พริกกะเกลือ

 

พริกกะเกลือ

โดยประยูร  อุลุชาฎะ

ที่มา : สำนักพิมพ์แสงแดด

                อาหารพื้น ๆ ของชาวบ้านสุโขทัย

                ข้าพเจ้าเคยไปรับประทานข้าวห่อที่เมืองเก่าสุโขทัยสมัยเมื่อ 40 ปีเศษมาแล้ว ไปกับพวกนักศึกษาและคณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร สมัยนั้นเมืองเก่าสุโขทัยยังเป็นป่า ไม่มีถนนหนทางจะไปวัดศรีชุม ไปวัดพระพายหลวง ต้องลุยน้ำไปตามลำธารด้วยไม่มีถนน

                ทางราชการได้เกณฑ์ให้ชาวบ้านห่อข้าวมาเลี้ยงพวกนักศึกษา ซึ่งมีจำนวนประมาณ 70 คน

                ข้าวห่อที่รับแจก มีกับข้าวคือ เนื้อไก่ปิ้ง บ้างก็มีปลาย่าง น้ำพริกของเขา คือ พริกกะเกลือ เป็นตำรับโบราณแท้ ๆ

                เครื่องปรุง

                พริก เกลือ มะพร้าวหั่นตากแดดคั่ว น้ำตาลปีบ

                วิธีทำ

                เขาใส่เกลือมาป่นโขลกรวมไปกับพริกขี้หนู เพียงเท่านี้จริง ๆ ใช้เนื้อปลาย่างจิ้ม รับประทานกับข้าวสวย หรือเอาไข่ต้มมาจิ้มพริกกะเกลือ เมื่อยามหัวก็อร่อยมาก รู้สึกว่าจะอร่อยดีกว่าน้ำจิ้มในร้านเหลาที่กรุงเทพฯ เสียอีก ทราบว่าพวกกะเหรี่ยง พวกบ้านป่าเขารับประทานกันแบบนี้ ไม่มีวิจิตรพิสดารยิ่งไปกว่า

                พริกกะเกลือเป็นอาหารชูรสของคนโบราณ ใช้จิ้มผักต้มรับประทานกับเนื้อปิ้งทุกชนิด

                พริกกะเกลือ อาหารคนไทยโบราณ ใช้คลุกกับข้าวร้อน ๆ รับประทาน เขาใช้มะพร้าวขูดหรือเอามาหั่นตากแดด แล้วตอนเย็นเอามาคั่วในกระทะจนแห้งและเหลือง เอามาใส่ครกโขลกกับเกลือป่นครึ่งช้อนโต๊ะ (ต่อมะพร้าว 1 ลูก) เมื่อแหลกแล้วใส่น้ำตาลปีบ 2 หรือ 3 ช้อนโต๊ะพูน ให้โขลกไปจนแตกมันเห็นสีดำขลับ ใช้เวลาประมาณ 2 ซม. เรียกว่าแหลกจนแตกมัน (ถ้าชอบเผ็ดเอาพริกขี้หนูแห้งคั่วสักกำมือโขลกลงไปด้วยจนละเอียด) เรียบร้อยแล้วให้เอาบรรจุใส่ขวดปากกว้างเตี้ย ๆ ปิดฝาให้แน่น ใช้ช้อนตักมาคลุกข้าวขณะร้อน ๆ กิน จะมันเค็มหรือมีรสเผ็ดด้วยอร่อยมาก เป็นตำรับพริกกะเกลือแบบโบราณที่ใช้คลุกกับข้าวร้อน ๆ รับประทานได้ทุกมื้อ และเก็บไว้รับประทานได้เป็นแรมเดือน

                พริกกะเกลือแบบนี้ คนโบราณหรือทหารโบราณจะบรรจุใส่กลับไม้ไผ่ เอาไว้รับประทานกับข้าวสะดวกดี หรือบางคนเดินทางไกลเขาป่าไปสักหนึ่งเดือน ก็จะดำมาก ๆ เอาไว้รับประทานได้ทุกมื้อ ถ้าจะรับประทานกับผักควรใส่พริกให้เผ็ด ๆ