุตร อัฟฟาน บิน อาบีอัสอาส เป็นญาติ นบีมูฮำหมัด
                        ๔  อาลี  เป็นบุตร อาบูคอเล็บ บิน อัดุลมุตตอเล็บ เป็นญาติ นบีมูฮำหมัด
                    กาหลิบทั้งสี่ท่าน ดำรงตำแหน่งอยู่รวม ๒๙ ปี ๖ เดือน ๔ วัน ต่อมาตำแหน่งนี้ได้เรียกว่า มะลิก หรืออิมามอาดิล  คนแรกที่ได้รับตำแหน่งคือ อาบูมอาวียะห์
                    ศาสนาอิสลามได้มีบัญญัติไว้ว่า ห้ามมิให้มุสลิมขัดแย้งหรือฝ่าฝืน คำสั่งสอนของท่านเหล่านั้น ในเรื่องที่ไม่ขัดกับหลักของศาสนา            หน้า ๑๒๙๕
               ๔๑๕. กาฬ - พระ  ดู กาล   หน้า ๑๒๙๗
               ๔๑๖. กาฬโรค  เป็นโรคติดต่อที่แพร่หลายลุกลามได้รวดเร็ว และผู้ที่เป็นจะตายได้คราวละมาก ๆ  ในระยะเวลาอันสั้น จัดอยู่ในพวกโรคระบาด ตามปรกติเป็นโรคประจำของสัตว์จำพวกกัดแทะ เช่น หนูตามบ้าน หรือสัตว์จำพวกกัดแทะตามป่า โรคเหล่านี้เข้าสู่คนจากสัตว์ที่เป็นโรค หรือเป็นพาหนะได้ โดยหมัดของสัตว์นั้น ๆ ซึ่งมีเชื้อโรคแล้ว นำเข้าสู่คนโดยวิธีกัดคน            หน้า ๑๒๙๗
               ๔๑๗. กาฬิสินธุ์ จังหวัดในภาคอีสาน ทิศเหนือจด จ.สกลนคร และจ.อุดรธานี  ทิศตะวันออกดจด จ.นครพนม ทิศใต้จด จ.มหาสารคาม และ จ.ร้อยเอ็ด ทิศตะวันตกจด จ.ขอนแก่น            หน้า ๑๒๙๘
               ๔๑๘. กาฬุทายี  ชื่อพระเถระองค์หนึ่งซึ่งเป็นเอตทัคคะ คือ ยอดเยี่ยมในทางชักนำตระกูลให้เลื่อมใส   หน้า ๑๓๐๒
               ๔๑๙. กาฮัง - นก  ดู กะวะ            หน้า ๑๓๐๔
               ๔๒๐. กำนัน  ชื่อตำแหน่งผู้ปกครองราษฎรในเขตตำบลหนึ่ง ๆ ซึ่งเป็นหน่วยการปกครองที่ซอยมาจาก "แขวง" หรือ"อำเภอ"  ตำแหน่งกำนันเคยมีมาแล้ว ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ผู้ดำรงตำแหน่งกำนัน มักได้รับบรรดาศักดิ์เป็น "พัน"            หน้า ๑๓๐๔
               ๔๒๑. กำเนิดนพคุณ  เมืองเก่าใน อ.บางสะพาน จ.ประจวบคีรีขันธ์            หน้า ๑๓๑๕
               ๔๒๒. กำปอด  ชื่อเมืองและจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา ตั้งอยู่ชายทะเลในอ่าวกำปอด            หน้า ๑๓๑๖
               ๔๒๓. กำพงจาม  ชื่อเมืองและจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา มีแม่น้ำโขงไหลผ่านใจกลางจังหวัดนี้            หน้า ๑๓๑๖
               ๔๒๔.  กำพงฉนัง  ชื่อเมืองและจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา มีอุตสาหกรรมปั้นหม้อ และเครื่องปั้นดินเผามาก            หน้า ๑๓๑๗
            ๔๒๕. กำพงสม  ชื่ออ่าวและเมืองอยู่ในเขตจังหวัดเกาะกง ของประเทศกัมพูชา            หน้า ๑๓๑๗
            ๔๒๖. กำพงสะปือ  ชื่อเมืองและจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา            หน้า ๑๓๑๗
            ๔๒๗. กำพรวด, กำพราด ฟ้า ฟ้าหิน - ปลา  เป็นปลาน้ำจืด มีเกล็ด รูปร่างเหมือนปลาตะโกก            หน้า ๑๓๑๘
            ๔๒๘. กำพูด เขื่อ จมพรวด ตุมพรวด - ปลา  เป็นปลาบู่ชนิดหนึ่ง อยู่ทั้งในน้ำเค็มและน้ำจืดใกล้ทะเล รูปร่างค่อนข้างยาว ขนาดใหญ่ยาวประมาณ ๑๕ ซม. โดยทั่วไปเรียกว่า ปลาตีน            หน้า ๑๓๑๘
            ๔๒๙. กำแพงเขย่ง  เป็นชื่อพระพุทธรูปปางลีลาขนาดเล็ก ๆ ชนิดหนึ่ง นับถือกันในพระเครื่องรางพบที่เมืองกำแพงเพชรก่อน มักพบที่ทุ่งเศรษฐี อ.เมือง จ.กำแพงเพชร ทำด้วยดินเผาเป็นรูปนูนลอยตัว เรียกว่า พลูจีบ อีกชนิดหนึ่งเรียกว่า เม็ดขนุน เป็นรูปเม็ดขนุนผ่าครึ่งซึก วงศ์พระพุทธรูปเป็นรูปนูนต่ำ            หน้า ๑๓๑๙
            ๔๓๐. กำแพงพัง - โรค  เป็นศัพท์แพทย์แผนโบราณใช้เรียกชื่อโรคไข้กาฬชนิดหนึ่ง            หน้า ๑๓๒๐
            ๔๓๑. กำแพงเพชร  จังหวัดในภาคเหนือของไทย อาณาเขตทิศเหนือจด จ.ตาก และ จ.สุโขทัย ทิศตะวันออก จด จ.พิจิตร และ จ.พิษณุโลก ทิศใต้จด จ.นครสวรรค์ ทิศตะวันตกจด จ.ตาก
                    จ.กำแพงเพชร เป็นเมืองโบราณสมัยสุโขทัย เป็นเมืองลูกหลวง และเมืองหน้าด่าน เดิมมีสองเมืองคือ เมืองชากังราว อยู่ทางฝั่งซ้ายแม่น้ำปิง มีมาแต่เดิม อีกเมืองหนึ่งคือ เมืองนครชุม อยู่ทางฝั่งขวาแม่น้ำปิง ตรงข้ามกับเมืองกำแพงเพชร            หน้า ๑๓๒๑
            ๔๓๒. กำแพงเพชรอัครโยธิน - นายพลเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ (พ.ศ.๒๔๒๔ -  ๒๔๗๙)  พระนามเดิม พระองค์เจ้าเปรมบูรฉัตรไชยากร ต้นสกุลฉัตรไชย (พ.ศ.๒๔๗๐ - ๒๔๗๕)  เป็นผู้ให้กำเนิดการวิทยุกระจายเสียงในประเทศไทย (พ.ศ.๒๔๗๑)  เป็นพระราชโอรสพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า ฯ            หน้า ๑๓๒๓
            ๔๓๓. กำแพงเมืองจีน  เป็นกำแพงเมืองที่ยาวที่สุดในโลก ชาวจีนรู้จักดีในชื่อว่า กำแพงหมื่นลี้ ชาวมองโกเลียนเรียกว่า กำแพงขาว พระเจ้าจิ๋นซีฮ่องเต้ (พ.ศ.๒๙๗ - ๓๓)  ให้สร้างขึ้นเพื่อสกัดกันพวกคนป่า เช่น พวกตาด มิให้รบกวนทางภาคเหนือของจีน เริ่มสร้างเมื่อปี พ.ศ.๓๒๙ ตั้งแต่ฝั่งทะเลเหลืองไปทางทิศตะวันตก ในชั้นแรกยาวเพียง ๓๒๐ กม. พระเจ้ากรุงจีนองค์ต่อ ๆ มาให้สร้างเพิ่มเติมตามลำดับ จนที่สุดยาว ๒,๔๐๐ กม. มีป้อมและหอคอยตั้งอยู่บนกำแพงเป็นระยะ ๆ กำแพงนี้กั้นจีนกับแมนจูเรีย            หน้า ๑๓๒๗
            ๔๓๔. กำแพงแสน  เป็นอำเภอ ขึ้น จ.นครปฐม มีโบราณสถานคือ กำแพงของเมืองกำแพงแสน            หน้า ๑๓๒๘
            ๔๓๕. กำมะถัน  เป็นของแข็งสีเหลืองอ่อนมีกลิ่นเล็กน้อย ไม่ละลายในน้ำ ใช้ในการทำไม้ขีดไฟ ทำดินปืน ยาปราบแมลง ทำให้ยางแข็ง ทำกรดกำมะถัน            หน้า ๑๓๒๙
            ๔๓๖. กำยาน  เป็นยางไม้ชนิดแข็งที่มีกลิ่นหอมได้มาจากต้นกำยาน ที่เกิดในเกาะสุมาตรา และประเทศไทย กำยานใช้ในการปรุงน้ำอบไทย และเป็นส่วนสำคัญของเทียนอบ นอกจากนั้นยังใช้ประกอบในการทำธูป การเผารมเพื่อให้มีกลิ่นหอมต่าง ๆ ของไทย และประเทศใกล้เคียง ตลอดจนถึงอินเดียและอียิปต์           หน้า ๑๓๓๒
            ๔๓๗. กำลัง  ความหมายทางวิทยาศาสตร์ หมายถึงพลังงานที่มนุษย์ควบคุมได้ และสามารถนำมาใช้ทำงาน ให้เป็นประโยชน์ ขั้นแรกได้จากกล้ามเนื้อของมนุษย์และสัตว์ ต่อมาใช้พลังงานของกระแสลม และกระแสน้ำจากความร้อนของโลก และดวงอาทิตย์ และจากการเผาไหม้ของเชื้อเพลิง หน่วยที่ใช้วัดกำลังเรียกว่า แรงม้า
                    เจมส์ วัตต์ กำหนดไว้เมื่อปี พ.ศ.๒๓๑๖ ว่า หนึ่งแรงม้าเท่ากับงานที่ทำได้สามหมื่นสามพันฟุต - ปอนด์ ในหนึ่งนาที งานที่ทำได้นี้ประมาณสิบเท่า ของงานที่คนทำได้ใน ๑ นาที โดยที่วันหนึ่งทำงาน ๘ ชั่วโมง            หน้า ๑๓๓๖
            ๔๓๘. กำหนด - พระราช  หมายถึง กฎหมายที่พระมหากษัตริย์ทรงตราให้ใช้บังคับ เช่น พระราชบัญญัติในสองกรณีคือ
                    ๑.ในเหตุฉุกเฉิน ที่มีความจำเป็นรีบด่วนในอันจะรักษาความปลอดภัยสาธารณะ หรือเพื่อป้องกันภัยพิบัติสาธารณะ และจะเรียกประชุมสภาผู้แทนราษฎร ให้ทันท่วงทีไม่ได้ หรือระหว่างที่ยุบสภา ในคราวต่อไปต้องเสนอพระราชกำหนดนั้น ต่อสภาโดยไม่ชักช้า ถ้าสภาอนุมัติแล้ว พระราชกำหนดนั้น ก็มีผลเป็นพระราชบัญญัติต่อไป ถ้าสภาไม่อนุมัติ พระราชกำหนดนั้นก็เป็นอันตกไป
                    ๒. ในระหว่างสมัยประชุม ถ้ามีความจำเป็นต้องมีกฎหมายเกี่ยวด้วยภาษีอากรหรือเงินตรา ซึ่งจะต้องพิจารณาโดยด่วน และลับเพื่อรักษาผลประโยชน์ของแผ่นดิน พระราชกำหนดนี้ต้องนำเสนอสภาผู้แทนราษฎร ภายในสองวัน นับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษา ถ้าสภาอนุมัติหรือไม่อนุมัติก็เป็นไปตามข้อ ๑
                    คำว่าพระราชกำหนดตั้งแต่รัชสมัยพระเจ้ารามาธิบดีที่ ๑ เรียกควบกับคำว่ากฎหมายเป็น พระราชกำหนดกฎหมาย            หน้า ๑๓๓๗
            ๔๓๙. กิ้งก่า  เป็นสัตว์เลื้อยคลานมีลำตัวค่อนข้างแบน ในลักษณะอกรวบ ขาทั้งสี่แข็งแรง มีเล็บแข็ง หางยาวกว่าตัวประมาณสองเท่า ตัวผู้ใหญ่กว่าตัวเมีย และมักมีสีงดงามกว่า มีเกร็ดเป็นสันตรงคอ และกลางหลังเป็นสัตว์กินแมลง จึงมีประโยชน์ช่วยปราบแมลง ซึ่งเป็นศัตรูพืช            หน้า ๑๓๔๑
            ๔๔๐. กิ้งกือ  เป็นสัตว์ที่มีขาเป็นข้อ ๆ เหมือนแมลง กุ้ง ปู เหล่านี้จึงจัดไว้ในจำพวกเดียวกัน กิ้งกือมีลำตัวเป็นทรงกระบอก แบ่งออกเป็นปล้อง ๆ ติด ๆ กันมากมาย มีสีต่าง ๆ สุดแท้แต่ชนิดของมัน ตรงหัวมีลูกตาเล็ก ๆ สองกระจก หนวดหนึ่งคู่ เขี้ยว และกรามอย่างละหนึ่งคู่ ชอบหากินในที่มืด ๆ ชื้น ๆ            หน้า ๑๓๔๒
            ๔๔๑. กิ้งโครง - นก  เป็นนกอยู่ในวงศ์เดียวกับนกขุนทอง นกเอี้ยง และนกกิ้งโครงชนิดต่าง ๆ นกกิ้งโครงในประเทศไทยมีเจ็ดชนิดคือ นกกิ้งโครงคอดำ นกกิ้งโครงด่าง นกกิ้งโครงปากแดง นกกิ้งโครงดำ นกกิ้งโครงแกลบหัวสีเทา นกกิ้งโครงแกลบโคลนปีกขาว นกกิ่งโครงแกลบท้ายทอยดำ            หน้า ๑๓๔๓
            ๔๔๒. กินนร  เป็นอมนุษย์ในเรื่อง เทพนิยาย มีอยู่ในวรรณคดีไทยสมัยเก่าหลายเรื่อง มีรูปร่างตามภาพจิตรกรรมของไทย ท่อนบนเป็นนางมนุษย์ ท่อนล่างเป็นนก ไม่ปรากฎว่ามีกินนรตัวผู้เป็นปรกติ เมืองกินนรนี้ว่าอยู่เชิงเขาไกรลาส
                    กินนรในวรรณคดีอินเดียมีหน้าเป็นม้า ตัวเป็นคนว่าเป็นนักดนตรี และนักขับร้องบำเรอเทวดา อยู่บนสวรรค์เชิงเขาไกรลาส เป็นบริวารท้าวกุเวร            หน้า ๑๓๔๙
            ๔๔๓. กินนี  เป็นเงินเหรียญโบราณของอังกฤษ มีค่าเท่ากับ ๒๑ ชิลลิง            หน้า ๑๓๕๓
            ๔๔๔. กินยุง - ปลา  เป็นปลาในเขตอบอุ่นและร้อนของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นปลาขนาดเล็กรูปร่างเหมือนปลาหัวตะกั่ว            หน้า ๑๓๕๓
            ๔๔๕. กิบบอน เอ็ดเวิร์ด  เป็นนักประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงของอังกฤษ (พ.ศ.๒๒๘๐ - ๒๓๓๗)  ได้เขียนประวัติศาสตร์โรมันโบราณ ซึ่งเป็นผลงานสำคัญที่สุดของเขา            หน้า ๑๓๕๓
            ๔๔๖. กิมซัว ข้าวลวด ข้างเหลือง - ปลา  มีรูปร่างคล้ายปลาสีกุน ซึ่งลำตัวค่อนข้างป้อมและแบนข้าง ครีบหลังมีสองอัน สีตัวขาวเป็นเงิน เป็นปลาน้ำเค็ม            หน้า ๑๓๕๕
            ๔๔๗. กิโยติน  เป็นเครื่องสำหรับตัดศีรษะประหารชีวิตนักโทษ ทำด้วยเสาสองต้นตั้งขึ้นไป มีคานพาดขวางอยู่บนปลายเสา ด้านในเสาทั้งสองข้าง ทำเป็นร่องสำหรับใส่ใบมีด และเพื่อให้ใบมีดเลื่อนลงได้ตามร่องนั้น เครื่องประหารชีวิตประเภทนี้ ได้มีผู้ประดิษฐ์ขึ้นมานานแล้ว และได้นำมาใช้ในประเทศฝรั่งเศส เมื่อสมัยปฎิวัติใหญ่           หน้า ๑๓๕๖
            ๔๔๘. กิราตะ  เป็นชาวป่าชาวเขาที่อยู่ทางตะวันออกของประเทศอินเดีย แต่ในคัมภีร์รามายณ กล่าวว่าเป็นชนชาวทวีป หรือชาวเกาะต่าง ๆ กินปลาดิบ อาศัยอยู่ในน้ำ และพวกผู้ชายเป็นเสือสมิง พวกผู้หญิงมีผิวทอง และสวยทำผมเกล้าไว้สูงแหลม
                    ชาวฮินดูถือว่ากิราตะ เป็นชาวอารยันแต่ละเลยการปฎิบัติตนอย่างชาวฮินดู จึงกลายเป็นพวกอยู่ในวรรณศูทร เป็นชาวป่าชาวเขาไป           หน้า ๑๓๕๗
            ๔๔๙. กิลเดอร์  เป็นเงินฮอลันดา มีชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า ฟลอริน ตามประวัติกล่าวว่า เงินฟลอรินนี้ใช้เป็นครั้งแรกที่เมืองฟลอเรนซ์ ในเประเทศอิตาลี เมื่อปี พ.ศ.๑๗๙๕  และเป็นเหรียญทองคำบริสุทธิ์            หน้า ๑๓๕๘
            ๔๕๐. กิลเบอร์ต ๑  ชื่อเมืองในมณฑลหนึ่งของประเทศอาร์เจนตินา            หน้า ๑๓๕๙
            ๔๕๑. กิลเบอร์ต ๒  ชื่อเมืองในมลรัฐอริโซนา ประเทศสหรัฐอเมริกา            หน้า ๑๓๕๙
            ๔๕๒. กิลเบอร์ต ๓  ชื่อยอดเขาสูง ๓,๐๖๐ เมตร ทางตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐบริติชโคลัมเบีย ในประเทศแคนาดา  หน้า ๑๓๕๙
            ๔๕๓. กิลเบอร์ต ๔  ชื่อหมู่เกาะรวมอยู่ในหมู่เกาะเทียร์รา เดล ฟูเอโก ในประเทศชิลี ทวีปอเมริกาใต้ อยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก หน้า ๑๓๕๙
            ๔๕๔. กิลเบอร์ต ๕  ชื่อหมู่เกาะรวมอยู่ในหมู่เกาะกิลเบอร์ตและเอลลิส ทางตอนกลางค่อนไปทางตะวันตก ของมหาสมุทรแปซิฟิก เกิดจากหินปะการังมี ๑๖ เกาะ ด้วยกัน เป็นอาณานิคมของอังกฤษ กัปตันไบรอนเดินเรือมาพบ เมื่อปี พ.ศ.๒๓๐๗            หน้า ๑๓๕๙
            ๔๕๕. กิลเบอร์ต ๖  ชื่อแม่น้ำทางตอนเหนือของรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย            หน้า ๑๓๖๐
            ๔๕๖. กิลเบอร์ต ๗ เซอร์ ฮัมเฟรย์ (พ.ศ.๒๐๘๒ -  ๒๑๒๖)  นักปราชญ์อังกฤษมีชื่อเสียงในทางเดินเรือ และนักสำรวจ            หน้า ๑๓๖๐
            ๔๕๗. กิลิมานจาโร  ชื่อภูเขาที่สูงที่สุดในทวีปอัฟริกาสูง ๕,๘๗๐ เมตร อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศทานกานยิกะ ใกล้พรมแดนประเทศคีนยา มีลักษณะเป็นยอดภูเขาไฟที่ดับแล้ว            หน้า ๑๓๖๑
            ๔๕๘. กิเลน  เป็นสัตว์ในเทพนิยายของจีน ตัวผู้เรียก กี ตัวเมียเรียก เลน เรียกรวมกันเป็น กีเลน หรือกิเลน รูปร่างเหมือนกวาง แต่มีเขาเดียว หางเหมือนโค เกิดจากธาตุทั้งห้า (ดิน น้ำ ลมไฟ ไม้และโลหะ)  ผสมกันมีอายุถึงพันปี ถือว่าในบรรดาสัตว์ทั้งปวง กิเลนมีลักษณะสูงสุด เป็นสัญลักษณ์แห่งคุณงามความดีอย่างสมบูรณ์ สัตว์ชนิดนี้ถัาได้ปรากฎเห็นเมื่อใด จะเกิดผู้มีบุญปกครองบ้านเมืองให้อยู่เย็นเป็นสุข            หน้า ๑๓๖๖
            ๔๕๙. กิเลส  โดยพยัญชนะแปลว่า ธรรมชาติอันยังใจให้เศร้าหมอง โดยอรรถท่านหมายถึง กิเลสวัตถุสิบประการคือ โลภะ โทสะ โมหะ มานะ ทิฐิ วิจิกิจฉา ถีนะ อุทธัจจะ อหิริกะ และอโนตปะ            หน้า ๑๓๖๖
            ๔๖๐. กิโล  เป็นคำย่อของกิโลกรัม หรือกิโลเมตร ก็ได้ กิโลภาษากรีกแปลว่า หนึ่งพัน นำมาใช้ในภาษาฝรั่งเศส เมื่อปี พ.ศ.๒๓๓๘
                    ในมาตราเมตริก หรือคำใดๆ เมื่อมีคำว่า "กิโล" ประกอบอยู่ข้างหน้าแล้ว หมายความว่า ๑๐๐๐ เท่าของหน่วยนั้น            หน้า ๑๓๗๑
            ๔๖๑. กิวชู  ชื่อเกาะในประเทศญี่ปุ่น อยู่ระหว่างทะเลจีนและฟิลิปปินส์ ทางใต้ของเกาะฮอนชู เป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสาม ของหมู่เกาะญี่ปุ่น อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้สุด           หน้า ๑๓๗๗
            ๔๖๒. กิสตนา  แม่น้ำเดียวกันกับแม่น้ำกฤษณาในอินเดียภาคใต้ เป็นแม่น้ำปันแดนอาณาเขตของแคว้นไฮเดอราบัด และมัทราส ออกสู่ทะเลในอ่างเบงกอล           หน้า ๑๓๗๘
            ๔๖๓. กิสาโคตมี  พระเถรีซึ่งเป็นพระอรหันต์ ได้รับยกย่องว่าเป็น เอตทัคคะ คือ ยอดเยี่ยมในทางนุ่งห่มจีวรที่เศร้าหมอง เดิมชื่อว่า โคตมี แต่เพราะรูปร่างท่านผอมบาง จึงมีผู้เติมคำกิสา แปลว่า ผอมลงไปหน้าชื่อ           หน้า ๑๓๗๙
            ๔๖๔. กิอานา  เป็นชื่อแคว้นทางตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาใต้ โคลัมบัสเป็นชาวยุโรปคนแรก ที่เดินเรือมาถึงฝั่งของแคว้นนี้ ในปี พ.ศ.๑๙๔๑ แต่ไม่ได้จอดแวะขึ้นสำรวจ ผู้ที่สำรวจรายต่อมาคือ อเมริโก เวสปุชชี ชาวเมืองฟลอเรนซ์ หลังจากนั้นชาวฮอลันดาก็ได้เข้ามาตั้งถิ่นบาน เป็นชาติแรกในปี พ.ศ.๒๑๕๐
                    ปัจจุบันแคว้นนี้แบ่งออกเป็นสามส่วนคือ อิกานาของฮอลันดา หรือที่เรียกว่า ดัทช์อิกานา อิกานาของอังกฤษ (บริติชอิกานา)  และอิกานาฝรั่งเศส (เฟรนซ์อิกานา)           หน้า ๑๓๘๐
            ๔๖๕. กี - หอย  เป็นหอยมุกน้ำจืด อยู่ในสกุลเดียวกับหอยกาบ มีลักษณะและขนาดคล้ายกัน           หน้า ๑๓๘๔
            ๔๖๖. กีฎวิทยา  เป็นวิชาว่าด้วยสัตว์จำพวกแมลง คำว่าแมลงที่จัดเข้าอยู่ในวิชากีฎวิทยาได้แก่ แมลงแท้ สมัยปัจจุบันมักจะรวมสัตว์ในเครือของแมลงแท้ เข้าในข่ายศึกษาด้วย เช่น แมงมุม แมงป่อง ตะขาบ กิ้งกือ เห็บ และไรพืช แต่ไม่รวมสัตว์จำพวก กุ้ง ปู และแมงดาทะเล ซึ่งเป็นสัตว์น้ำใช้เหงือกหายใจ            หน้า ๑๓๘๔
            ๔๖๗. กีตาร์  เครื่องดนตรีชนิดสายใช้ดีด กีตาร์เป็นคำภาษาอังกฤษ เป็นเครื่องดนตรีที่นิยมกันแพร่หลายมาก กีตาร์ที่กล่าวถึงโดยทั่วไปหมายถึง กีตาร์แบบเสปต พื้นเพเดิมของกีตาร์สันนิษฐานว่า เป็นของตะวันออกซึ่งพวกแขกมัวร์ ได้นำเข้าไปเผยแพร่ครั้งแรกในตะวันตก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ ประเทศเสปญ ระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๑๘ หรือ ๑๙           หน้า ๑๓๘๔
            ๔๖๘. กีลุง  ชื่อเมืองทางตอนเหนือของเกาะไต้หวัน เป็นเมืองท่า และฐานทัพเรือสำคัญของเกาะไต้หวัน ชาวสเปญได้ยึดครองเมืองนี้ เมื่อปี พ.ศ.๒๑๖๙  ต่อมาได้ตกอยู่ในการยึดครองของฮอลันดาในปี พ.ศ.๒๑๘๔ และตกอยู่ในอำนาจของพวกแมนจูในปี พ.ศ.๒๒๒๖ ฝรั่งเศสได้ยึดเมืองนี้ไว้ชั่วคราวในปี พ.ศ.๒๔๒๗ ในขณะเกิดสงครามกับจีน            หน้า ๑๓๙๐
            ๔๖๙. กีวี - นก  เป็นนกจำพวกหนึ่งในหมู่เกาะนิวซีแลนด์           หน้า ๑๓๙๑
            ๔๗๐. กีฬา  มีนิยามศัพท์ว่า การแข่งขันเพื่อความสนุก โดยมากเป็นการบำรุงแรงเช่น การเล่นฟุตบอล บิลเลียด เทนนิส กอล์ฟ หมากรุก ไพ่ ว่ายน้ำ กรีฑา  ฯลฯ            หน้า ๑๓๙๕
            ๔๗๑. กือนา - พระเจ้า  เป็นกษัจริย์รัชกาลที่เก้า ในราชวงศ์เม็งราย เป็นราชบุตรพระเจ้าผายู ประสูติเมื่อปี พ.ศ.๑๘๘๓ ขึ้นครองราชย์ เมื่อปี พ.ศ.๑๘๙๙ ตรงกับรัชกาลพระเจ้าลิไทมหาธรรมราชา แห่งราชอาณาจักรสุโขทัย
                    พระเจ้ากือนา มีพระประสงค์จะประดิษฐานพระพุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์ ให้แน่แฟ้นขึ้นจึงได้ส่งทูต มายังอาณาจักรสุโขทัยเพื่ออาราธนา พระสุมนเถรไปยังนครเชียงใหม่ ในครั้งนั้นได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ ไปจากเมืองสุโขทัย            หน้า ๑๓๙๖
            ๔๗๒. กุกเลียน ตาแดง สร้อย - ปลา  เป็นปลาสกุลเดียวกับปลาซ่า อาศัยอยู่ตามแม่น้ำทั้วไป            หน้า ๑๓๙๘
            ๔๗๓. กุ้ง ๑  เป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง อาศัยอยู่ในน้ำ หายใจด้วยเหงือกลำตัวแบ่งออกเป็นสามท่อนคือ หัว อก และท้อง
                    ประเทศไทยมีกุ้งหลายชนิด อยู่ในน้ำเค็มและน้ำจืด พอแบ่งออกได้เป็นกุ้งเคย กุ้งน้ำเค็ม และกุ้งน้ำจืด            หน้า ๑๓๙๘
            ๔๗๔. กุ้ง ๒ - เจ้าฟ้า  มีพระนามตามพระราชอิสริยยศว่า เจ้าฟ้าธรรมธิเบศ ไชยเชษฐ์สุริยวงศ์ เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ ในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ และสมเด็จพระพันวสาใหญ่ ซึ่งโปรดให้สถาปนาเป็น กรมหลวงอภัยนุชิต เป็นพระมารดา มีพระภคินีร่วมพระชนนีกันอีกหกองค์ และทรงมีพระเจ้าน้องยาเธอ และน้องนางต่างพระชนนีอีกหลายองค์ สมเด็จพระราชบิดาโปรดให้สถาปนา พระอิสริยยศเป็น เจ้าฟ้าต่างกรมมีพระนามว่า เจ้าฟ้า ฯ กรมขุนเสนาพิทักษ์ เมื่อปี พ.ศ.๒๒๗๖
                    เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศ ฯ ทรงเป็นกวีเอกคนหนึ่งของไทย ได้ทรงนิพนธ์บทร้อยกรองไว้หลายเรื่อง แต่บทกวีที่นับถือกันว่า ไพเราะอย่างยอดเยี่มเป็นที่ขึ้นชื่อคือ บทเห่เรือห้าบท และกาพย์ห่อโคลงสองเรื่อง บทเห่เรือดังกล่าวคือ บทเห่ชมเรือกระบวน บทเห่ชมปลา และชมนกชมไม้ เป็นต้น ส่วนกาพย์ห่อโคลงนั้น ทรงดำเนินเป็นอย่างนิราศ
                    นอกจากเป็นอัจฉริยในทางกวีแล้ว พระองค์ยังทรงดำรงอยู่ในตำแหน่งรัชทายาท แต่ทรงมีวิถีชีวิตโลดโผนมาก เมื่อปี พ.ศ.๒๒๗๘ ได้ทรงลอบทำร้ายเจ้าฟ้ากรมขุนสุเรนทรพิทักษ์ ซึ่งผนวชอยู่ที่วัดโคกแสง ขณะเข้ามาเยี่ยมพระอาการประชวรของ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ แล้วหนีไปทรงผนวชอยู่ ณ วัดโคกแสง ในระหว่างที่ทรงผนวชได้ทรงนิพนธ์ วรรณคดีในพระพุทธสาสนาขึ้นสองเรื่องคือ นันโทปนันทสูตร - คำหลวง เมื่อปี พ.ศ.๒๒๙๗ และพระมาลัยสูตรคำหลวง เมื่อปี พ.ศ.๒๒๘๐
                    ในปี พ.ศ.๒๒๘๔ พระองค์ได้สถาปนาขึ้นเป็นพระมหาอุปราช กรมพระราชวังบวรสถานมงคล ต่อมาในปี พ.ศ.๒๒๙๘ กรมหมื่นสุนทรเทพ พระอนุชาต่างพระชนนีองค์หนึ่ง ซึ่งเคยเป็นศัตรูกันมาก่อน ได้นำเรื่องขึ้นกราบบังคลทูลสมเด็จพระเจ้าบรมโกศว่า กรมพระราชวังบวร ลอบเป็นชู้กับเจ้าฟ้าสังวาลย์ ซึ่งเป็นพระมเหสีองค์หนึ่ง ของพระราชบิดา จึงถึงลงพระราชอาญาถึงสิ้นพระชนม์            หน้า ๑๔๐๐
            ๔๗๕. กุ้งยิง  เป็นการอักเสบจนเกิดเป็นหนอง ของต่อมที่ขอบเปลือกตา ในระยะแรกผู้ป่วยจะรู้สึกตึงที่บริเวณขอบของเปลือกตาก่อน จากการอักเสบและบวม บางครั้งอาจบวมทั่วไปหมด ทั้งเปลือกตาบนและล่าง คลำดูจะรู้สึกเป็นไตและเจ็บที่ใกล้ ๆ ขอบของเปลือกตา อาการบวมจะค่อย ๆ ยุบลง และมีตุ่มสีแดงกดเจ็บเกิดขึ้นชัดเจน ตุ่มนี้ทำให้ปวดและตึงที่เปลือกตา ในไม่ช้าตุ่มจะแตก และมีหนองไหลออกมา            หน้า ๑๔๐๔
            ๔๗๖. กุจจี  เป็นชื่อหญิงค่อมสาวใช้ของนางไกยเกษี ในเรื่องรามเกียร์ต นางผูกใจเจ็บพระรามจากการเล่นยิงกระสุนของพระราม ในวัยเด็กที่ทำให้นางได้รับความอับอาย ด้วยควาาพยาบาทนี้ภายหลังนางจึงยุนางไกยเกษี ให้ขอพรท้าวทศรถ เนรเทศพระรามไปเดินดง            หน้า ๑๔๐๙
            ๔๗๗. กุฉินารายณ์  อำเภอ ขึ้น จ.กาฬสินธุ์ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของอำเภอเมือง ฯ ชาวบ้านในถิ่นนี้เรียกว่า กุดสิม แปลว่า น้ำด้วน ซึ่งมีโบสถ์อยู่ในน้ำ เดิมเป็นเมืองตั้งอยู่ที่ ต.สงเปลือย ได้ยุบเป็นอำเภอ ขึ้น จ. กาฬสินธุ์ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๒            หน้า ๑๔๑๐
            ๔๗๘. กุนฉ่องจองผะยู  พระมหากษัตริย์แห่งเมืองพุกาม เป็นพระบิดาของพระเจ้าอโนรทามังฉ้อ หรือพระเจ้าอนุรุทธ ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ลือชื่อในราชวงศ์ ที่ครองเมืองพุกาม            หน้า ๑๔๑๒
            ๔๗๙. กุนตี - นาง  เป็นธิดาท้าวสุระกษัตริย์ แห่งพวกสุรเสนในสกุลยาทพ ซึ่งมีเมืองมกุวา เป็นเมืองหลวง เป็นกนิษฐภคินีของพระวสุเทพ บิดาพระกฤษณ์ นางได้มนต์จากฤษีทุรวาส ถ้าต้องการโอรสจากเทพองค์ใด ก็ให้ร่ายมนตร์ จะสมความปรารถนา นางได้ร่ายมนต์เรียกพระสูรยะ เกิดโอรสคือ พระกรรณ ภายหลังนางได้ท้าวปาณฑุ เป็นสวามี  มีโอรสสามองค์คือ ยุธิษฐิวะ ภีมะ และอรชุน ดังมีเรื่องในคัมภีร์มหาภารต            หน้า ๑๔๑๓
            ๔๘๐. กุนมิง  เมืองหลวงของมณฑลยูนนาน ในประเทศจีน เป็นศูนย์กลางการค้าและวัฒนธรรม ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ มีทางรถไฟเชื่อมต่อกับทางรถไฟของเวียดนาม จากเมืองฮานอย และมีถนนเชื่อมกับลาเฉียวของพม่า            หน้า ๑๔๑๓
            ๔๘๑. กุบ, คุบ, โคก, ตะโกก - ปลา  เป็นปลาน้ำเค็มที่มีรูปร่างป้อมและแบนข้างมาก มีขนาดยาวประมาณ ๑๕ - ๒๐ ซม.            หน้า ๑๔๑๔
            ๔๘๒. กุบไลข่าน  (พ.ศ.๑๗๕๙ - ๑๘๓๗)  ตามพงศาวดารจีนมีพระนามว่า ง่วนสีโจ๊ฮ่องเต้ เป็นประมุขชาวมองโกล ต่อมาได้เป็นกษัตริย์ของจีนองค์แรก แห่งราชวงศ์หงวน เป็นพระนัดดาของเจงกิสข่าน ประมุขชาวมองโกลผู้มีชื่อเสียงในการรบ
                    ในขั้นแรกกุบไลข่าน ได้เลือกชัยภูมิสำหรับสร้างเมืองใหม่ แทนเมืองการาโกรัม ซึ่งเป็นเมืองหลวงเดิม และได้กำหนดเอาบริเวณทางตะวันออกเฉียงเหนือ ของเมืองโบราณชื่อ เยนกิง ในปี พ.ศ.๑๘๐๗ แล้วเสร็จในปี พ.ศ.๑๘๑๐ ให้ชื่อว่า นครไถ่ตู แปลว่า ราชสำนักใหญ่ ปัจจุบันเมืองนี้เป็นส่วนหนึ่งของกรุงปักกิ่ง ยังคงมีซากกำแพงโบราณปรากฎอยู่
                    เมื่อสร้างเมืองหลวงแล้ว ได้ทำสงครามกับราชวงศ์ซ้อง ของจีนตอนใต้ขึ้นในปี พ.ศ.๑๘๑๑ ใช้เวลา ๘ ปี ก็ปราบได้สำเร็จ มีผลให้พระองค์ได้ครอบครองดินแดนของจีนทั้งหมด รวมทั้งอาณาจักรไทยน่านเจ้าด้วย ชื่อเสียงของกุบไลข่านแพร่หลายออกไป จนจดพรมแดนของยุโรป มีชาวต่างชาติจากดินแดนต่าง ๆ เช่น จากเตอร์กิสถาน เปอร์เซีย อาร์เมเนีย ไบแซนไตน์ และเวนิส เดินทางเข้ามายังราชสำนักของพระองค์เพื่อรับราชการเป็นนายทหาร ข้าหลวง ทูตตลอดจนแพทย์ และนักดาราศาสตร์ ผู้ที่มีชื่อเสียงมากคือ มาโคโปโล ซึ่งเดินทางจากเมืองเวนิสมายังราชสำนักของกุบไลข่าน เมื่อปี พ.ศ.๑๘๐๓ จากคำบอกเล่าของมาโคโปโล เมื่อเขากลับไปยุโรป ทำให้ชาวยุโรปสมัยนั้นได้ทราบความเป็นไปเกี่ยวกับประเทศจีน
                    กุบไลข่านประสงค์จะแสวงหาลัทธิศาสนาสำหรับชนชาติต่าง ๆ ที่อยู่ในราชสำนักเพื่อประโยชน์ในการปกครอง ได้เชิญผู้แทนในลัทธิลามะ คริสต์ มะหะหมัด (อิสลาม) และลัทธิอื่น ๆ ไปแสดงหลักสำคัญในลัทธิต่อหน้าพระที่นั่ง ในที่สุดได้เลือกลัทธิลามะว่ามีความเหมาะสมกว่าลัทธิอื่น และพระองค์ก็นับถือพระพุทธศาสนา (ลัทธิลามะ)  มีการสร้างวัดลามะขึ้นในประเทศมองโกเลียหลายวัด ได้สร้างวัดขนาดใหญ่ในกรุงปักกิ่งขึ้นวัดหนึ่ง ให้ประมุขของลัทธิลามะเป็นผู้ปกครองธิเบต อย่างเมืองออกอีกตำแหน่งหนึ่ง และเป็นผู้ทำพิธีอภิเษกให้แก่พระเจ้าแผ่นดินจีน            หน้า ๑๔๑๕
            ๔๘๓. กุเรปัน  เป็นลูกนางศรีสุนนทา ร่วมบิดากับทศกัณฐ์ แต่นับเป็นพี่ในวงศ์ญาติมงกุฎกระหนก ครองเมืองกาลจักร วันหนึ่งขึ้นบุษบกไปชมป่าเชิงเขาไกรลาส พบทศกัณฐ์มาร้องจะเอาบุษบก กุเรปันไม่ยอมให้ เกิดรบกัน กุเรปันแพ้หนีไปหาพระอิศวรบนยอดเขาไกรลาส พระอิศวรถอดงาช้างขว้างไปปักอกทศกัณฐ์ แล้วสาปซ้ำให้งาติดอยู่เช่นนั้นจนตาย            หน้า ๑๔๒๐
            ๔๘๔. กุ่ม  เป็นชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลาง  ยอดอ่อนรับประทานได้ ในประเทศไทยมีอยู่ ๕ ชนิด            หน้า ๑๔๒๑
           ๔๘๕. กุมพล  ยักษ์สีเขียวมงกุฎน้ำเต้ากลม เดิมเป็นที่โปรดปรานของพระอิศวร เกิดกำเริบใจไปลอบหยอกนางนีลมาลีผู้บำเรอพระอิศวร จึงถูกพระอิศวรเอาจักรขว้างถูกตัวขาดครึ่งท่อน และสาปซ้ำให้ทนทรมานจนกว่าจะพบพระราม และบอกทิศทางให้ตามนางสีดาแล้วจึงพ้นสาป
            ๔๘๖. กุมภกรรณ  ยักษ์ลูกท้าวลัสเตียนกับนางรัษฎา เป็นน้องทศกัณฐ์ เป็นพี่พิเภกและเป็นอุปราชกรุงลงกา หน้าเขียวไม่มีมงกุฎ มีหอกโมกขศักดิ์เป็นอาวุธ นิยมความยุติธรรม ได้แนะนำให้ส่งนางสีดาคืนให้พระราม แต่จำใจเจ็บร้อนด้วยพี่ จึงออกรบกับฝ่ายพระราม ครั้งแรกสู้กับสุครีพ ครั้งที่สองไปทำพิธีลับหอกโมกขศักดิ์ แล้วออกรบกับพระลักษมณ์ ครั้งที่สามทำพิธีทดน้ำ แล้วรบกับหนุมาน ครั้งที่สี่รบกับพระราม ถูกศรพระรามตาย            หน้า ๑๔๒๒
            ๔๘๗. กุมภกาศ  รากษสแห่งลงกา ทรงมงกุฎน้ำเต้า ลูกชิวหากับนางสำมนักขา ได้ไปทำพิธีกรรมขออาวุธวิเศษจากพระพรหม อันสามารถปราบได้ทั้งไตรจักร พระพรหมให้พระขรรค์อันมีอานุภาพปราบได้ทั้งไตรจักร โดยทิ้งลงมาให้ กุมภกาศไม่พอใจไม่ยอมลุกไปหยิบ พระลักษมณ์ไปพบพระขรรค์นั้นตกอยู่ จึงหยิบขึ้นมากวัดแกว่งเกิดแสงวาบเข้าตา ยักษ์จึงลืมตาขึ้นดูเห็นพระลักษมณ์ก็โกรธ เข้ารบกัน ถูกพระลักษมณ์เอาพระขรรค์นั้นฆ่าตาย            หน้า ๑๔๒๓
            ๔๘๘. กุมภณฑ์  เป็นชื่อยักษ์ตนหนึ่งในเรื่องสุวรรณหงส์            หน้า ๑๔๒๓
            ๔๘๙. กุมภวาปี  อำเภอขึ้น จ.อุดรธานี เดิมเป็นบ้านบึงหม้ออยู่ในเขตเมืองหนองหาร ยกขึ้นเป็นเมืองกุมภวาปีในรัชกาลที่ห้า แล้วยุบเป็นอำเภอ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๒            หน้า ๑๔๒๔
            ๔๙๐. กุมภัณฑ์ ๑  ดูกุมพล            หน้า ๑๔๒๖
            ๔๙๑. กุมภัณฑ์ ๒  เป็นชื่ออมนุษย์พวกหนึ่ง            หน้า ๑๔๒๖
            ๔๙๒. กุมภัณฑ์นุราช  อสูรหน้าแดงเสน ทรงมงกุฎจีบ เดิมเป็นเทวดาชื่อสุนนท์ ถูกพระอิศวรสาปให้ลงไปอยู่ในถ้ำนพมาศ เมื่อใดที่พระนารายณ์อวตารไปปราบยักษ์ ได้บังคมแล้วจึงพ้นสาป            หน้า ๑๔๒๗
            ๔๙๓. กุมารชีวะ  พระเถระอินเดียผู้ลือชื่อองค์หนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน เมื่อประมาณปี พ.ศ.๙๒๖ ถูกทหารจีนจับตัวเป็นเชลยไปไว้ในประเทศจีน เมื่อจีนทำศึกกับธิเบต ท่านเป็นผู้แปลคัมภีร์มหายานจากภาษาสันสกฤตสู่ภาษาจีนเป็นจำนวนมากประมาณ ๕๐ คัมภีร์ และยังคงใช้อยู่ตามวัดต่าง ๆ ในประเทศจีนมาจนถึงปัจจุบัน            หน้า ๑๔๒๘
            ๔๙๔. กุมารทอง  ผีเด็กที่ตายพรายคือตายแต่ในท้องพร้อมกับมารดา ซึ่งมีผู้ใช้คาถาอาคมแหวะเอาร่างออกมาจากครรภ์ศพมารดา โดยใช้มีดหมอที่ปลุกเสกด้วยคาถาอาคมเป็นเครื่องแหวะ แล้วนำไปประกอบพิธีย่างศพเด็กนั้นในโบสถ์จนศพแห้งสนิทดี จึงนำมาลงรักปิดทองให้ทั่วตัวเป็นกุมารทอง เจ้าของสามารถใช้ให้ไปทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ตามที่ต้องการ            หน้า ๑๔๒๘
            ๔๙๕. กุมารสมภพ  เป็นชื่อกาพย์เรื่องหนึ่งของกาลิทาส กล่าวถึงกำเนิดของการตติเกยะหรือพระขันทกุมาร            หน้า ๑๔๒๙
            ๔๙๖. กุย ๑  ชนชาติหนึ่งในตระกูลมอญ - เขมร มีภูมิลำเนาอยู่ในภาคอีสาน ใต้แม่น้ำมูลลงมาคือ ในจังหวัดร้อยเอ็ดตอนใต้ จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดศรีสะเกษ และจังหวัดอุบลราชธานี ในประเทศเขมรต่อแดนนครจัมปาศักดิ์ก็มีพวกกุยอยู่บ้าง
                    กุยในภาษาของกุยเองแปลว่าคน ทางภาคอีสานเรียกพวกกุยว่าส่วยคือ พวกที่เสียส่วยให้แก่รัฐบาลแทนการถูกเกณฑ์เป็นทหาร            หน้า ๑๔๒๙
            ๔๙๗. กุย ๒  เมืองเก่าใน อ.เมือง จ.ประจวบคีรีขันธ์ เป็นเมืองสร้างสมัยอยุธยาตอนต้น            หน้า ๑๔๓๐
            ๔๙๘. กุรข่า เป็นชาวพื้นเมืองของประเทศเนปาล มีเลือดผสมของชาวมองโกลกับชาวฮินดู เคยสมัครเป็นทหาร
ประจำการในกองทัพอังกฤษเป็นจำนวนมาก เมื่อครั้งอังกฤษปกครองอินเดีย มีชื่อเรียกว่า รบเก่งและกล้าหาญ มีความคล่องแคล่วชำนาญในการใช้มีดโค้ง            หน้า ๑๔๓๐
            ๔๙๙. กุรุ  มหากษัตริย์จันทรวงศ์ ครองนครหัสดิน (บริเวณกรุงเดลฮี) เป็นบรรพบุรุษของกษัตริย์ที่เรียกว่า โกรพ และปาณฑพ ผู้ทำสงครามกันเป็นการใหญ่ได้นามว่า มหาภารตยุทธ์ มีเรื่องราวอยู่ในมหาภารต
                    อีกความหมายหนึ่งเป็นชื่อของชนชาติโบราณในดินแดนกุรุเกษตร และเกี่ยวข้องกับท้าวกุรุ           หน้า ๑๔๓๐
            ๕๐๐. กุรุเกษตร  เป็นชื่อทุ่งแห่งหนึ่งอยู่ใกล้กรุงเดลฮี อยู่ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองถาเนสระ ทางหมู้บ้านปานิปัต เคยเป็นสนามรบในสงครามใหญ่ ระหว่างพวกโกรพ และปาณฑพ            หน้า ๑๔๓๑
            ๕๐๑. กุรุรัฐ  เป็นชื่อรัฐโบราณหนึ่งของอินเดียคือ ที่เป็นทุ่งกุรุเกษตรใกล้กรุงเดลฮี มีเมืองหลวงชื่ออินทปัต พระราชา
แห่งรัฐนี้ว่าสืบเชื้อสายมาจากยุธิฎฐิลโคตร (ยุธิษฐิระ) กษัตริย์แห่งกุรุรัฐ มีกล่าวอยู่ในชาดกต่าง ๆ หลายชาดก และกล่าวว่าเป็นรัฐใหญ่รัฐหนึ่งในมหาชนบททั้งสิบหก
                    พระพุทธเจ้าเคยทรงแสดงพระธรรม แก่พวกุรุที่กัมมาสสธัม อันเป็นเมืองหนึ่งของรัฐนี้ กล่าวว่าพระพุทธเจ้าเคยเสด็จมาทรงแสดงธรรม ที่กุรุมหาชนบทนี้หลายคราว            หน้า ๑๔๓๑
            ๕๐๒. กุเรา - ปลา  เป็นปลาทะเลชนิดหนึ่ง มีรูปร่างเหมือนปลาหนวด พราหมณ์ และจัดอยู่ในวงเดียวกัน เป็นปลาขนาด กลางและขนาดใหญ่ อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลที่เป็นทรายในเขตร้อน และบางทีอาจจะเข้าในลำน้ำด้วย ใช้เป็นอาหารได้ดี            หน้า ๑๔๓๑
            ๕๐๓. กุลา กุหล่า ใช้เรียกชื่อชนชาติต้องสู้ และไทยใหญ่ ที่อยู่ในประเทศไทยโดยเฉพาะทางภาคพายัพ คำนี้ว่าได้มาจากคำว่ากุลา หรือกะลาในภาษาพม่า ใช้เรียกชนชาติที่เข้ามาประเทศพม่าจากดินแดนในอินเดีย และรวมทั้งเรียกชาวตะวันตกที่มาจากอินเดียด้วย ถ้าเป็นชาวอินเดียเรียกว่า กุลาดำ ถ้าเป็นฝรั่งก็เรียกว่า กุลาขาว            หน้า ๑๔๓๒
            ๕๐๔. กุลาตีไม้  เป็นการเล่นของไทยในสมัยโบราณอย่างหนึ่ง ซึ่งแสดงแต่ในงานสมโภชอันเป็นพระราชพิธีเท่านั้น การเล่นที่อยู่ในชุดเดียวกันมีห้าอย่างคือ ระเบ็ง โมงครุ่ม กุลาตีไม้ แทงวิสัย และกระอั้วแทงควาย
                    การเล่นกุลาตีไม้ น่าจะได้แบบอย่างมาจากการเล่นพื้นเมืองที่ชาวอินเดียนำเข้ามา ในอินเดียภาคใต้มีการเล่นของชาวพื้นเมืองอย่างหนึ่งเรียกว่า ทัณฑรส (ระบำไม้) คล้ายกับกุลาตีไม้ของไทยมาก
                    ในสมัยโบราณไทยเรียกชาวอินเดียที่มีผิวดำว่า แขกกุลา และเรียกชาวอินเดียภาคตะวันตกเฉียงเหนือ แคว้นคุชราษฎร์ที่มีผิวขาวว่า แขกเทศ            หน้า ๑๔๓๓
            ๕๐๕. กุลี  คนรับจ้างทำงานหยาบเช่น หาบหาม แต่เดิมคำนี้หมายเฉพาะชาวอินเดีย และชาวจีนที่ไปรับจ้างเป็นคนงานกสิกรรมในเกาะ และดินแดนต่าง ๆ ที่เป็นเมืองขึ้นของชาวตะวันตก
                    ในอินเดียภาคเหนือคำกุลีหมายถึง คนงานชั้นเลวรับจ้างขนอิฐ ขนดิน คำกุลีว่าเป็นคำมาจากโกลีอันเป็นชื่อชาติ หรือวรรณะหนึ่งที่อยู่ในอินเดีย เป็นพวกรับจ้างทำงานขนถ่ายสิ่งสกปรก            หน้า ๑๔๓๘
            ๕๐๖. กุเวร - ท้าว  พระยายักษ์ผู้เป็นเจ้าแห่งขุมทรัพย์ มียักษ์และคุหยกะ (ยักษ์ผู้เฝ้าขุมทรัพย์) เป็นบริวาร ท้าวกุเวรนั้นบางทีก็เรียกว่า ท้าวไวศรวัน (เวสสุวัณ) ทมิฬเรียกกุเวรว่า กุเรปัน ซึ่งมีเรื่องอยู่ในรามเกียรติ์ว่าเป็นพี่ต่างมารดาของทศกัณฐ์
                    ท้าวกุเวรเป็นโลกบาลประจำทิศเหนือ ตามคติไทยมักเขียนภาพท้าวกุเวร แขวนไว้ที่เปลเด็ก เป็นเครื่องคุ้มกันภัย เพราะท้าวเวสสุวัณมีคนเป็นพาหนะ สำหรับพระองค์ขี่            หน้า ๑๔๓๕
            ๕๐๗. กุศ - พระ  ตามคัมภีร์รามายณะว่า เป็นโอรสฝาแฝดของพระราม และนางสีดา อีกองค์หนึ่งคือพระลวะ ในรามเกียรติ์เรียกว่า พระมงกุฎ           หน้า ๑๔๓๙
            ๕๐๘. กุศลกรรมบท  แปลว่า กรรมเป็นคลองฝ่ายดี เพื่อความเข้าใจดี
                    กรรมแปลว่า การกระทำ ซึ่งหมายรวมทั้งการพูดและการคิดด้วย ทั้งนี้เพ่งเอาเจตนาคือ ความจงใจ กล่าวคือ กรรมหมายถึงตัวเจตนา กรรมอันอาจจัดได้ว่าเป็นบุญ หรือเป็นบาปนั้นอยู่ในเจตนา
                    การที่จะจัดว่าเป็นกรรมนั้นต้องเป็นการกระทำของคนที่ยังมีกิเลส ถ้าทำดีก็จัดว่าเป็นกุศลกรรมคือบุญ ถ้าทำชั่วก็จัดเป็นอกุศลกรรม คือบาป และขึ้นชื่อว่ากรรมย่อมมีผล กุศลกรรมให้ผลเป็นความสุข อกุศลกรรมให้ผลเป็นความทุกข์  ความเดือดร้อน
                    ส่วนการกระทำของผู้มีใจบริสุทธิ์ หมดจดจากกิเลส อาสวะแล้ว (พระอรหันต์) ไม่จัดว่าเป็นกรรม แต่จัดเป็นกิริยา ซึ่งไม่เป็นทั้งกุศลและอกุศล แต่เป็นอัพยากฤต และไม่ให้ผลต่อไป และไม่แต่งปฏิเสธให้ต้องเวียนว่ายตายเกิดต่อไป
                    กรรมบท แปลว่ากรรมเป็นคลองมีจำนวนจำกัด ฝ่ายชั่วเรียกว่า อกุศลกรรมบท ๑๐ ฝ่ายดีเรียกว่า กุศลกรรมบท ๑๐
                        อกุศลกรรมบท ๑๐  ได้แก่ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด ยุยง ให้เขาแตกร้าวกัน พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ โลภ อยากได้ทรัพย์สิ่งของผู้อื่น ปองร้ายผู้อื่น และเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม
                       กุศลกรรมบท ๑๐  ได้แก่ เว้นจาก ฆ่าสัตว์ เว้นจากลักทรัพย์ เว้นจากประพฤติผิดในกาม เว้นจากพูดเท็จ เว้นจากพูดส่อเสียด เว้นจากพูดคำหยาบ เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ ไม่โลภอยากได้ทรัพย์สิ่งของผู้อื่น ไม่พยาบาท และเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม            หน้า ๑๔๓๙
            ๕๐๙. กุษาณ  ชนชาติตาดสาขาหนึ่งในสมัยโบราณ มีภูมิลำเนาอยู่ตอนกลางของทวีปเอเซีย ต่อแดนประเทศจีนทางตะวันตก ชนชาติกษาณถูกชาติตาด สาขาอื่นรุกราน ต้องถอยร่นเป็นลำดับจนเข้ามาเป็นใหญ่ครอบครองดินแดน ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดีย เมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ห้า และตั้งเป็นอาณาจักรกุษาณขึ้น มีกษัตริย์ปกครองสืบต่อมาหลายองค์ ที่ลือชื่อคือ พระเจ้ากนิษกะ
                    พวกกุษาณ เคยติดต่อกับอาณาจักรโรมัน และไปมาค้าขายกัน           หน้า ๑๔๔๔
            ๕๑๐. กุสตาฟ  เป็นพระนามของกษัตริย์กุสตาฟ สวีเดน มีอยู่สองพระองค์  ที่ทรงบำเพ็ญพระกรณียกิจที่เด่นให้แก่ สวีเดนคือ
                    ๑. พระเจ้ากุสตาฟที่หนึ่ง  ทรงกระทำแข็งเมืองต่อประเทศเดนมาร์ก และประกาศอิสระภาพของสวีเดน เมื่อปี พ.ศ.๒๐๖๖ ทรงเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์วาซา ครองสวีเดน พ.ศ.๒๐๖๖ - ๒๑๐๓
                    ๒. พระเจ้ากุสตาฟอะดอลฟ์  ครองสวีเดน พ.ศ.๒๑๕๔ - ๒๑๗๕ ทรงแสดงบทบาทสำคัญในสงครามสามสิบปี พ.ศ.๒๑๖๑ - ๒๑๙๑ ช่วยเหลือพวกโปรเตสแตนท์รบพวกคาทอลิก ในเยอรมัน            หน้า ๑๔๔๔
            ๕๑๑. กุสราช  ราชาครองกรุงกุสาวดีแห่งมัลรัฐ ทรงหยั่งรู้ศิลปศาสตร์ ๑๘ ประการ มีเรื่องอยู่ในสัตตินิบาตชาดก            หน้า ๑๔๔๔
            ๕๑๒. กุสวาดี  ดูกุสินารา            หน้า ๑๔๔๕
            ๕๑๓. กุสินารา  เป็นเมืองโบราณในอินเดีย ซึ่งพระพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานอยู่ที่ตรงหมู่บ้านกะเซีย ปัจจุบันอยู่ห่างเมืองโครักปุระ ไปทางตะวันออกประมาณ ๖๐ กม.เมืองนี้ในกุสชาดกเรียกว่ากุสาวดี ของพวกมัลละ พระเจ้าอโศก ฯทรงสร้างพระสถูปไว้ที่เมืองนี้สามแห่ง            หน้า ๑๔๔๕
            ๕๑๔. กุหลาบ  พันธุ์ไม้ที่สวยมาก เป็นไม้พุ่ม บางชนิดก็เป็นไม้เลื้อย ลำต้นมีหนาม
                    กุหลาบที่นิยมปลูกกันในประเทศไทยได้แก่ กุหลาบจีน กุหลาบมอญ กุหลาบจันทน์ และกุหลาบเทียน            หน้า ๑๔๔๖
            ๕๑๕. กุแหละหรือ กอแหละ - เรือ  เป็นคำภาษามลายูใช้เรียกเรือประมงขนาดเล็ก หรือขนาดกลางทั่วไป
            ๕๑๖. กูด ๑  เกาะใน ต.เกาะหมาก อ.แหลมงอบ จ.ตราด อยู่ทางฝั่งตะวันออกของอ่าวไทยตอนใต้ อ่าวตราด และเกาะช้าง ห่างจากฝั่งจุดหลักเขตแดนไทย กับกัมพูชาประมาณ ๓๓ กม. ภูมิประเทศเป็นภูเขาแทบทั้งเกาะ          หน้า ๑๔๕๐
            ๕๑๗. กูด ๒  เป็นชื่อเรียกรวม ๆ ของพืชชั้นต่ำกลุ่มหนึ่ง เป็นพรรณไม้ไม่มีดอก กูดบางชนิดใช้รับประทานได้ มักเรียกกันว่า ผัก เช่น ผักกูด          หน้า ๑๔๕๑
            ๕๑๘. กูเตนเบอร์ก โยฮันส์  (พ.ศ.๑๙๔๑ - ๒๐๑๑)  เป็นชาวเยอรมัน เมื่อประมาณปี พ.ศ.๑๙๙๓ ได้ประดิษฐ์เครื่องพิมพ์ที่ใช้ตัวพิมพ์เรียงเป็นตัว ๆ ทำให้พิมพ์หนังสือได้เร็วกว่าแต่ก่อน            หน้า ๑๔๕๓
            ๕๑๙. กูโนด์ ชาร์ลส์ ฟรังซัวส์  (พ.ศ.๒๓๖๑ - ๒๔๓๖)  เป็นชาวฝรั่งเศสเป็นนักแต่งบทละครมหาอุปรากร และบทเพลงโดยเฉพาะบทเพลงทางคริสศาสนา ประสพความสำเร็จอย่างงดงามในการแต่งบทละครมหาอุปรากร เรื่องฟาสต์ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๒ และเรื่องโรมิโอ และจูเลียต เมื่อปี พ.ศ.๒๔๑๐            หน้า ๑๔๕๓
            ๕๒๐. กูมาซี  เป็นชื่อเมืองหลวงของแคว้นอะชันตี ในประเทศกานา ทวีปอัฟริกา            หน้า ๑๔๕๔
            ๕๒๑. กูรมาวตาร  วิษณุนารายณ์อวตารปางที่สอง ในกฤดายุคหรือสัตยยุค เป็นเต่า เพื่อรองรับเขามนธร ในเกษียรสมุทรไม่ให้ทะลายลงไป ในขณะที่พวกเทวดา และอสูรร่วมกันกวนเกษียรสมุทร เพื่อให้เกิดน้ำอมฤต โดยใช้เขามนธรเป็นเครื่องกวน และใช้พระยานาคเป็นสายชัก            หน้า ๑๔๕๕
            ๕๒๒. กูริล  เป็นชื่อหมู่เกาะในดินแดนของสหภาพโซเวียต ตั้งอยู่ระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิคเหนือ และทะเลโอกอตสก์ และเรียงรายเป็นแนวยาวตั้งแต่ปลายคาบสมุทรกัมจัตกา จนถึงตอนเหนือของเกาะฮอกไกโดของญี่ปุ่น มีความยาวประมาณ ๑,๐๔๐ กม. มีเกาะอยู่ประมาณ ๕๐ เกาะ ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากภูเขาไฟ
                    ชาวฮอลันดามาพบหมู่เกาะนี้ ในปี พ..ศ.๒๑๘๖ ต่อมาญี่ปุ่นได้ขยายอิทธิพลเข้าไปทางตอนใต้ ขณะเดียวกับรัสเซียได้ขยายอิทธิพลเข้าไปทางตอนเหนือ ในปี พ.ศ.๒๓๙๗ ได้มีการตกลงทำสัญญาแบ่งเขตอิทธิพล ระหว่างรัสเซียและญี่ปุ่น โดยกำหนดเอาช่องแคบลฟริชุ เป็นเส้นแบ่ง ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๑๘ หมู่เกาะนี้ได้มาอยู่ในปกครองของญี่ปุ่น ทั้งเกาะและกลายเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลฮอกไกโด
                    หลังจากญี่ปุ่นแพ้สงครามเอเซียบูรพา ในปี พ.ศ.๒๔๘๘ รุสเซียได้ส่งกองทหารเข้ายึดครองหมู่เกาะนี้ ต่อมาอีกสองปีก็ได้ประกาศรวมหมู่เกาะนี้ เข้าในดินแดนของสหภาพโซเวียต            หน้า ๑๔๕๕
            ๕๒๓.  กูเลต  เป็นชื่อรัฐอาหรับที่ปกครองตนเอง ในอารักขาของอังกฤษ ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือ ของคาบสมุทรอาหรับบนอ่าวเปอร์เซีย มีเมืองหลวงชื่อเดียวกัน พรมเแดนทางเหนือ และตะวันตกจดประเทศอิรัก ทางใต้จดประเทศเซาดี อาเรเบีย และมัเขตซึ่งจัดไว้เป็นกลางระหว่างคูเวต กับเซาดี อาเรเบียด้วย เศรษฐกิจของประเทศขึ้นอยู่กับการขุดน้ำมัน            หน้า ๑๔๕๖
            ๕๒๔. เกชา  เป็นคำเรียกผู้หญิงญี่ปุ่นที่มีอาชีพเป็นนางบำเรอ ถือว่าเป็นนางงามประดับนคร ไม่ถือว่าเป็นเรื่องเสื่อมเสียทางสังคม           หน้า ๑๔๕๗
            ๕๒๕. เกณฑ์เมืองรั้ง  เป็นตำแหน่งในกระทรวงมหาดไทย กรุงเทพ ฯ เรียกว่า เมืองอุทัยราชธานี คนหนึ่ง เมืองเทพราชธานี คนหนึ่ง เมืองยโสธร (หรือยศสุนทร) คนหนึ่ง เมืองนนท์ราชธานี คนหนึ่ง
            ๕๒๖. เกด ๑  เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ เรือนยอดค่อนข้างทึบ นิยมปลูกในบริเวณพระอุโบสถ เพราะคติทางพระพุทธศาสนาถือว่า เป็นไม้ที่มีประวัติสัมพันธ์กับพระพุทธประวัติ            หน้า ๑๔๖๑
            ๕๒๗. เกด ๒ - ปลา  ปลาที่เรียกว่า ปลาเกด มีอยู่สองชนิดด้วยกัน คือ ปลาเกด, แดง, เนื้ออ่อน และปลาเกด, สายยู            หน้า ๑๔๖๑
            ๕๒๘. เกดพระเจ้า  เป็นพรรณไม้ลำต้นสั้นๆ เกิดขึ้นตามเง่าที่จมอยู่ในดิน บางทีเรียก ศรนารายณ์            หน้า ๑๔๖๓
            ๕๒๙. เกตตีสเบอร์ก  เป็นชื่อเมืองในรัฐเพนซิลวาเนียตอนใต้ ประเทศสหรัฐอเมริกา มีสุสานที่ฝังศพทหารซึ่งเสียชีวิตในการรบที่เมืองนี้ คราวสงครามกลางเมือง เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๔ - ๒๔๐๘            หน้า ๑๔๖๓
            ๕๓๐. เกตุมาลา - พระ  พระมหากษัตริย์โบราณองค์หนึ่งของเขมร ต้นปฐมราชวงศ์ของกษัตริย์เขมร ในพุทธศตวรรษที่เจ็ด            หน้า ๑๔๖๔
            ๕๓๑. เกนสปะระ ๑, โทมัส  (พ.ศ.๒๒๗๐ - ๒๓๓๑)  เป็นจิตรกรชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่ง เขาวาดภาพทิวทรรศน์ตามแบบจิตรกรชาววิลันดา            หน้า ๑๔๖๕
            ๕๓๒. เกนสบระ ๒  เมืองศูนย์กลางการค้าย่อม ๆ ของมณฑลลิงคอล์นเชอร์ ประเทศอังกฤษ            หน้า ๑๔๖๖
            ๕๓๓. เกเบรียล  เทพชั้นผู้ใหญ่องค์หนึ่ง ซึ่งมีกล่าวอยู่ในวรรณคดีของลัทธิศาสนายูดาย ของชนชาติยิว ลัทธิศาสนาคริสต์ และลัทธิศาสนาอิสลาม ในศาสนาอิสลามเรียกว่า ยิบราอิล
                    เมื่อพระเจ้าสร้างมนุษย์หญิงชายคู่แรกชื่อ อาดัม และเอวา ได้จัดให้อยู่ในสวนสวรรค์อีเดน เทพองค์นี้มีหน้าที่ดูแลสวนไม่ให้ซาตานเข้าไปล่อลวงคนทั้งสอง เมื่อพระเยซูคริสต์จะมาสมภพในโลก เพื่อประกาศศาสนา เทพองค์นี้เป็นผู้นำข่าวมาบอกแก่นางมาเรียให้ทราบ และเทพองค์นี้ได้นำวจนะของพระอาหล่า มาแจ้งแก่พระมะหะหมัด เพื่อจะได้ประกาศศาสนาอิสลาม            หน้า ๑๔๖๖
            ๕๓๔. เกม  เป็นคำในภาษาอังกฤษ ได้ใช้ในภาษาไทยเกี่ยวกับการเล่น การกีฬาอย่างแพร่หลาย            หน้า ๑๔๖๗
            ๕๓๕. เกย์ลัสซัก ,โจเซฟ หลุยส์  (พ.ศ.๒๓๒๑ - ๒๓๙๓)  เป็นปราชญ์ทั้งทางวิทยาศาสตร์เคมีและฟิสิกส์          หน้า ๑๔๖๘
            ๕๓๖. เกรกอรี  เป็นพระนามของสันตะปาปา ๑๖ องค์ และนามของบุคคลสำคัญที่ปรากฎชื่อในประวัติศาสตร์ อีกหลายคน ส่วนมากเป็นบาทหลวงในคริสตศาสนา            หน้า ๑๔๗๒
            ๕๓๗. เกรโก, เอล  (พ.ศ.๒๐๘๕ - ๒๑๕๓)   เป็นสมญาของจิตรกรชาวสเปญ            หน้า ๑๔๗๔
            ๕๓๘. เกรแชม, เซอร์โทมัส  (พ.ศ.๒๐๖๒ - ๒๑๒๒)  สัญชาติอังกฤษ เป็นผู้ทรงคุณวุฒิมาก ประกอบด้วย เมตตาจิต และวัฒนธรรม อุทิศทรัพย์สมบัติของตนให้เป็นสาธารณประโยชน์หลายสถาน            หน้า ๑๔๗๔
            ๕๓๙. เกรย์  เป็นชื่อชาวอังกฤษที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ของประเทศตนสองคนคือ           หน้า ๑๔๗๘
                    ๑. ชาร์ล เกรย์  (พ.ศ.๒๓๐๗ - ๒๓๘๘)  เป็นนักการเมืองชั้นหัวหน้าของพรรควิก ซึ่งต่อมาเรียกกันว่า พรรคลิเบอราล ประฌามการรวมเกาะไอร์แลนด์ เข้ากับประเทศอังกฤษ เป็นสหราชอาณาจักร
                    ๒. เลดี เจน เกรย์  (พ.ศ.๒๐๘๐ - ๒๐๙๙)  เป็นธิดาของดยุกแห่งซัฟฟอล์ก และเป็นนัดดาของพระเจ้าเฮนรี่ที่เจ็ด แห่งราชวงศ์ทิวดอร์ ได้รับการประกาศเป็นพระนางครองประเทศอังกฤษ เมื่อปี พ.ศ.๒๐๙๖ แต่ถูกปราบลงภายในสิบวัน
            ๕๔๐. เกรย์เฮานด์  เป็นชื่อสุนัขพันธุ์ใหม่พันธุ์หนึ่งที่เก่าแก่ที่สุด มีมาแต่โบราณกาล ได้มีขึ้นในโลกอย่างน้อยก็ประมาณ ๔,๐๐๐ ปี ก่อน ค.ศ. เพราะปรากฎว่าภาพสลักของสุนัขพันธุ์นี้ตามสถานที่ฝังศพของชาวอียิปต์ ตามอนุสาวรีย์หรือโบราณวัตถุของชาวอัสสิเรียน มันมีความฉลาด ปราดเปรียว ในการล่าสัตว์ จับสัตว์บนพื้นดิน มีความซื่อสัตย์ จงรักภักดีต่อเจ้าของหรือผู้เลี้ยง
            ๕๔๑. เกรินบันไดนาค  เป็นเครื่องเลื่อนของหนักขึ้นบนฐานสูงหรือต่ำลง โดยเฉพาะใช้เลื่อนพระโกศขึ้นบุษบก หรือลงสู่ยามาศ ประกอบด้วยบันไดนาค เกริน และกว้าน          หน้า ๑๔๘๓
            ๕๔๒. เกริ่นบุษบก  เกรินชนิดนี้ต่อออกมาสองข้างบุษบก เป็นรูปงอนสำหรับปักฉัตร            หน้า ๑๔๘๖
            ๕๔๓. เกรินราชรถ  คือ บุษบกของราชรถที่ฐานมีเกรินทั้งหน้าทั้งหลัง            หน้า ๑๔๘๖
            ๕๔๔. เกล็ดถี่นวลจันทร นางเกล็ด พรม ลิง อิกันลามอด - ปลา  รูปร่างคล้ายปลานวลจันทรน้ำจืด            หน้า ๑๔๘๘
            ๕๔๕. เกลียว  ไม้หรือโลหะรูปทรงกระบอก มีร่องเวียนไปรอบตัวคล้ายก้นหอย ไม้หรือโลหะทรงกระบอก ซึ่งมีร่องเช่นนี้เรียกว่า เกลียวนอก ใช้บรรจุลงในช่องไม้หรือโลหะ ซึ่งมีขนาดเดียวกัน และมีผิวเป็นร่องเวียนโดยรอบเช่นกันเรียกว่า เกลียวใน            หน้า ๑๔๘๘
            ๕๔๖. เกลือ  คือ สารประกอบโลหะกับอนุมูลกรด แต่เกลือที่สามัญชนรู้จัก และใช้บริโภคหมายถึงเกลือที่ใช้ในการปรุงอาหาร ซึ่งเป็นสารประกอบของโซเดียมกับคลอรีน หรืออนุมูลกรดคลอไรด์ สารนี้เมื่อบริสุทธิ์เป็นผงสีขาวละเอียดมีรสเค็ม เกลือที่ได้จากน้ำทะเลเรียกเกลือสมุทร ส่วนเกลือที่ได้จากใต้ดินเรียกเกลือสินเธาว์            หน้า ๑๔๘๙
            ๕๔๗. เกลื้อน  เป็นเชื้อโรคผิวหนังเรื้อรังชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อราจำพวกหนึ่ง พบแพร่หลายทั่วไป และพบมากในประเทศร้อน            หน้า ๑๔๙๒
            ๕๔๘. เกวียน  เป็นยานทางบกชนิดหนึ่งคล้ายรถ ที่มนุษย์ได้ใช้เป็นประโยชน์มากมายก่อนสมัยที่มนุษย์ได้คิดทำรถขึ้นใช้ได้ ในสมัยพุทธกาล จะได้ยินเรื่องพ่อค้านำสินค้าจากเมืองหนึ่งไปเมืองหนึ่งด้วยเกวียน
                    ในประเทศไทยการลำเลียงสินค้า จากเมืองดอนมายังเมืองท่า หรือจากเมืองท่าไปเมืองดอนก่อนที่จะมีทางรถไฟ ก็ใช้ลำเลียงกันด้วยเกวียน การขนส่งข้าวเปลือกจากท้องนาไปยังแม่น้ำ ลำคลองเพื่อบรรทุกเรือก็ใช้เกวียน นอกจากที่กล่าวแล้ว เกวียนยังใช้ในการรับส่งคนโดยสารไปยังที่ต่าง ๆ อีกด้วย
                    เกวียนในประเทศไทยมีรูปลักษณะหลายอย่างต่าง ๆ กันไปตามวิภัติของช่าง แต่รวมลงเป็นสองชนิดคือ เกวียนวัว และเกวียนควาย  เกวียนวัวเตี้ย และกว้างกว่าเกวียนควาย ใช้ในที่ดอนมากกว่าที่ลุ่ม มักเรียกกันว่า ระแทะ หรือล้อ เกวียนควายสูง และยาวกว่าเกวียนวัว ใช้ในที่ลุ่มมากกว่าที่ดอน            หน้า ๑๔๙๔
            ๕๔๙. เกษตร - กระทรวง  เดิมเป็นกรมนา ซึ่งเป็นกรมหนึ่งในสี่กรมที่เรียกว่า จตุสดมภ์ คือ กรมเมือง กรมวัง กรมคลัง และกรมนาเป็นกรมใหญ่ ผู้บังคับบัญชาเป็นตำแหน่งเสนาบดี ได้มีมาแต่แรกตั้งกรุงศรีอยุธยา (พ.ศ.๑๘๙๓) หรือก่อนนั้นขึ้นไป ต่อมาในรัชสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ (พ.ศ.๑๙๗๑ - ๒๐๓๑) จึงได้ทรงแต่งตั้งเสนาบดีเพิ่มอีกสองตำแหน่งคือเสนาบดีกรมมหาดไทย ที่สมุหนายก และเสนาบดีกรมพระกลาโหม ที่สมุหกลาโหม ทั้งสองตำแหน่งนี้ มียศเป็นอัครมหาเสนาบดี เป็นอยู่เช่นนี้จนถึงตอนต้นรัชกาลที่ห้า แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
                    กรมนานั้น บางแห่งเรียกกรมเกษตราธิการ บางแห่งเรียกกระทรวงเกษตราธิการ ส่วนตำแหน่งเสนาบดีกรมนานั้น ในแผ่นดินสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๑ (อู่ทอง) เรียกขุนเกษตราธิบดี ในแผ่นดินสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถเรียกว่า พระเกษตราธิบดี ในแผ่นดินพระเจ้าปราสาททองเรียกว่าเจ้าพระยาพลเทพ ฯ มีตราตำแหน่ง ๙ ดวง สำหรับใช้ในหน้าที่ต่าง ๆ
                    ในรัชกาลที่ห้าแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ กรมนาได้รับการปรับปรุงขึ้นเป็นกระทรวงเกษตรพนิชการ ต่อมาได้ยุบลงเป็นกรมเกษตรากร ขึ้นกับกระทรวงการคลัง เมื่อปี พ.ศ.๒๔๓๙ และเปลี่ยนเป็นกระทรวงเกษตราธิการ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๒
                    เมื่อเปลี่แปลงการปกครองในปี พ.ศ.๒๔๗๕ ให้รวมกระทรวงเกษตราธิการกับงกระทรวงพาณิชย์ และคมนาคม เป็นกระทรวงเกษตรพาณิชยการ ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็นกระทรวงเศรษฐการ แล้วแยกออกเป็นสองกระทรวงคือ ทบวงเกษตราธิการ และกระทรวงพาณิชย์และคมนาคม จนถึงปี พ.ศ.๒๔๗๘ จึงให้ยกฐานะขึ้นเป็นกระทรวงเกษตราธิการตามเดิม และได้เปลี่ยนเป็นกระทรวงเกษตร เมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๕            หน้า ๑๕๐๔
            ๕๕๐. เกษตรตกร  คือ ผู้ที่ประกอบอาชีพ หรือผุ้ได้รับการฝึกฝนในทางเกษตรกรรม            หน้า ๑๕๐๗
            ๕๕๑. เกษตรกรรม  หมายถึง การทำไร่นาหรือเลี้ยงสัตว์ก็ได้            หน้า ๑๕๐๗
            ๕๕๒. เกษตรวิสัย  อำเภอขึ้น จ.ร้อยเอ็ด เดิมเป็นเมืองสุวรรณภูมิ ต่อมาถึงปี พ.ศ.๒๔๕๑ ได้ยุบลงเป็นอำเภอ ในปี พ.ศ.๒๔๖๐ เปลี่ยนเป็นชื่อ อ.หนองแวง ปี พ.ศ.๑๔๘๑ เปลี่ยนกลับมาเป็นชื่อเดิม           หน้า ๑๕๐๘
            ๕๕๓. เกษตรศาสตร์  หมายถึง ศิลปและวิทยาแห่งการเพราะปลูก หรือเลี้ยงสัตว์ในไร่นา ปัจจุบันเป็นชื่อของมหาวิทยาลัย และกรมคือ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และกรมมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์          หน้า ๑๕๑๐
            ๕๕๔. เกษตรสมบูรณ์  อำเภอ ขึ้น จ.ชัยภูมิ แต่เดิมเรียกว่าเมืองเกษตรสมบูรณ์ ต่อมายุบเป็นอำเภอ ขึ้น อ.ชัยภูมิ ต่อมาลดลงเป็นกิ่งอำเภอขึ้น อ.ภูเขียว แล้วเปลี่ยนเป็นกิ่งอ.บ้านยาง เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๐ จากนั้นได้ยกขึ้นอำเภอแล้วเปลี่ยนเป็นชื่อเดิม            หน้า ๑๕๑๑
            ๕๕๕. เกษรา - นาง  ชื่อหญิงในวรรณคดี มีอยู่สองเรื่องคือ
                    ก. ในคำกลอนเรื่องพระอภัยมณีของสุนทรภู่ นางเกษราเป็นราชธิดาของท้าวทศวงศ์ ผู้ครองเมืองรมจักร ได้อภิเษกสมรสเป็นมเหสีของศรีสุวรรณ มีธิดาชื่ออรุณรัศมี
                    ข. ในเรื่องราชาธิราช นางเกษรา เป็นธิดาผู้มีตระกูลแห่งเมืองตีกกล้า และเป็นภริยาสมิงนครอินท์            หน้า ๑๕๑๓
            ๕๕๖. เกษสุริยง  ชื่อนางเอกในเรื่องสุวรรณหงส์ เป็นราชธิดาบุญธรรมของท้าวสุวรรณวิก พญายักษ์ผู้ครองเมืองมัตตัง พระสุวรรณหงส์ได้พบ และสมสู่กับนาง            หน้า ๑๕๑๔
            ๕๕๗. เกษียรสมุทร  ทะเลน้ำนมอยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมร ไตรภูมิเรียกขีรสาครคู่กับนิลสาคร หรือโลณสาคร อยู่ทางทิศใต้
                    เกษียรสมุทร  เป็นทะเลที่ประทับของพระวิษณุนารายณ์เหนือหลังพระยาเศษนาค ทะเลนี้เทวดาและอสูรเคยร่วมกันกวน เพื่อให้เกิดน้ำอมฤต เรียกกันว่า กวนเกษียรสมุทร            หน้า ๑๕๑๕
            ๕๕๘. เกสร - นาง  เป็นชื่อนางเอกในนิทานคำกลอนเรื่องลักษณวงศ์ของสุนทรภู่ เรียกเต็มว่า นางทิพเกสร นางเกิดในดอกสัตตบงกช มีเนื้อหอม พระฤษีมหาเมฆเก็บมาเลี้ยงไว้ ต่อมานางได้เป็นชายาของพระลักษณวงศ์ ที่ได้มาเรียนวิชากับพระฤาษี            หน้า ๑๕๑๕
            ๕๕๙. เกสรสุมณฑา - นาง  เป็นพระธิดาท้าวธรรมจักร และนางลักขยะสุวรรณ แห่งเมืองปัญจาล ในเรื่องสังข์ศิลปชัย            หน้า๑๕๑๗
            ๕๖๐. เกอเต, โยฮาน โวลฟ์กาง ฟอน  (พ.ศ.๒๒๙๒ - ๒๓๗๕) จินตกวีเอกของเยอรมัน เขาเป็นผู้ที่มีความรู้กว้างขวาง สนใจในการศึกษาหาความรู้ทุกอย่าง ในวรรณคดีได้จัดให้เกอเต อยู่ในระดับชั้นเดียวกันกับเชกส์เปียร์ของอังกฤษ ดันเตของอิตาลี และโฮเมอร์ของกรีก คืออยู่ในงานชั้นหนึ่งของโลก           หน้า ๑๕๑๗
            ๕๖๑. เกอเบลส์ โยเซฟ (พ.ศ.๒๔๔๐ - ๒๔๘๘)  เป็นักการเมืองและบุคคลสำคัญชั้นแนวหน้า ของพรรคนาซีเยอรมัน ในสมัยก่อนสงคราม และระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ร่วมกับเกอริงและฮิตเลอร์ เป็นผู้สร้างวิธีการโฆษณของเยอรมัน ที่เรียกว่า สงครามประสาท           หน้า ๑๕๒๑
            ๕๖๒. เกอร์กิซสถาน  เป็นสาธารณรัฐอยู่ในสหภาพโซเวียตรุสเซีย อยู่ตอนกลางของทวีปเอเชีย ทางเหนือจดสาธารณรัฐกาซากสถาน ทางตะวันตกจดสาธารณรัฐอุซเบกิสถาน ทางตะวันตกเฉียงใต้จดสาธารณรัฐทาคซิสถาน และทางตะวันออกเฉียงใต้ จดแคว้นซิ่นเกียงของจีน เมืองชื่อ ฟรุนเซ ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาเทียนชาน พลเมืองส่วนใหญ่เป็นชาวเกอร์กิซ ซึ่งมีเชื้อสายมาจากเตอร์กและมองโกล          หน้า ๑๕๒๒
            ๕๖๓. เกอริง,แฮร์มาน วิลเฮ็ลม์  (พ.ศ.๒๔๓๖ - ๒๔๘๙)  เป็นนักการเมือง และบุคคลสำคัญชั้นแนวหน้า  ในพรรคนาซีของเยอรมัน ในสมัยก่อน และระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ได้ดำรงตำแหน่งสำคัญทั้งในทางการเมือง และการทหารหลายตำแหน่ง เป็นตัวรองของฮิตเลอร์ ผู้นำประเทศเยอรมันพรรคนาซี          หน้า ๑๕๒๓
            ๕๖๔.เกาถาน - อาณาจักร  เป็นภาคหนึ่งของอาณาจักรจัมปา ซึ่งแบ่งออกเป็นปานราน เกาถาน และวิชัย ตั้งอยู่ในเขตเวียดนามตอนใต้ ตอนฝั่งทะเลตะวันออกแถวเมืองบินห์ดินท์ เป็นเมืองท่าชายทะเล ชาวเมืองเดิมนับถือพระอิศวร ต่อมานับถือพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน           หน้า ๑๕๒๕
            ๕๖๕. เการพ  ดู โกรพ            หน้า ๑๕๒๖
            ๕๖๖. เกาลัด  เป็นชื่อเรียกพรรณไม้ต่างประเทศสองชนิดด้วยกัน คือ มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน           หน้า ๑๕๒๖
            ๕๖๗. เกาลูน  เป็นดินแดนส่วนหนึ่งของเกาะฮ่องกง เดิมเป็นอาณานิคมของอังกฤษ ตั้งอยู่บนแหลมเกาลูน ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ ของผืนแผ่นดินใหญ่จีน ตรงข้ามเกาะฮ่องกง ห่างกัน ๑.๖ กม. เป็นย่านการค้าแห่งหนึ่งของฮ่องกง อังกฤษได้ดินแดนส่วนนี้มารวมกับฮ่องกง โดยอาศัยสนธิสัญญาซึ่งอังกฤษลงนามกับจีน เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๓ ต่อมาโดยอาศัยอนุสัญญาที่ได้ลงนามกับจีน เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๑ อังกฤษก็ได้เช่าดินแดนรอบเกาลูน เป็นเวลา ๙๙ ปี ซึ่งเรียกว่า ดินแดนใหม่            หน้า ๑๕๒๘
            ๕๖๘. เกาศัลยา  นางชาวโกศล มหเสีองค์ที่หนึ่งของท้าวทศรถผู้ครองกรุงอโยธยา (รามเกียรติ์ เรียกนางเกาสุริยา) เป็นพระมารดาของพระราม            หน้า ๑๕๒๘
            ๕๖๙. เกาศามพี  ดู  โกสัมพี            หน้า ๑๕๒๙
            ๕๗๐. เกาสุริยา  ดู เกาศัลยา            หน้า ๑๕๒๙
            ๕๗๑. เกาหลี  ชื่อประเทศในคาบสมุทรทางตะวันออกของทวีปเอเชีย ชาวพื้นเมืองเรียกชื่อประเทศตนเองว่า โชซอน แปลว่าดินแดนแห่งความสงบในยามเช้า ทางเหนือมีแม่น้ำยาลูและทูเมน คั่นออกจากพรมแดนแมนจูเรียและรุสเซีย ทางตะวันออกตกทะเลญี่ปุ่น ทางตะวันตก ตกอ่าวเกาหลี และทะเลเหลือง และทางใต้ตกช่องแคบเกาหลี คาบสมุทรเกาหลีมีความยาวจากภาคเหนือถึงใต้ประมาณ ๗๗๐ กม. และมีความกว้างจากตะวันตกมาตะวันออก ๓๒๐ กม. ฝั่งทะเลยาวประมาณ ๘,๐๐๐ กม.
                    ตามนิยายของชาวพื้นเมือง ผู้สร้างอาณาจักรเกาหลีคนแรกชื่อดันกูน เป็นหัวหน้าชนเผ่าเร่ร่อนทางตอนเหนือ ของคาบสมุทรเมื่อประมาณ ๑,๙๐๐ ปี ก่อนพุทธศักราช ต่อมาเมื่อ ๕๗๙ ปี ก่อนพุทธศักราชชาวจีนผู้หนึ่งชื่อ กีเซ ซึ่งลี้ภัยมาจากประเทศจีน ได้เข้ามาตั้งอาณาจักรเล็ก ๆ ขึ้นที่เมืองโปงยางในปัจจุบัน ต่อมาในพุทธศตวรรษที่หก ได้มีการแบ่งแยกดินแดนออกเป็นสามอาณาจักร ในพุทธศตวรรษที่สิบ พระพุทธศาสนาได้แผ่เข้ามาในเกาหลี และผ่านต่อไปญี่ปุ่น
                   ในพุทธศตวรรษที่ ๑๒ อาณาจักรซิลลา ได้รวมอีกสองอาณาจักรเข้าด้วยกัน โดยการช่วยเหลือของจีนและวัฒนธรรมของจีนก็ได้เข้ามารุ่งเรืองในเกาหลี ในพุทธศตวรรษที่ ๑๕ เกิดมีอาณาจักรใหม่ชื่อ คอร์ยู รวมเกาหลีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อยู่ในอำนาจของจีน
                    ระหว่าง พ.ศ.๑๗๗๔ - ๑๘๐๓  เกาหลีถูกชนเผ่ามองโกลเข้ายึดครอง พ.ศ.๑๙๑๕ ราชวงศ์ยีมีอำนาจขึ้นได้ตั้งเมืองหลวงที่เมืองเซอูล ในปี พ.ศ.๒๑๓๕ ถูกญี่ปุ่นบุกรุก โดยมีแผนจะโจมตีผ่านเกาหลี แต่ถูกกองทัพจีนและเกาหลีร่วมกันต่อต้าน ในตอนกลางพุทธศตวรรษที่ ๒๒ เกาหลีมีฐานะเป็นรัฐอยู่ในอำนาจจีน และได้ตัดการติดต่อกับต่างประเทศโดยสิ้นเชิง ยกเว้นประเทศจีน
                    พ.ศ.๒๔๑๙  ญี่ปุ่นได้ส่งกำลังเข้าบังคับให้เกาหลี ทำสนธิสัญญาทางการค้าด้วย และสหรัฐอเมริกา ก็ได้พยายามขอทำสนธิสัญญาทางการค้าด้วยหลายครั้ง แต่ไม่เป็นผลจนถึงปี พ.ศ.๒๔๒๕ จึงยอมทำสนธิสัญญาด้วย เป็นการเริ่มเปิดทางให้แก่ชาวยุโรปชาติอื่น ๆ
                    หลังสงครามจีน - ญี่ปุ่น  (พ.ศ.๒๔๓๗ - ๒๔๓๘)  ญี่ปุ่นได้ชัยชนะก็ได้บังคับให้จีนสละอำนาจเหนือเกาหลีเสีย และในสงครามญี่ปุ่น - รุสเซีย (พ.ศ.๒๔๔๗ - ๒๔๔๘)  ญี่ปุ่นมีชัยเกาหลีก็กลายเป็นดินแดนในอารักขาของญี่ปุ่น และต่อมาได้รวมเข้าอยู่ในจักรวรรดิ์ญี่ปุ่น ในปี พ.ศ.๒๔๕๓
                    หลังสงครามโลกครั้งที่สอง เกาหลีถูกกองทัพสหรัฐอเมริกา และโซเวียตรุสเซีย เข้ายึดครองโดยโซเวียตรุสเซียยึดครองทางเหนือ และสหรัฐอเมริกายึดครองทางใต้ แบ่งเขตแดนกันที่เส้นขนานที่ ๓๘ ในปี พ.ศ.๒๔๙๑  ตกลงแบ่งออกเป็นสองประเทศ ทางใต้มีเมืองหลวงที่เมืองเซอูล ทางเหนือมีเมืองหลวงที่เมืองโปงยาง กลางปี พ.ศ.๒๔๙๓  กำลังทหารของสหรัฐอเมริกา และโซเวียตรุสเซีย ได้ถอนทหารออกจากเกาหลีหมด
                    พ.ศ.๒๔๙๓ เกาหลีเหนือส่งกำลังเข้าโจมตีเกาหลีใต้ สหประชาชาติได้ส่งกำลังเข้าต่อต้าน ประเทศไทยในฐานะเป็นสมาชิกของสหประชาชาติ ได้ส่งกำลังทหารเข้าร่วม ในกองกำลังสหประชาติด้วย            หน้า ๑๕๓๐
            ๕๗๒. เกาะ  คือ แผ่นดินที่มีน้ำล้อมรอบ แต่แผ่นดินนั้นไม่ใหญ่พอจะเรียกว่า ทวีปได้ จำแนกออกเป็นประเภทใหญ่ ๆ สองประเภทคือ
                    ๑. เกาะริมทวีป  คือ เกาะที่มีภาวะภูมิศาสตร์ในด้านอากาศ พืชผล สัตว์และประวัติทางธรณีวิทยาเกี่ยวเนื่องกับทวีปใกล้เคียง เคยติดต่อเป็นพื้นแผ่นดินเดียวกับทวีป
                    ๒. เกาะกลางสมุทร  เป็นเกาะที่เกิดขึ้นมหาสมุทรโดยไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับภาคพื้นทวีป แยกออกเป็นสองชนิดคือ
                        ๒.๑ เกาะภูเขาไฟ  เกิดจากการระเบิดท่วมท้นของหินละลายจากภูเขาไฟใต้พื้นสมุทรทับถมสูงขึ้นจนเหนือน้ำกลายเป็นเกาะ เกาะประเภทนี้มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เรื่อย ๆ
                        ๒.๒ เกาะปะการัง  เกิดจากตัวและซากหอยปะการังทับถมซับซ้อนกันมากขึ้นจนสูงเหนือพื้นน้ำกลายเป็นเกาะ มักเกิดในแถบอากาศร้อนอุณหภูมิประมาณ ๖๘ํ ฟาเรนไฮต์ ในปลอกเขตรุ้งประมาณ ๓๐ องศาเหนือ ถึง ๓๐ องศาใต้ โดยเฉพาะทางชายฝั่งตะวันออก ซึ่งไม่มีกระแสน้ำเย็นผ่าน ในบริเวณที่อุดมด้วยอาหารสำหรับสัตว์พวกนี้ และในระดับน้ำสูงประมาณ ๒๘ เมตร           หน้า ๑๕๓๕
            ๕๗๓. เกาะกง  เป็นชื่อเมืองและจังหวัดหนึ่งของประเทศกัมพูชา มีอาณาเขตทางทิศตะวันตกจดประเทศไทยที่กิ่ง อ.คลองใหญ่ จังหวัดตราด ทิศใต้ตกทะเลในอ่าวไทย           หน้า ๑๕๓๗
            ๕๗๔. เกาะคา  อำเภอขึ้น จ.ลำปาง            หน้า ๑๕๓๗
            ๕๗๕. เกาะลันตา  อำเภอขึ้น จ.กระบี่ มีอาณาเขตทางทิศใต้ และตะวันตกตกทะเลในช่องแคบมะละกา ภูมิประเทศเป็นหมู่เกาะในทะเลจำนวน ๔ เกาะคือเกาะลันตาใหญ่ เกาะกลาง เกาะลันตาน้อยและเกาะสีบอยา           หน้า ๑๕๓๘
            ๕๗๖. เกาะสมุย  อำเภอขึ้น จ.สุราษฎร์ธานี มีเกาะรวมอยู่ด้วยกัน ๘๕ เกาะ เกาะสมุยเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดทางฝั่งตะวันตกของอ่าวไทย           หน้า ๑๕๔๐
            ๕๗๗. เกาะสอง  เป็นชื่อที่ชาวพื้นเมืองแถบนั้นเรียกแหลมวิกตอเรีย แต่เดิมเคยเป็นที่อยู่ของชาวไทย จีนและมลายู ทางแถบริมทะเลเป็นที่อยู่ของชาวน้ำ
                    แหลมวิกตอเรียตั้งอยู่ปลายแหลมตอนใต้สุดของอำเภอมะลิวัน จังหวัดมะริด ประเทศพม่า อยู่ทางตะวันตกของแม่น้ำปากจั่น หรือแม่น้ำกระ ซึ่งกั้นพรมแดนระหว่างประเทศไทยกับประเทศพม่า อยู่ตรงข้ามจังหวัดระนอง           หน้า ๑๕๔๓
            ๕๗๘. เกิดติงเกน  เป็นเมืองในรัฐแซกโซนีตอนใต้ เป็นเมืองเก่าที่มีอายุประมาณ ๑,๐๐๐ ปี มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมาก
เนื่องจากเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยเกิดติ้งเกนซึ่งตั้ง เมื่อปี พ.ศ.๒๒๘๐            หน้า ๑๕๔๔
            ๕๗๙. เกิทเท  ดูเกอเต           หน้า ๑๕๔๔
            ๕๘๐. เกินซีย์  ชื่อเกาะในช่องแคบอังกฤษ เป็นดินแดนของอังกฤษ           หน้า ๑๕๔๔
            ๕๘๑. เกียกกาย  เป็นกองทัพที่สำคัญรองจากกองทัพหลวง สันนิษฐานว่าเป็นกองต่อสู้ข้าศึกซึ่งต่อมาจึงกลายเป็นกองส่งเสบียง           หน้า ๑๕๔๕
            ๕๘๒. เกียงสี  เป็นมณฑลหนึ่งในประเทศจีน อยู่เหนือมณฑลกวางตุ้ง ต่อกับมณฑลฮูนานทางด้านตะวันตก มณฑลฮูเปทางตะวันตกเฉียงเหนือ มณฑลอานไว่ทางเหนือ มณฑลจี๊เกียงทางตะวันออกเฉียงเหนือ และมณฑลฟูเกี้ยน หรือฮกเกี้ยนทางตะวันออก ไทยเรียกเกียงสีเป็นกังไส แปลว่า ทางตะวันตกของแม่น้ำ อันหมายถึงแม่น้ำยางซีเกียง  เครื่องถ้วยชามของเกียงสี มีชื่อมาตั้งแต่สมัยแผ่นดินถังแล้ว มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองนานจาง
                    ประชากรส่วนใหญ่พูดภาษาแมนดาริน (ภาษาจีนกลาง) ฝ่ายใต้  ในสมัยที่ชาติไทยมีอาณาจักรกว้างขวาง มณฑลเกียงสีก็เคยอยู่ในเขตปกครองของไทย           หน้า ๑๕๔๗
            ๕๘๓. เกียงสู  เป็นชื่อมณฑลทางตะวันออกของจีน เป็นดินแดนบริเวณปากแม่น้ำยางซีเกียง ทางเหนือจดมณฑลชานตุง ทางตะวันออกจดทะเลเหลือง ทางใต้จดมณฑลจี๊เกียง และทางตะวันตกจดมณฑลอันไว เดิมมณฑลนี้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรวู (ในหนังสือสามก๊กเรียกง่อก๊ก)           หน้า ๑๕๕๑
            ๕๘๔. เกีย  เฟืองจักรที่ใช้สำหรับส่งกำลังการเคลื่อนไหวหรือการหมุนตัวจากส่วนหนึ่งของเครื่องจักรไปยังอีกส่วนหนึ่ง
                    เกียประกอบด้วยตัวส่งและตัวรับ ในขณะทำงานทั้งตัวส่งและตัวรับจะสวมติดอยู่กับแกนหรือเพลาโดยใช้สลักยึด หรืออาจตัดร่องฟันเฟืองลงไปในตัวเพลาเลยก็ได้ ส่วนของฟันของเกียทั้งคู่นี้จะเข้าร่องกินกันสนิท ทำให้สามารถส่งการเคลื่อนไหวจากเพลาส่งไปยังเพลารับได้
                    เกียจำแนกออกเป็นประเภทใหญ่ได้สองประเภท ตามลักษณะการวางแนวเพลาของตัวส่งและตัวรับ คือ
                        ๑. เกียจำพวกที่วางเพลาส่งและเพลารับในแนวขนานกัน
                        ๒. เกียประเภทที่ส่งกำลังโดยแนวเพลาไม่ได้วางขนานกัน            หน้า ๑๕๕๓
            ๕๘๕. เกียรติมุข  ตามตัวอักษรแปลว่า ดวงหน้าวอันมีชื่อเสียง เป็นรูปหน้ายักษ์ปนหน้าสิงห์ บางรูปหน้าคล้ายครุฑ ทำเป็นรูปประดับที่หน้าจั่วบ้านที่ซุ้มประตู ปราสาทหินในชวา ที่ธรณีประตู และที่ซุ้มปรางค์ ทำนองเดียวกับที่ชาวจีนนิยมเอารูปสิงห์โต คาบกั้นหยั่นกับรูปยันต์แปดเหลี่ยมแขวนไว้ ตางปากทางที่เล็งประตูบ้าน
                    เกียรติมุขนี้ในอินเดียถือว่าเป็นภาคที่ดุร้ายของพระศิวะภาคหนึ่ง ทำไว้ที่เหนือประตูเหนือวิหารพระศิวะ สันนิษฐานว่า เกียรติมุขคงแผ่เข้ามาในประเทศไทยสมัยทวารวดี และสมัยศรีวิชัย            หน้า ๑๕๕๕
            ๕๘๖. เกี้ยว  หมายถึง เครื่องประดับศีรษะ เครื่องสวมจุก แต่เดิมคงทำด้วยดอกไม้สดร้อยเป็นพวงมาลัย ประดับมวยผมหรือรัดจุก ครั้นต่อมาได้กลายเป็นโลหะไป มีประดิษฐ์ด้วยทองคำลงยา ประดับเพชร หรือพลอย แต่ลวดลายยังคงเป็นดอกไม้สดอยู่            หน้า ๑๕๕๘
            ๕๘๗. เกี้ยวเกไล  เป็นแบบนุ่งผ้าอย่างหนึ่งของควาญช้าง ใช้ผ้าลายสองผืน ผืนหนึ่งนุ่งโจงกระเบน ทับสนับเพลา อีกผืนหนึ่งคาดพุง ผ้าผืนที่นุ่งคงเรียกว่า ผ้านุ่ง ผืนที่คาดเอวคงเรียกว่า ผ้าเกี้ยว            หน้า ๑๕๖๐
            ๕๘๘. เกี่ยวข้าว  เป็นชื่อเพลงและการเล่นชนิดหนึ่งของชาวบ้านในภาคกลางของไทย มักร้องกันในเวลาลงแขกเกี่ยวข้าว กระบวนกลอนมักเป็นกลอนสด เล่นกันหลายเรื่องหลายรส แล้วแต่อารมณ์ของพ่อเพลง แม่เพลง โดยมากเป็นทำนองเกี้ยวพาราสี และตัดพ้อต่อว่ากับเรื่องครวญนางเป็นทำนองนิราศ            หน้า ๑๕๗๐
            ๕๘๙. เกียวเจา  เป็นท่าเรือที่ดีและเป็นศูนย์กลางการค้าข้าวแห่งหนึ่งของประเทศจีน ตั้งอยู่บนที่ราบทางก้นอ่าวเกียวเจา ทางฝั่งทะเลด้านใต้ของแหลมชานตุง ตรงข้ามกับท่าเรือซิงเตา
                    หลังสงครามจีน - ญี่ปุ่น (พ.ศ.๒๔๓๘)  บรรดาประเทศมหาอำนาจสมัยนั้น พากันหาโอกาสแบ่งสรรปันส่วนดินแดนประเทศจีน ประเทศเยอรมันได้ถือเอาสาเหตุที่นักบวชชาวเยอรมัน ถูกทำร้ายถึงแก่ความตาย เพื่อเข้ายึดครองเกียวเจา แล้วบังคับให้ประเทศจีน ทำสัญญายอมให้เยอรมันเช่าเกียวเจา ไว้ทำประโยชน์เป็นเวลา ๙๙ ปี รวมทั้งผลประโยชน์ในมณฑลชานตุง ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๔๑ เป็นต้นไป
                    เมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๗ ญี่ปุ่นได้ยื่นคำขอให้เยอรมันคืนสัมปทานนี้ให้แก่ประเทศจีน ครั้นเยอรมันไม่ตอบรับคำขอ ญี่ปุ่นก็ประกาศสงครามแล้วโจมตีเกียวเจา ด้วยการช่วยเหลือของประเทศอังกฤษ ในที่สุดเยอรมันต้องยอมจำนนทำสัญญาที่กรุงแวร์ซายส์ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๒ มอบสิทธิในเกียวเจาทั้งหมดให้แก่ญี่ปุ่น ต่อมาภายหลังได้มีการเจรจาตกลงระหว่างสหรัฐอเมริกา จีนและญี่ปุ่น เป็นผลให้ญี่ปุ่นต้องคืนเกียวเจาให้แก่จีน เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๔            หน้า ๑๕๘๓
            ๕๙๐. เกียวโต  เป็นเมืองใหญ่ที่สามของประเทศญี่ปุ่น รองจากเมืองโตเกียว และเมืองโอซากา ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของเกาะฮอนชู สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๑๓๓๗ และตั้งเป็นเมืองหลวงเป็นที่ประทับของจักรพรรดิ์ จนถึงปี พ.ศ.๒๔๑๑ พระเจ้ามิตสุฮิโต จึงโปรดให้ย้ายเมืองหลวงไปตั้ง ณ กรุงโตเกียว
                    เมืองเกียวโตมีโบราณสถาน และศาสนสถานอยู่เป็นจำนวนมาก มีวัดในพระพุทธศาสนาและศาสนาชินโต วัดซันจูซันเกงโด มีพระพุทธรูปไม้ปิดทองแบบกันนอน (กวนอิม) ๑๐๐๑ องค์            หน้า ๑๕๘๕
            ๕๙๑. แก, แค,้ ตุ๊กแก - ปลา  เป็นปลาไม่มีเกร็ด รูปร่างและสีค่อนข้างแปลก เป็นปลาดุ และกินปลาอื่นเป็นอาหาร รวมทั้งกินสัตว์น้ำอื่น ๆ บางชนิดด้วย            หน้า ๑๕๘๗
            ๕๙๒. แก่งคอย  อำเภอ ขึ้น จ.สระบุรี ภูมิประเทศเป็นที่ราบสูงตอนเหนือ เป็นป่าและเขา ตอนกลางและตอนใต้เป็นที่ราบทำนาได้           หน้า ๑๕๘๗
            ๕๙๓. แกซการ์  เป็นเมืองศูนย์กลางของมณฑลซินเกียง ประเทศจีน เป็นโอเอซีสพืชพันธุ์ไม้ขึ้นได้งอกงาม เมืองนี้พวกฮั่น และพวกจีนผลัดกันมีอำนาจ ครองครองมาตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๓ ในปี พ.ศ.๒๓๐๒ จีนได้ยึดได้ ส่งผู้คนมาตั้งหลักแหล่ง และปรับปรุงให้เป็นเมืองป้อม ต่อมาพวกจีนอิสลามมีอำนาจตั้งตัวเป็นกบฎ ได้ใช้เมืองนี้เป็นที่บัญชาการ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๐๕ จนถึงปี พ.ศ.๒๔๒๐  จีนจึงตีกลับคืนมาได้  แม้จะเกิดกบฎอีกหลายครั้ง จีนก็ปราบลงได้ ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีนอิสลาม            หน้า ๑๕๘๙
            ๕๙๔. แกน   ๑. ใจกลางหรือเส้นสมมติซึ่งมีสิ่งหนึ่งสิ่งใด หรือหลายสิ่งล้อมรอบอยู่หรือหมุนโดยรอบ
                        ๒. เพลา สำหรับใส่กลางดุมล้อ หรือฟันเฟืองเป็นเครื่องรองรับให้วงล้อ หรือฟันเฟืองนั้นหมุนได้โดยรอบ
                        ๓. ในวิชาเรขาคณิต หมายถึง เส้นหรือแนวที่เป็นเครื่องบ่งทิศทาง หรือสถานที่ตั้งของรูปหรือจุดต่าง ๆ            หน้า ๑๕๘๙
            ๕๙๕. แกนดี  ชื่อเมืองในประเทศลังกา เป็นเมืองหลวงของเซนตรัล โปรวินซ์ ตั้งอยู่บนที่ราบสูงแกนดี มีวิหารพระเขี้ยวแก้ว ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระทันตธาตุ ของพระพุทธเจ้า และเป็นปูชนียสถานทางพระพุทธศาสนา ที่มีความสำคัญมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
                    เมืองแกนดีมีฐานะเป็นเมืองหลวงในสมัยที่ราชอาณาจักรอิสระ จนถึงปี พ.ศ.๒๓๕๘ เมื่ออังกฤษเนรเทศ กษัตริย์ของลังกาองค์สุดท้ายไปยังอินเดีย
                    ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เมืองนี้เป็นที่ตั้งกองบัญชาการภาคพื้นอาเซียอาคเนย์ ของนายพลเรือหลอด หลุยส์ เมาต์แบตเตน            หน้า ๑๕๙๐
            ๕๙๕. แก๊ป  เป็นชื่อเมืองในจังหวัดกำปอดทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ของประเทศกัมพูชา เป็นเมืองท่าเล็ก ๆ บนฝั่งอ่าวไทย และเป็นเมืองตากอากาศชายทะเล            หน้า ๑๕๙๐
            ๕๙๖. แกฟเฟอร์  เป็นชื่อชนเผ่าสาขาหนึ่งของพวกนิโกร ในอัฟริกาตอนใต้คือ พวกบันตู ซึ่งมีความเจริญกว่าพวกอื่น ๆ อาศัยอยู่ระหว่างแหลมกู๊ดโฮป กับแคว้นนาตาล           หน้า ๑๕๙๐
            ๕๙๗. แก้มช้ำ, ขาวสมอมุก, ปก, ปกส้ม, ลาบก, หางแดง - ปลา   เป็นปลาสกุลเดียวกับปลาตะเพียน และมีรูปร่างคล้ายกันมาก เป็นปลาที่งดงามชนิดหนึ่ง เป็นปลาน้ำจืดมีอยู่ทั่วไปโดยเฉพาะภาคกลาง            หน้า ๑๕๙๑
            ๕๙๘. แกมเบีย  เป็นอาณานิคม และรัฐในอารักขาของอังกฤษ อยู่ในอัฟริกาตะวันตก ชาวโปร์ตุเกส เป็นชาติแรกที่มาถึงแกมเบีย ในพุทธศตวรรษที่ ๒๐ เพื่อทำการค้าขายและค้าทาส            หน้า ๑๕๙๓
            ๕๙๙. แกรก - พระยา  เป็นนิยายเรื่องหนึ่งมีอยู่ในหนังสือพงศาวดารเหนือว่า ในสมัยพระยาโคตรตะบอง โหรทำนายว่าผู้มีบุญจะมาเกิด พระยาโคตรตะบองก็สั่งให้จับหญิงมีครรภ์ไปฆ่าเสีย ต่อมาเมื่อโหรทำนายว่าผู้มีบุญมาเกิดแล้ว พระยาโคตรตะบองก็ให้เอาทารกมาครอกไฟเสียให้สิ้น แต่มีทารกผู้หนึ่งไม่เป็นอันตราย พระสงฆ์เก็บไปเลี้ยงไว้ จนมีอายุ ๑๗ ปี แต่เป็นคนพิการเดินไม่ได้ ได้แต่ถัดแกรก ๆ ไปตามทาง
                    วันหนึ่งโหรทูลพระยาโคตรตะบองว่า ผู้มีบุญมาจึงมีผู้คนแตกตื่นไปดู เด็กพิการผู้นี้ก็ไปดูด้วย พระยาโคตรตะบองตรัสว่า ถ้าผู้มีบุญมาบนดินจะสู้ แต่ถ้าเหาะมาจะหนี
                    พระอินทรลงมาพบเด็กพิการนั้น นำม้า อาหาร ยา และเครื่องราชกกุธภัณฑ์มาให้ เมื่อเด็กเอายาทาตัวก็หายจากง่อยเปลี้ย เมื่อกินอาหารก็ทำให้มีกำลัง เลยรู้สึกว่าตนมีบุญ จึงเอาเครื่องกกุธภัณฑ์สวมแล้วขึ้นม้า ม้าวิเศษนั้นก็พาเหาะไป พระยาโคตรตะบองเห็นก็หนีไป เด็กพิการนั้นก็ได้ราชสมบัติ เรียกกันว่า พระยาแกรก            หน้า ๑๕๙๔
            ๖๐๐. แกรนด์แคนยอน  คือ หุบเขาอันเกิดจากการกัดเซาะของแม่น้ำโคโลราโด ในรัฐอริโซนา ประเทศสหรัฐอเมริกา หุบเขานี้ลึก และตั้งชันดูประหนึ่งกำแพงกั้น เป็นระยะยาว ๔๕๐ กม. ไปตามพรมแดนระหว่างรัฐอริโซนา และรัฐยูดาห์ กว้าง ๙ - ๒๙ กม. ตามพรมแดนระหว่างรัฐอริโซนากับรัฐเนวาดา หุบเขานี้ลึกประมาณ ๑.๕ กม.            หน้า ๑๕๙๔
            ๖๐๑. แกรนิต  เป็นหินอัคนีชนิดหนึ่ง มีสีต่างๆ เป็นตระกูลหินสำคัญมีแพร่หลายทั่วโลก ในประเทศไทยมีหินแกรนิตแพร่หลายตั้งแต่ภาคเหนือจดภาคใต้ ยกเว้นภาคอีสาน และในที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา และมักเป็นหินที่ก่อให้เกิดภูเขาสูง            หน้า ๑๕๙๖
            ๖๐๒. แกลง  อำเภอ ขึ้น จ.ระยอง  เดิมเป็นเมืองเรียกว่า เมืองแกลง            หน้า ๑๕๙๖
            ๖๐๓. แกลดสโตน วิลเลียม อีวาร์ต  (พ.ศ.๒๓๕๒ - ๒๔๔๑)  เป็นรัฐบุรุษคนสำคัญของอังกฤษ ในปี พ.ศ.๒๔๑๒ เมื่ออายุได้ ๖๐ ปี ได้เป็นนายกรัฐมนตรีอังกฤษเป็นครั้งแรก            หน้า ๑๕๙๖
            ๖๐๔. แกลลอน  เป็นมาตรการตวงอันเก่าแก่ของอังกฤษ ได้เปลี่ยนแปลงมาหลายครั้งจนถึงอิมพีเรียลปัจจุบัน ซึ่งกำหนดไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๓๖๗ ได้มีปริมาตร ๒๗๒.๒๗๔ ลูกบาศก์นิ้ว (๔.๕๔๓๔ ลิตร หรือปริมาณของน้ำกลั่นบริสุทธิ์หนัก ๑๐ ปอนด์ ที่อุณหภูมิ ๖๒ องศาปาเรนไฮต์)
                    ส่วนแกลลอนอเมริกาสืบเนื่องมาจากแกลลอนตวงเหล้าองุ่นในรัชสมัยของพระนางแอน และมีปริมาตร ๒๓๑ ลูกบาศก์นิ้ว (๓.๘๘๕๒ ลิตร)           หน้า ๑๖๐๒
            ๖๐๕. แกว ๑  ชื่อที่ชาวไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกชนชาติญวน โดยเฉพาะชาวญวนเหนือในแคว้นตังเกี๋ย            หน้า ๑๖๐๓
            ๖๐๖. แกว ๒ - มัน  เป็นพรรณไม้เถา ทอดไปตามพื้นดิน รากพองโป่งรูปลูกข่างเป็นพู เนื้อสีขาว มีรสหวาน เป็นพรรณไม้ในเขตร้อน            หน้า ๑๖๐๓
            ๖๐๗. แก้ว ๑  ภาชนะหรือวัตถุที่เป็นเครื่องใช้ทั่วไป มีส่วนประกอบสามชนิด เมื่อผสมส่วนประกอบดังกล่าว และหลอมโดยใช้ความร้อนสูงให้ละลายเป็นเนื้อเดียวกัน ทิ้งไว้ให้เย็นจะกลายเป็นเนื้อแก้ว            หน้า ๑๖๐๓
                    ตามประวัติกล่าวว่า เมื่อพุทธศตวรรษที่หก ชาวเมืองฟีนิเซียนเป็นพวกแรกที่ได้ค้นพบแก้วโดยบังเอิญ เกิดจากการหลอมตัวของโซดา และทรายกลายเป็นวัตถุโปร่งแสง ต่อมาจึงได้เกิดอุตสาหกรรมย่อย ๆ ในการทำภาชนะแก้วในประเทศฟีนีเซีย และอีจินต์ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นประเทศแรกในโลกที่รู้จักวิธีทำแก้ว
                    ในพุทธศตวรรษที่ ๑๖ ได้เริ่มใช้แก้วกันอย่างแพร่หลายในประเทศต่าง ๆ ในยุโรป
                    แก้วมีส่วนประกอบของสารต่าง ๆ ไม่คงที่ ถ้าเปลี่ยนส่วนประกอบ หรือปริมาณของสารที่เป็นส่วนผสมไปแต่เพียงเล็กน้อย ก็จะได้แก้วชนิดต่าง ๆ กัน และมีคุณสมบัติแตกต่างกันไป แก้วที่พบกันอยู่ทุกวันนี้ แบ่งออกได้เป็นชนิดต่าง ๆ ได้สิบชนิดคือ
                        ๑. แก้วธรรมดา  เช่น ถ้วยแก้ว ขวด เป็นต้น
                        ๒. แก้วเหลว  มีลักษณะเป็นของเหลวข้น ๆ ละลายได้ในน้ำใช้เป็นวัตถุประสานแก้ว หรือเป็นซีเมนต์ทนไฟ
                        ๓. แก้วสี  ทำได้โดยการเติมออกไซด์ของโลหะบางอย่างลงไปในส่วนผสม เพื่อให้เกิดสีต่าง ๆ
                        ๔. แก้วผลึก คือ แก้ววางแสงและหักเหแสงได้มาก เมื่อนำไปเจียระไน จะส่งแสงวาวแวว
                        ๕. แก้วโอปอล
                        ๖. แก้วไพเร็กซ์  คือ แก้วทนความร้อนสูงอาจถึง ๑,๑๐๐ องศาเซลเซียส และมีสัมประสิทธิ์แห่งการขยายตัวน้อยมาก ทนกรด และทนต่อกระแสไฟฟ้าได้ ใช้ทำภาชนะสำหรับหุงต้ม และเครื่องใช้ทางวิทยาศาสตร์
                        ๗. แก้วเยนา ใช้ทำเครื่องมือเครื่องแก้วเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์
                        ๘. แก้วแว่นตา
                        ๙. แก้วพิเศษ  คือ เป็นแก้วเลนซ์ใช้สำหรับกล้องถ่ายรูป กล้องส่องทางไกล กล้องบจุลทรรศน์หรือหลอดแก้วเคลือบทำรังสีเอกซ์
                        ๑๐. แก้วควอร์ทซ มีคุณสมบัติพิเศษเกือบจะไม่มีการหดตัวหรือขยายตัวเลย
            ๖๐๘. แก้ว ๒,จวดลาก - ปลา  รูปร่างเหมือนปลาจวด เป็นปลาขนาดใหญ่พบในอ่าวไทย            หน้า ๑๖๐๘
            ๖๐๙. แก้ว ๓  เป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดกลาง นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ            หน้า ๑๖๐๙
            ๖๑๐. แก้ว ๔  ชื่อหนอนขนาดใหญ่จำพวกหนึ่ง โดยมากตัวสีเขียวใบไม้ มีลายสีต่าง ๆ เป็นบั้ง ๆ เป็นหนอนหรือตัวอ่อนของผีเสื้อกลางคืน            หน้า ๑๖๑๓
            ๖๑๑ แก้ว ๕ - นก  มีอยู่ประมาณ ๕๐๐ ชนิดด้วยกัน ชนิดใหญ่ที่มีหางยาว สีสันฉูดฉาด หลายสี มักเรียกตามภาษาโปร์ตุเกสว่ามาคอ ชนิดเล็กลงมา หางไม่ยาว และมีขน หงอน มักเรียกตามภาษามลายูว่า นกกระตั้ว ตัวเล็กมากอย่างนกหกเรียกกันตามภาษามลายูว่าลอรี
                    นกแก้วและนกหกในประเทศไทยขนสีเขียวแทบทั้งตัว นกแก้วในประเทศไทยมีสี่ชนิด และมีนกหก ซึ่งเป็นนกแก้วชนิดเล็ก หางสั้นอีกสามชนิดคือ
                        ๑. นกแก้วใหญ่, แก้วโม่ง  เป็นนกแก้วขนาดใหญ่ที่สุดที่มีในประเทศไทย หัดพูดเลียนภาษาคนได้
                        ๒. นกแก้วแขก หรือนกแก้วอกแดง  ชอบอยู่เป็นฝูงใหญ่ หัดพูดเลียนภาษาคนได้บ้าง
                        ๓. นกแก้วกะลิง หรือนกแล  เป็นนกแก้วขนาดกลาง ตัวขนาดนกเอี้ยง แต่หางยาวกว่ามาก
                        ๔. นกแก้วพม่า หรือนกแก้วหัวเทา  ในฤดูร้อนชอบอยู่ตามภูเขาสูง ในฤดูหนาวมักลงมาอยู่ที่ต่ำ
                        ๕. นกหกใหญ่  ขนาดเล็กกว่านกเอี้ยง หางสั้นผิดนกแก้วอื่น ๆ
                        ๖. นกหกปากแดง หรือนกหกอินเดีย  มีขนาดเล็กมาก โตกว่านกกระจอกบ้านเล็กน้อย
                        ๗. นกหกปากกา หรือนกหกมลายู  มีขนาดเล็กมาก พอ ๆ กับนกหกปากแดง
            ๖๑๒. แก้วกิริยา - นาง  เป็นลูกสาวเจ้าเมืองสุโขทัย มีเรื่องราวกล่าวไว้ในวรรณคดีไทยเรื่องขุนช้างขุนแผนว่า บิดาขายฝากนางไว้กับขุนช้างที่เมืองสุพรรณ เมื่อขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้าง ได้นางเป็นภรรยา แล้วจากไปรับนางวันทองหนีเข้าป่า นางได้เอาเงินที่ขุนแผนให้ไถ่ตัวออกจากขุนช้างไปอาศัยเพื่อเก่าอยู่ในกรุงศรีอยุธยา เมื่อขุนแผนชนะความขุนช้างแล้ว ได้ก็พานางพร้อมด้วยนางวันทองมาอยู่กินด้วยกัน เมื่อขุนแผนถูกขังในคุก นางได้คอยส่งเสียขุนแผน ตอนขุนแผนยกทัพไปปราบเชียงใหม่ นางคลอดลูกชายขณะประชุมทัพจึงให้ชื่อว่า พลายชุมพล เมื่อขุนแผนมีชัยชนะกลับมา ได้ไปครองเมืองกาญจนบุรี นางได้ไปอยู่กับสามีพร้อมด้วยนางลาวทอง            หน้า ๑๖๒๐
            ๖๑๓. แก้วฟ้า ๑ - พระ หรือพระยอดฟ้า (พ.ศ.๒๐๗๙ - ๒๐๙๑)  เป็นโอรสสมเด็จพระไชยราชาธิราช ซึ่งประสูติแต่ท้าวศรีสุดาจันทร์ พระสนมเอกฝ่ายซ้าย ได้ขึ้นเสวยราชย์ เมื่อปี พ.ศ.๒๐๘๙ ขณะมีพระชนม์ ๑๑ พรรษา ครองราชย์ได้สองปี ก็ถูกขุนวรวงศาธิราชชิงราชสมบัติ และให้นำพระแก้วฟ้าไปสำเร็จโทษ
            ๖๑๔. แก้วฟ้า ๒ - พระ  เป็นพระราชธิดาของสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ราชาธิราช ซึ่งประสูติแต่พระสนม เมื่อพระไชยเชษฐา เจ้ากรุงศรีสัตนาคมหุต แต่งทูตมาทูลขอพระราชทาน พระราชธิดาคือ พระเทพกษัตริย์ไปเป็นพระอัครมเหสี  พระมหาจักรพรรดิ์ได้พระราชทานพระแก้วฟ้าไปแทน เมื่อพระไชยเชษฐาทราบเรื่องจึงนำเสด็จพระแก้วฟ้ากลับมาส่งคืน           หน้า ๑๖๒๑
            ๖๑๕. แก้วฟ้า ๓ - พระ ราชธิดาพระเจ้ากรุงศรีสัตนาคมหุต ซึ่งพระราชธิดาจัดแจงแต่งเชิญเสด็จมาถวายแด่พระเพทราชา แต่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล (หลวงสรศักดิ์) ได้รับพระแก้วฟ้าขึ้นไว้ ณ พระราชวังบวรสถานมงคล แล้วจึงขอพระราชทานนางจากพระเพทราชา            หน้า ๑๖๒๓
            ๖๑๖. แก้วฟ้า ๔ - นัก  เป็นเจ้าเขมรองค์หนึ่งในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ได้เกิดวิวาทกับที่เมืองกัมพูชากับนักเสด็จ นักแก้วฟ้าไปเมืองญวน ขอทัพญวนมาตีกัมพูชา นักเสด็จหนีมากรุงเทพ ฯ พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระจึงโปรดให้จัดทัพไปตีญวน และเขมร มีชัยชนะ นักแก้วฟ้ายอมอ่อนน้อมถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทอง เป็นเมืองขึ้นของไทยสืบไป            หน้า ๑๖๒๓
            ๖๑๗. แก้วมรกต - พระ  มีตำนานสมบูรณ์อยู่แล้วในหนังสือตำนานพระพุทธรูปสำคัญของสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ
                    มีชื่อเรื่องในหนังสือตำนานโบราณแต่งเป็นภาษามคธชื่อรัตนพิมพวงศ์ เล่าเรื่องเดิมของพระพุทธรูปองค์นี้ว่า เทวดาสร้างถวายพระอรหันต์มีนามว่า พระนาคเสนเถระ ในเมืองปาตลีบุตร  ต่อมาได้ตกไปอยู่ที่เมืองลังกาทวีป แล้วตกมากัมโพชา เมืองศรีอยุธยา เมืองละโว้ เมืองกำแพงเพชร เมืองเชียงราย เจ้าเมืองเชียงรายเอาปูนทาลงรักปิดทองบรรจุไว้ในพระเจดีย์ที่เมืองเชียงราย ต่อมาพระเจ้าสามฝั่งแกนเจ้าเมืองเชียงใหม่อัญเชิญจะให้มาประดิษฐานที่เมืองเชียงใหม่ แต่ช้างที่อัญเชิญเสด็จ กลับพาไปทางนครลำปาง จึงยอมให้ไปประดิษฐานไว้ในนครลำปางอยู่นาน ๓๒ ปี
                    ต่อมาในปี พ.ศ.๒๐๑๑ พระเจ้าติโลกราชได้ครองเมืองเชียงใหม่ ได้อัญเชิญพระแก้วมรกตมาประดิษฐานไว้ที่เชียงใหม่ถึง ๘๔ ปี ครั้นปี พ.ศ.๒๐๙๔ พระเจ้าไชยเชษฐา ราชบุตรพระเจ้าโพธิสาร เจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุด ซึ่งครองเมืองเชียงใหม่อยู่ เมื่อพระเจ้าโพธิสารสวรรคต ได้กลับไปเมืองหลวงพระบางเพื่อปราบจลาจล และได้อัญเชิญพระแก้วมรกตไปด้วย พระแก้วมรกตได้ประดิษฐานอยู่ ณ เมืองหลวงพระบาง ๑๒ ปี  ต่อมาได้ย้ายราชธานีไปอยู่เมืองเวียงจันทน์ ได้อัญเชิญพระแก้วมรกตไปด้วย จึงได้ประดิษฐานอยู่ที่เมืองเวียงจันทน์เป็นเวลา ๒๑๔ ปี
                    ต่อมาในปี พ.ศ.๒๓๒๑ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า ฯ ขณะดำรงพระยศเป็นสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก ได้เป็นจอมทัพขึ้นไปตีกรุงศรีสัตนาคนหุต ได้เมืองเวียงจันทน์ แล้วได้อัญเชิญพระแก้วมรกตกับพระบางลงมายังกรุงธนบุรี ประดิษฐานไว้ ณ วัดพระแก้วในบริเวณพระราชวังเดิม ครั้นพระองค์ทรงสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อปี พ.ศ.๒๓๒๕ ก็ได้โปรดให้สร้างพระอารามขึ้นเป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตคือ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม แล้วอัญเชิญพระแก้วมรกตมาประดิษฐานไว้ในพระอุโบสถ เมื่อปี พ.ศ.๒๓๒๗            หน้า ๑๖๒๓
            ๖๑๘. แก้วหน้าม้า - นาง  เป็นชื่อนางเอกในนิทานคำกลอน ซึ่งนายบุศย์แต่งเติมจากนิยายของเก่า เป็นเรื่องที่แสดงละครนอกได้รับความนิยมแพร่หลาย  พระเอกในเรื่องนี้ชื่อพระปิ่นทอง            หน้า ๑๖๓๑
            ๖๑๙. แกะ เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิดหนึ่งรูปร่างคล้ายแพะ แต่มีลำตัวป้อมกว่า แกะเป็นสัตว์มีค่าเพราะใช้ขนทำเครื่องนุ่งห่ม และเนื้อใช้เป็นอาหาร            หน้า ๑๖๓๔
            ๖๒๐. โก ชื่อแคว้นซึ่งเคยเป็นอาณานิคมของโปรตุเกสในอินเดีย ทางตะวันตกตกทะเลอาหรับ ทางเหนือ ตะวันออก และใต้ จดรัฐบอมเบย์            หน้า ๑๖๓๕
                    แคว้นนี้แต่เดิมเป็นดินแดนของอาณาจักรศรีวิชัยนคร ระหว่างปี พ.ศ.๑๙๑๓ - ๒๐๑๓  ต่อมาได้เปลี่ยนมาอยู่ในปกครองของอาณาจักรพิชาปุระ ต่อมาในปี พ.ศ.๒๐๕๓ บางส่วนของแคว้นนี้ถูกชาวโปรตุเกสเข้ายึดครอง และกลายเป็นสถานีการค้าที่สำคัญ และยังเป็นศูนย์กลางการดำเนินงานของมิชชันนารีด้วย
            ๖๒๑. โกโก้ ไม้ต้นขนาดเล็กเป็นพุ่ม เมล็ดเมื่อป่นเป็นผงแล้วใช้บริโภคเป็นเครื่องดื่มประเภทน้ำชา กาแฟ หรือทำขนมต่าง ๆ  มีถิ่นกำเนิดทางทวีปอเมริกาแถบร้อน และหมู่เกาะอินเดียตะวันตก
            ๖๒๒. โกโกนอร์  เป็นทะเลสาบน้ำเค็ม จีนเรียกว่า ซิงไฮ อยู่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของแคว้นซิงไฮในประเทศจีน อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเล ๓,๐๓๔ เมตร มีพื้นที่ประมาณ ๕,๙๘๐ ตารางกิโลเมตร เป็นทะเลสาบน้ำตื้นที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจน้อย            หน้า ๑๖๓๖
            ๖๒๓. โกโกล, นิโคไล, วาสิลีวิช (พ.ศ.๒๓๕๒ - ๒๓๙๕)  เป็นนักเขียนนวนิยาย และนักแต่งบทละครชาวรุสเซีย            หน้า ๑๖๓๖
            ๖๒๔. โกงกาง  พรรณไม้ป่าเลนน้ำเค็ม ในประเทศไทยมีอยู่สองชนิดขึ้นรวม ๆ กันไป สังเกตรู้จักได้โดยง่ายที่เรือนราก มีลักษณะแปลกกว่าพรรณไม้อื่น ๆ ที่ขึ้นในป่าเดียวกัน คือ เรือนรากสูงพ้นขึ้นมาจากพื้นดินและผิวน้ำ ประกอบด้วยรากค้ำ หรือรากโกงกางช่วยค้ำยันลำต้น และต้านกระแสน้ำและลม
                    ต้นโกงกางนอกจากจะใช้ทำฟืน และถ่านไม้ชนิดดีทีสุดแล้ว ยังช่วยป้องกันรักษาชายฝั่งทะเลจากการกัดเซาะของกระแสน้ำ และเป็นแนวบังลมตามชายฝั่งได้เป็นอย่างดี และช่วยทำให้ฝั่งทะเลงอกล้ำออกไปได้อยู่เสมอ            หน้า ๑๖๓๙
            ๖๒๓. โกงกาง - ปลา  เป็นปลาไม่มีเกล็ด จัดอยู่ในวงศ์เดียวกับปลาแกหรือแค้            หน้า ๑๖๔๒
            ๖๒๔. โกณฑัญญะ ๑ พระนามพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งซึ่งเสด็จอุบัติในโลกในมัณฑกัปก่อน แต่ภัทรกัปนี้ นับเป็น
พระพุทธเจ้าลำดับที่ ๒ ในจำนวนพระพุทธเจ้า ๒๕ พระองค์ที่เสด็จอุบัติแล้วในโลก            หน้า ๑๖๔๓
            ๖๒๕. โกณฑัญญะ ๒ หรือพระอัญญาโกณฑัญญะ  เป็นพระสงฆ์องค์แรกในพระพุทธศาสนา เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าประสูติใหม่ ๆ  ท่านได้ตรวจเห็นว่า พระกุมารมีพระลักษณะต้องตามตำรับมหาปุริสลักษณพยากรณ์ศาสตร์ครบถ้วน ได้ถวายคำทำนายว่า พระกุมารต้องเสด็จออกผนวชเป็นศาสดาเอกในโลก เมื่อพระมหาบุรุษเสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ ท่านได้ทราบข่าว จึงชวนพราหมณ์อีกสี่คนคือ วัปปะ ภัททิยะ มหานาม และอัสชิ ออกบวชตามเสด็จ และติดตามไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคมเฝ้าปฏิบัติพระมหาบุรุษ ครั้นพระมหาบุรุษทรงเลิกบำเพ็ญทุกรกิริยา ท่านทั้งห้าสำคัญว่า พระมหาบุรุษทรงละความเพียรก็คลายความเลื่อมใส พากันหนีไปบำเพ็ญพรตอยู่ ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี
                    เมื่อพระมหาบุรุษได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ทรงระลึกถึงคณะปัญจวัคคีย์มีโกณฑัญญะเป็นหัวหน้า ว่าเป็นผู้ควรได้รับพระธรรมเทศนาเป็นครั้งแรก จึงได้เสด็จไปแสดงธรรมโปรดท่านทั้งห้า พระธรรมจักรกัปปวัตนสูตร อันเป็นพระปฐมเทศนา เมื่อท่านทั้งห้าได้ฟังสัจธรรมจบงแล้ว ท่านโกณฑัญญะแต่ผู้เดียวได้ธรรมจักษุบรรลุโสดาปัตติผล เป็นพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าทรงทราบด้วยพระญาณ จึงเปล่งพระอุทานว่า "โกณฑัญญะรู้ดีแล้ว" ตั้งแต่วันเพ็ญเดือนอาสาฬหะ เป็นต้นมา ท่านได้ทูลขอบวชในสำนักของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าก็ประทานเอหิภิกขุ อุปสมบทแก่ท่าน สังฆรัตนจึงเกิดขึ้นในโลกนับแต่นั้นเป็นต้นมา และเมื่อพระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเทศนากัณฑ์ที่สองชื่อ อนัตลักขณะสูตร โปรดอีก ท่านทั้งห้าต่างได้บรรลุอรหัตเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด
                    ท่านได้เป็นกำลังของพระพุทธศาสนาในกาลต่อมา พระพุทธเจ้าทรงยกย่องท่านไว้ในเอตทัดสถานฝ่ายรัตตัญญู คือ ยิ่งกว่าภิกษุทั้งหลายในทางเป็นผู้รู้ราตรีนาน เป็นคนเก่าแก่ รู้เรื่องราวที่ล่วงมาแล้วได้เป็นอย่างดี มีประสบการณ์มาก            หน้า ๑๖๔๓
            ๖๒๖. โกตาบาห์รู  เป็นเมืองหลวงของรัฐกลันตัน ในประเทศมาเลเซีย ตัวเมืองอยู่ห่างทะเลประมาณ ๑๑ กม.ห่างจากจังหวัดนราธิวาสของไทยประมาณ ๕๕ กม. เป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมทำเครื่องเล่น และทอผ้าโสร่ง ได้ชื่อว่าเป็นอู่ข้าวอู่น้ำแห่งหนึ่ง มีทางรถไฟติดต่อกับสุไหงโก - ลค เข้าสู่ประเทศไทย            หน้า ๑๖๔๖
            ๖๒๗. โกทา  เป็นเมืองอุตสาหกรรม และการค้าที่สำคัญแห่งหนึ่งของประเทศเยอรมัน เป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ ๑๓            หน้า ๑๖๕๑
            ๖๒๘. โกนาคมน์  พระนามพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง ซึ่งเสด็จอุบัติในภัทรกัปนี้ นับเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ที่ ๒๓ ในจำนวนพระพุทธเจ้าที่ได้เสด็จอุบัติแล้วในโลก และนับเป็นพระพุทธเจ้าอันดับที่สอง ในจำนวนพระพุทธเจ้าสี่พระองค์ที่ได้ตรัสรู้แล้วในภัทรกัปนี้            หน้า ๑๖๕๑
            ๖๒๙. โกบี  เป็นทะเลทรายใหญ่อยู่ทางตอนกลางของทวีปเอเซีย มีอาณาเขตส่วนใหญ่อยู่ในแคว้นมองโกเลีย มีพื้นที่ประมาณ ๑,๓๐๐,๐๐๐ ตารางกิโลเมตร มีลักษณะเป็นแอ่ง อยู่ในบริเวณที่ราบสูง            หน้า ๑๖๕๒
            ๖๓๐. โกเบ  เป็นเมืองท่าสำคัญที่สุดคู่กับเมืองท่าโยโกฮามา ของญี่ปุ่น และเป็นเมืองหลวงของมณฑลฮิโอโง ตั้งอยู่บนอ่าวโอซากา ทางตอนใต้ของเกาะฮอนชู            หน้า ๑๖๕๓
            ๖๓๑. โกมารภัจ - ชีวก  แพทย์หลวงประจำพระองค์พระเจ้าพิมพิสาร พระเจ้าแผ่นดินแคว้นมคธ และพระพุทธเจ้ากับพระพุทธสาวก
                    หมอชีวกได้ขอพระพุทธเจ้า ให้ภิกษุสงฆ์พุทธสาวกรับคหบดีจีวรได้ด้วย เพราะแต่เดิมมาถึงเวลานั้นประมาณ ๒๐ ปีมาแล้ว พระพุทธเจ้ากับพระภิกษุสงฆ์ ทรงแต่ผ้าบังสุกุลจีวรเท่านั้น ไม่รับจีวรที่คนอื่นถวายเลย
                    ต่อมา หมอชีวก ได้ถวายสวนมะม่วงที่ได้รับพระราชทานมาเป็นสังฆารามเรียกว่า วัดชีวกัมพวนาราม อุทิศพระพุทธเจ้ากับทั้งพระสงฆ์พุทธสาวก ซึ่งมาแต่จาตุรทิศ
                    พระพุทธเจ้าได้ประทานเอตทัคคะแก่หมอชีวก ได้รับสั่งว่า "ดูกรภิกษุทั้งหลาย บรรดาอุบาสกผู้เป็นสาวกของตถาคต ซึ่งเป็นผู้มีความเลื่อมใสในบุคคล ชีวกโกมาภัจเป็นเลิศ"            หน้า ๑๖๕๕
            ๖๓๒. โกโมริน  ชื่อแหลมอยู่ในรัฐทราวานดอร์ ทางตอนใต้ของประเทศอินเดียตรงสุดภูเขาฆาต ตะวันตก นับเป็นแหลมที่อยู่ทางตอนใต้ที่สุดของประเทศอินเดีย            หน้า ๑๖๖๖
            ๖๓๓. โกรกพระ  อำเภอขึ้น จ.นครสวรรค์            หน้า ๑๖๖๖
            ๖๓๔. โกรเชียร, ฮิวโก  เป็นนักกฎหมายระหว่างประเทศ และนักการเมือง ชาวฮอลันดา            หน้า ๑๖๖๖
            ๖๓๕. โกรเนอร์  เป็นชื่อเงินตราที่ใช้ในประเทศเดนมาร์ก และประเทศนอร์เวย์            หน้า ๑๖๗๖
            ๖๓๖. โกรพ  กษัตริย์จันทรวงศ์ ซึ่งสืบสกุลจากท้าวกุรุราช โดยมากใช้เรียกโอรสท้าวธฤตราษฎร์  เพื่อให้ผิดกับพวกโอรสท้าวปาณฑุ ที่เรียกปาณฑพ ซึ่งทำสงครามกันในมหาภารต            หน้า ๑๖๗๗
            ๖๓๗. โกลหรือโกลาเรียน  ชื่อรวมเรียกชนชาติต่าง ๆ ซึ่งเป็นชาวป่าชาวเขาในประเทศอินเดียภาคกลาง และภาคตะวันออก เข้าใจกันว่าเป็นชนชาวพื้นเมืองเดิมทีเรียกว่า ทัศยุ ในสมัยพระเวท            หน้า ๑๖๗๗
            ๖๓๘. โกลด์ โคสต์  เป็นชื่อรัฐในอัฟริกาตะวันตก ปัจจุบันเป็นประเทศกานา โดยรวมแคว้นโตโกแลนด์เข้าไปด้วย มีเมืองหลวงชื่ออัคครา รัฐนี้ตั้งอยู่จดชายฝั่งอ่าวกินีทางตอนใต้
                    ชาวยุโรปชาติแรกที่เข้ามาในโกลด์โคสต์คือ โปร์ตุเกส ซึ่งเข้ามาแสวงหาทาสนิโกร และทองคำ ในตอนต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๐ ต่อมาในพุทธศตวรรษที่ ๒๒ และ ๒๓ บริษัทการค้าของอังกฤษ เดนมาร์กและฮอลันดา ได้เข้ามาทำการค้าบ้าง และได้สร้างสถานีการค้าขึ้นตามชายฝั่ง ในที่สุดได้ตั้งเป็นอาณานิคมของอังกฤษ ขึ้นในปี พ.ศ.๑๔๑๗            หน้า ๑๖๗๗
            ๖๓๙. โกล์ดสมิธ, ออลิเวอร์ (พ.ศ.๒๒๗๑ - ๒๓๑๗)  เป็นกวีชาวอังกฤษ ซึ่งเป็นนักเขียนบทละคร นวนิยาย และบทความต่าง ๆ ด้วย            หน้า ๑๖๗๙
            ๖๔๐. โกลาหล  แปลว่า ความกึกก้อง ความสนั่นหวั่นไหว หมายความว่าประกาศให้ทราบกันทั่วบ้านทั่วเมืองในเหตุการณ์ที่สำคัญ ๆ เป็นพิเศษ มีกล่าวไว้ในคัมภีร์ปรมัตถโชติกา อรรถกถาสุตนิบาต ขุทกนิกาย ว่าเหตุการณ์สำคัญอย่างนี้มีห้าอย่างคือ
                    ๑. กัปโกลาหล  ท่านว่าเทพยดาเหล่ากามาพจรได้ข่าวว่ากัปทีตนอาศัยอยู่จักล่มจม กัปใหม่จักเกิดขึ้น จึงร่วมกับมนุษย์ทั้งหลายเที่ยวป่าวประกาศไปในแดนมนุษย์
                    ๒. จักวัตติโกลาหล  ท่านว่าขณะเมื่อว่างพระศาสนา เทพยดาเหล่ากามาพจรได้ข่าวว่าอีกร้อยปีพระเจ้าจักรพรรดิ์จักอุบัติในโลก จึงร่วมกับชาวโลกเที่ยวป่าวประกาศไปทั่วแดนมนุษย์
                    ๓. พุทธโกลาหล  ท่านว่าเทพยดาชั้นสุทธาวาสได้ข่าวว่า อีกพันปีพระพุทธเจ้าจะมาตรัสในโลกนี้ จึงเที่ยวป่าวประกาศไปในแดนมนุษย์
                    ๔. มงคลโกลาหล  ท่านว่าเมื่อก่อนพระพุทธเจ้าตรัสรู้ เกิดมงคลปัญหาขึ้นในชมพูทวีปว่าอะไรเป็นมงคล ผู้ใดรู้มงคล ต่างโต้เถียงกันทั้งมนุษย์ เทวดา ตลอดถึงพรหมโลก
                    ๕. โมเนยโกลาหล  ท่านว่ามีปัญหาปรารถปัญญามุนีเกิดขึ้น คนทั้งหลายต่างโต้เถียงกันแพร่ไปถึงชาวสวรรค์ด้วย แต่ไม่มีใครชี้ขาดได้            หน้า ๑๖๘๑
            ๖๔๑. โกลิยะ  เป็นชื่อวงศ์กษัตริย์ในอินเดียสมัยโบราณ สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้ารามราช ผู้ครองนครพาราณสีกับพระนางปิยา อัครมเหสี ผู้เป็นเชษฐภคินีของพระเจ้าโอกกามุขมหาราช ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของศากยวงศ์ ผู้ครองกรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะโบราณ            หน้า  ๑๖๘๓
            ๖๔๒. โกศ  ที่ใส่ศพนั่ง มีอยู่สองชั้นคือชั้นในและชั้นนอก ชั้นในเรียกว่าโกศมีอยู่สองชนิดคือ ชนิดหนึ่งเป็นรูปทรงกระบอกปากผาย ฝาครอบเป็นลูกแก้วห้าชั้นมียอด ทำด้วยเงินลงรักปิดทอง มีอยู่องค์เดียว นอกนั้นทำด้วยทองแดงหรือเหล็กลงรักปิดทอง สำหรับทรงพระศพพระราชวงศ์ชั้นเจ้าฟ้า ฝาครอบห้าชั้นมียอด และสำหรับพระราชวงศ์ตั้งแต่พระองค์เจ้าลงไปจนถึงข้าราชการ ฝาครอบสามชั้นมียอด อีกชนิดหนึ่งทำด้วยเหล็กเป็นรูปสี่เหลี่ยม ฝาครอบสามชั้นมียอดหุ้มผ้าขาวสำหรับพระราชวงศ์ และลงรักปิดทองสำหรับข้าราชการ
                    ส่วนชั้นนอกเรียกว่าลอง สำหรับประกอบนอกตัวโกศมีลักษณะและชื่อเรียกต่างกัน ตามชั้น มีอยู่ ๑๑ ชั้นด้วยกัน ตั้งแต่พระลองทรงใหญ่จนถึงลองโถ            หน้า ๑๖๘๗
            ๖๔๓. โกศล, โกสล  มหาชนบทในประเทศอินเดียหนึ่งในสิบหกแคว้นครั้งพุทธกาล แบ่งออกเป็นอุตรโกศล และทักษิณโกศล แคว้นอุตรโกศสล มีเมืองหลวงชื่อ ศราวัสดี หรือสาวัตถี ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำอจิรวดี แคว้นทักษิณโกศลหรือที่เรียกว่า แคว้นโกศล มีเมืองหลวงชื่อ อโยธยา และสาเกต โดยลำดับ ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำสรยู
                    ในสมัยพุทธกาล พระเจ้าประเสนชิตเป็นพระมหากษัตริย์ของแคว้นโกศล มีอาณาเขตกว้างขวาง และรวมเมืองพาราณสี กับเมืองกบิลพัสดุ์ไว้ด้วย พระเชตวันวิหาร อยู่ในกรุงสาวัตถี เคยเป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้าอยู่ถึง ๒๕ พรรษา            หน้า ๑๗๐๙
            ๖๔๔. โกษาธิบดี (ปาน)  เรียกกันเป็นสามัญว่า โกษาปาน เป็นข้าราชการสำคัญในวงการทูตของไทย
                    ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์ ฯ ได้ส่งราชทูตไปเจริญทางพระราชไมตรีกับประเทศฝรั่งเศส ในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ โดยมีพระวิสูตรสุนทร (ปาน ภายหลังได้เป็นที่ โกษาธิบดี) เป็นอัครราชทูตไปถึงฝรั่งเศส เมื่อปี พ.ศ.๒๒๒๙  และกลับมายังกรุงศรีอยุธยา เมื่อปี พ.ศ.๒๒๓๐            หน้า ๑๗๐๕
            ๖๔๕. โกษาธิบดี (เหล็ก)  เรียกกันเป็นสามัญว่า โกษาเหล็ก เป็นพี่ชายของโกษาปาน เป็นข้าราชการรุ่นใหม่ที่ สมเด็จพระนารายณ์ ฯ ทรงเชื่อถือ ได้ยกทัพไปตีเมืองลำปาง ลำพูน และเชียงใหม่ได้ เมื่อปี พ.ศ.๒๒๐๕ และยังได้ยกทัพไปตีเมืองพม่าอีกด้วย โดยยกกองทัพไป เมื่อปี พ.ศ.๒๒๐๗ ได้ล้อมเมืองพุกามไว้จนถึงต้นปี พ.ศ.๒๒๐๘ ก็ไม่สามารถตีเมืองพุกามได้ เสบียงอาหารขัดสนจึงยกทัพกลับ            หน้า ๑๗๑๒
            ๖๔๖. โกสัมพี เกาศามพี  ราชธานีของพระเจ้าอุเทนแห่งมหาชนบทอังสะ ในสมัยพุทธกาลปัจจุบันเป็นหมู่บ้านชื่อ โกศัม บนฝั่งซ้ายแม่น้ำยมุนา ห่างจากเมืองอาละหะบาดไปทางตะวันตก ประมาณ ๔๘ กม. พระพุทธเจ้าโดยเสด็จประทับอยู่ใน โฆษิตาราม ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองนี้            หน้า ๑๗๑๕
            ๖๔๗. โกสุมพิสัย  อำเภอ ขึ้น จ.มหาสารคาม เดิมเป็นหมู่บ้านเรียกว่า บ้านหอขวาง ยกเป็นเมืองโกสุมพิสัย เมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๐ และยุบเป็นอำเภอ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๗            หน้า ๑๗๑๕
            ๖๔๘. โกหร่าน หรือกุรอ่าน  เป็นนามคัมภีร์สูงสุดของศาสนาอิสลาม เดิมเป็นคำกล่าวของพระอัลเลาะห์ หรือที่เรียกกันเป็นสามัญว่า พระอาหล่า โดยปราศจากอักษรเสียงคำเรียบเรียง และประโยค และไม่เป็นภาษาหนึ่งภาษาใด แต่ได้แปลไว้เป็นภาษาอาหรับ ในกระดานมหัศจรรย์แผ่นหนึ่ง พระอาหล่าได้มีคำสั่งให้ยิบรอเอล (เทวทูต) นำกุรอ่านจากกระดานนั้น มารักษาไว้ในสถานที่หนึ่งที่อยู่บนฟ้าชั้นแรก ต่อมายิบรอเอลจึงนำกุรอ่านมามอบให้กับ นาบีมูฮำหมัด หรือที่เรียกกันเป็นสามัญว่า พระมะหะหมัด ที่ละน้อยตามเหตุการณ์ในสมัยนั้น จนครบถ้วนในระยะเวลา ๒๒ ปี กับ ๓ เดือน รวมทั้งสิ้น ๖๖๖๖ อายะห์ (วรรค) มี ๑๑๒ ซูเราะฮ์ (บท) และแบ่งเป็น ๓๐ ส่วน ข้อความและสำนวนโวหารของคัมภีร์โกหร่านเป็นภาษาที่สูงสุด ซึ่งกวีอาหรับชั้นสูงไม่สามารถ ที่จะประพันธ์เทียบเคียงได้
                    ข้อความในคัมภีร์โกหร่านแบ่งออกเป็นประเภทใหญ่ๆ ได้สิบประเภทคือ
                        ๑. เกี่ยวกับคุณของการกระทำดี ๑,๐๐๐ อายะฮ์
                        ๒. เกี่ยวกับโทษของการกระทำชั่ว ๑,๐๐๐ อายะฮ์
                        ๓. เกี่ยวกับการบังคับและอนุญาตให้ปฎิบัติ ๑,๐๐๐ อายะฮ์
                        ๔. เกี่ยวกับการห้ามมิให้ปฎิบัติ ๑,๐๐๐ อายะห์
                        ๕. เกี่ยวกับการเปรียบเทียบ ๑,๐๐๐ อายะห์
                        ๖. เกี่ยวกับพงศาวดาร ๑,๐๐๐ อายะห์
                        ๗. เกี่ยวกับการอนุญาตและห้ามในเรื่องการอุปโภคบริโภค ๕๐๐ อายะฮ์
                        ๘. เกี่ยวกับการสวดมนต์วิงวอน ๑๐๐ อายะฮ์
                        ๙. อายะฮ์ที่ยกเลิก  ๓๓ อายะฮ์
                        ๑๐. อายะฮ์ที่นำมาแทนข้อความที่ยกเลิก
                    คัมภีร์โกหร่าน ไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่ได้แก้ไขหรือสังคายนา และไม่มีข้อความที่ขัดแย้งกัน ความสำคัญของคัมภีร์โกหร่านได้แก่
                        ๑. เป็นหลักปฎิบัติทั่วไป ประกอบด้วยกาดนมัสการ ความแพ่ง ครอบครัว และมรดก และความอาญา
                        ๒. ผู้อ่านและผู้ฟังแม้เพียงอักษรเดียวก็ได้บุญ
                        ๓. ผู้อ่านและปฎิบัติตามบัญญัติห้ามกับบัญญัติบังคับ และอนุญาตให้ปฎิบัติของคัมภีร์ จะนำมาให้ผู้นั้นและบิดามารดา ของเขาเข้าสู่สวรรค์
                        ๔. ข้อความของคัมภีร์ต่าง ๆ ที่อัลเลาะห์ให้มาในนาบีก่อน ๆ มีความหมายอยู่ในใจความของคัมภีร์โกหร่านทั้งสิ้น
                        ๕. สรรพสิ่งทั้งหลายในพิภพนี้ ทั้งอดีตและอนาคตปรากฎอยู่ในใจความของคัมภีร์โกหร่าน
                    ประเทศที่มีรัฐบาลเป็นอิสลาม ห้ามตรากฎหมายที่ขัดแย้งกับคัมภีร์โกหร่าน            หน้า ๑๗๑๘
            ๖๔๙. โกห์ อินอร์  คือ เพชรลูกที่ขึ้นชื่อมาก มีประวัติมาตั้งแต่ต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๐ เดิมเป็นสมบัติของออรังเซ็บ กษัตริย์องค์หนึ่งของราชวงศ์โมกุลแห่งอินเดีย ในปี พ.ศ.๒๒๘๒ เพชรลูกนี้ตกไปเป็นของซาห์นาดีร์ ซึ่งเป็นผู้ให้ชื่อเพชรว่า โกอินอร์ เมื่ออังกฤษยึดปัญจาปได้ในปี พ.ศ.๒๓๙๒ บริษัทอินเดียตะวันออก ได้ถวายเพชรลูกนี้แก่พระนางเจ้าวิกตอเรีย            หน้า ๑๗๒๐
            ๖๕๐. โกหิมา  เป็นเมืองศูนย์กลางบนเทือกเขานากา ของมณฑลอัสสัมในประเทศอินเดีย และเป็นจุดยุทธสาสตร์ที่สำคัญบนเส้นทางลำเลียง ระหว่างดิมาปูร และอิมพัล            หน้า ๑๗๒๒
            ๖๕๑. โก๊ะล่อฝง  เป็นพระนามของกษัตริย์ไทยองค์หนึ่ง ซึ่งมีอานุภาพมากอยู่ในดินแดนไทยเดิม เป็นโอรสของพระเจ้าพีล่อโก๊ะ ปรากฎว่าตั้งอาณาจักรไทย อยู่ในเขตมณฑลฮุนหนำ ของประเทศจีน เมื่อประมาณปี พ.ศ.๑๒๙๓ อาณาจักรนี้เรียกว่า อาณาจักรนางเจียว หรือที่เรียกกันว่า น่านเจ้า มีราชธานีอยู่ที่เมืองหนองแส จีนเรียก ตาลีฟู พระเจ้าโก๊ะล่อฝง สิ้นพระชนม์เมื่อประมาณปี พ.ศ.๑๓๒๒            หน้า ๑๗๒๒
            ๖๕๒. ไก่  เป็นสัตว์สองขามีขนปกคลุมลำตัวและปีก จัดให้อยู่ในจำพวกนก
                    ไก่ป่า เป็นต้นกำเนิดไก่บ้าน เพราะได้อยู่กับคนในฐานะสัตว์เลี้ยงมาแต่โบราณกาล และด้วยการดูแลคัดเลือกพันธุ์ จึงเกิดมีชนิดและพันธุ์ต่าง ๆ กัน ตามภูมิประเทศดินฟ้าอากาศ และแหล่งที่อยู่อาศัย            หน้า ๑๗๒๓
            ๖๕๓.  ไกเกยี  นางกษัตริย์รูปสวย ได้อภิเษกเป็นมเหสีเอกองค์ที่สามของท้าวทศรถ เมื่อท้าวทศรถได้ประทานพรแก่นาง ที่นางได้ช่วยพระองค์ในการสู้รบกับอสูร นางได้ทูลขอให้พระภรตโอรสเกิดแต่นางเป็นพระราชาสืบสันตติวงศ์ต่อจากพระบิดา และทูลขอให้เนรเทศพระราม ราชโอรสอันเกิดแต่นางเกาศัลยาไปอยู่ป่า ๑๔ ปี
            ๖๕๔. ไก่งวง  เป็นไก่ขนาดใหญ่ อยู่ในวงศ์ไก่ฟ้า พบทั่วไปในอเมริกาเหนือ มีการนำไปเลี้ยงกันแทบทุกแห่งในโลกแต่เดิมมันอยู่ในป่าในประเทศเม็กซิโกตอนใต้            หน้า ๑๗๓๕
            ๖๕๕. ไก่ต๊อก  เป็นไก่พื้นเมืองของอัฟริกาตะวันตก เกาะดามากัสการ์และเกาะข้างเคียง ปัจจุบันได้แพร่หลายไปเกือบทั่วโลก           หน้า ๑๗๓๗
            ๖๕๖. ไก่เถื่อน - สังฆราช (พ.ศ.๒๒๗๖ - ๒๓๖๕)  เป็นพระนามที่ชาวบ้านทั่วไปใช้เรียกสมเด็จพระสังฆราช (สุก ญาณสังวร) เพราะท่านมีเกียรติคุณพิเศษทางวิปัสนากรรมฐาน กล่าวว่าท่านได้เจริญพรหมวิหาร สามารถทำให้ไก่ป่าเชื่องเป็นไก่บ้านได้ จึงได้ชื่อดังกล่าว
                    ท่านเป็นสมเด็จพระสังฆราชเมื่อพระชนมายุได้ ๘๘ ปี สิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุได้ ๙๐ ปี            หน้า ๑๗๓๘
            ๖๕๗. ไก่นา  เป็นไก่ชนิดเล็กที่สุดในวงศ์ไก่ฟ้า            หน้า ๑๗๔๐
            ๖๕๘. ไก่ป่า  เป็นนกชนิดหนึ่ง คนเริ่มรู้จักเลี้ยงไก่มาในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเชียก่อนสมัยประวัติศาสตร์
                    ไก่ป่ามีลักษณะสำคัญที่ผิดกับนกอื่น ๆ คือบนหัวมีหงอนเป็นเนื้อ ไม่ใช่หงอนที่เป็นขน มีเหนียงเป็นเนื้อห้อยลงมางามทั้งสองข้างของโคนปากและคาง            หน้า ๑๗๔๑
            ๖๕๙. ไกฟอกซ์  (พ.ศ.๒๑๑๓ - ๒๑๔๙) เป็นชาวอังกฤษ ได้อาสาสมัครเป็นทหารในกองทัพสเปน ทำการรบในแคว้นแฟลมเดอร์ และหันไปนับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ได้คบคิดกับพรรคพวกระเบิดรัฐสภา
                    ในขณะนั้น อังกฤษนับถือศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสตันท์ ไกฟอกซ์และพรรคพวกที่นับถือนิกายโรมันคาทอลิกได้วางแผนจะระเบิดรัฐสภา และจะจับเจ้าหญิงอลิซาเบธ ราชธิดาพระเจ้าเจมส์ที่ ๑ เป็นตัวประกัน และจะยกขึ้นเป็นพระนางครองประเทศอังกฤษ แต่เขาถูกจับได้และถูกประหารชีวิต
                    ในปัจจุบัน ชาวอังกฤษบางคนยังถือว่าวันที่ ๕ พฤศจิกายน เป็นวันไกฟอกซ์  พวกเด็ก ๆ ทำรูปหุ่นไกฟอกซ์แล้วเอาไฟจุดเผา เพื่อประนามความชั่วร้ายของเขาผู้นี้            หน้า ๑๗๔๗
            ๖๖๐. ไก่ฟ้า ไก่ฟ้าในประเทศไทยมีอยู่ห้าชนิดใหญ่ คนไทยส่วนมากมักเรียกว่าไก่ฟ้าเหมือนกันไปหมด มีแต่พวกเดียวที่บางคนเรียกชื่อพิเศษออกไปว่า พญาลอ หรือไก่ฟ้าพญาลอ  ทางภาคเหนือเรียกไก่ขวา ส่วนนกบางชนิดในตระกูลย่อยของไก่ฟ้า คนไทยเรียกชื่อพิเศษออกไปต่างหากคือไก่ป่า นกแว่นหรือนกแห้ว นกหว้า และนกยูง            หน้า ๑๗๔๘
            ๖๖๑. ไกเฟง  เป็นเมืองหลวงของมณฑลโฮนานในประเทศจีน อยู่ห่างไปทางทิศใต้ของแม่น้ำฮวงโหประมาณ ๑๖ กม. เนื่องจากมีทำเลใกล้ทางคมนาคมทางแม่น้ำ และทางทะเล จึงเป็นชุมทางระหว่างประเทศจีนกับประเทศตะวันตกด้วย เดิมเคยเป็นเมืองหลวงของแผ่นดินซุง (พ.ศ.๑๕๐๓ - ๑๘๑๓) ต่อมาเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรจีน (พ.ศ.๑๘๒๓ - ๑๙๔๘)            หน้า ๑๗๕๙
            ๖๖๒. ไกยเกษ ชื่อเมืองและเรียกท้าวผู้ครองเมืองนี้ ท้าวไกยเกษมีธิดาชื่อไกยเกษี ได้ยกให้เป็นชายาของกุมารทศรถผู้เป็นโอรสของท้าวอัชบาล  ครั้นธิดาตนมีโอรสชื่อ พระพรต ก็ทูลขอจากท้าวทศรถ เพื่ออยู่ช่วยการปกครองกรุงไกยเกษ ท้าวทศรถมอบให้พระสัตรุไปด้วย            หน้า ๑๗๖๑
            ๖๖๓. ไกยเกษี  ลูกสาวท้าวไกยเกษ เป็นมเหสีท้าวทศรถ            หน้า ๑๗๖๑
            ๖๖๔. ไกร  ชื่อเรียกต้นไม้ขนาดใหญ่ เคยพบสูงถึง ๒๕ เมตร ลำตัวเป็นพูพอน เรือนใบค่อนข้างโปร่ง            หน้า ๑๗๖๑
            ๖๖๕. ไกรทอง  ตัวเอกในนิยายเรื่องไกรทอง เป็นชาวเมืองนนท์ ไปอยู่เมืองพิจิตร ทราบว่าพระยาชาลวันจระเข้ ฉุดนางตะเภาทอง ลูกสาวเศรษฐีเมืองพิจิตรไป ก็รับอาสาอ่านมนต์เรียกชาลวัน เมื่อชาลวันขึ้นมาได้ต่อสู้กัน ชาลวันหนีมุดน้ำลงไปถ้ำแก้ว ไกรทองจุดเทียนระเบิดน้ำตามลงไปเข้าจับชาลวันที่กลายเป็นคนมัดไว้ แล้วเที่ยวค้นพบนางตะเภาทองพาขึ้นหลังชาลวัน บังคับให้มาส่งถึงจวนเจ้าเมือง พวกชาวบ้านรุมกันฆ่าชาลวันตาย เศรษฐียกนางตะเภาทองและตะเภาแก้วผู้น้อง
ให้เป็นเมียไกรทองทั้งสองคน            หน้า ๑๗๖๒
            ๖๖๖. ไกรพลพ่าย - ขุน  เป็นทหารสมเด็จพระพันวษาในเรื่องขุนช้างขุนแผน เดิมอยู่บ้านพลับ ครั้นได้นางทองประศรีเป็นภรรยา แล้วก็พากันมาอยู่ในเมืองสุพรรณบุรี มีลูกชายชื่อพลายแก้ว เป็นผู้มีความซื่อสัตย์ต่อแผ่นดิน และมีฝีมือในการรบทัพจับศึก
                    ครั้งหนึ่ง สมเด็จพระวันวษาเสด็จประพาสป่า เพื่อไล่ควายเถื่อนมาเป็นควายหลวง จึงให้ขุนไกรคุมพวกไปคอยอยู่ที่ดอนใหญ่ แขวงเมืองสุพรรณ เมื่อพระองค์ไปถึงก็มีพระราชดำรัสสั่งให้ขุนไกรไปต้อนควายเถื่อนมาเข้าคอก ขุนไกรกับพวกเข้าตีป่า ไล่ตอน ควายเถื่อน ฝูงควายแตกตื่น เข้าไล่ขวิดผู้คนแตกระส่ำระสาย ขุนไกรใช้หอกแทงควายล้มตายลงมาก สมเด็จพระพันวษาทอดพระเนตรเห็นก็กริ้ว ด้วยทรงสำคัญว่าขุนไกรแทงควายประชด จึงสั่งให้ประหารชีวิตเสีย           หน้า ๑๗๖๓
            ๖๖๗. ไกรลาส  เป็นภูเขาในเทือกเขาหิมาลัย เหนือทะเลสาบมานัสสโรวระ ประมาณ ๔๐ กม. ธิเบตเรียกเขากังรินโปจี ยอดน้ำสินธุ และพรหมบุตรมาแต่ภูเขานี้
                    ในลัทธิศาสนาฮินดูว่าเขาไกรลาส เป็นที่สถิตของพระอิศวร เขาไกรลาสเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า รัชดาทรี แปลว่า ภูเขาเงิน เพราะมีลักษณะขาวบริสุทธิ์ด้วยหิมะ ไทยเรียกว่า ผาเผือก            หน้า ๑๗๖๔
            ๖๖๘. ไกลบ้าน  เป็นพระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า ฯ ที่ทรงพระราชนิพนธ์ระหว่างเสด็จประพาสยุโรป เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๙ - ๒๔๕๐  เป็นพระราชหัตถเลขาพระราชทานมายังสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้านิภานภดล (กรมขุนอู่ทองเขตขัตติยนารี) ในฐานะที่ทรงเป็นราชเลขานุการฝ่ายในอยู่ในสมัยนั้น รวมจำนวนพระราชหัตถเลขา ๔๓ ฉบับ เป็นหนังสือ ๑,๘๕๐ หน้า ข้อความตรัสเล่าถึงความทุกข์สุขส่วนพระองค์ในระหว่างเสด็จไปยังสถานที่นั้น ๆ  ทรงบรรยาย
เรื่องที่ได้ทอดพระเนตรเห็น เช่น ภูมิประเทศ และขนบธรรมเนียมของชนชาติต่าง ๆ ตลอดจนกิจการที่ทรงทราบ พร้อมด้วยกระแสพระราชดำริวินิจฉัย            หน้า ๑๗๖๔
            ๖๖๙. ไกวเจา  เป็นมณฑลหนึ่งทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน มีพรมแดนทางเหนือจดมณฑลเสฉวนทางตะวันออกจดมณฑลฮูนาน ทางทิศใต้จดมณฑลกวางสี และทางทิศตะวันตกจดมณฑลยูนนาน มณฑลนี้ตั้งอยู่บนที่ราบสูง ขนานด้วยแม่น้ำแยงซีเกียงทางด้านเหนือ และแม่น้ำซีเกียงทางด้านใต้ มีเมืองไกวยางฟูเป็นเมืองศูนย์กลาง และเป็นชุมทางที่สำคัญของภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน
            ประชากรของไกวเจาเป็นชนเผ่าแม้วและไทย ประมาณร้อยละ ๗๕ ซึ่งมีลักษณะแตกต่างกับคนจีน ทั้งการแต่งกายและภาษา            หน้า ๑๗๖๔